Joey kruipt!

[mama_snoekie]

Een beetje hoor, hij gaat nog niet in sneltreinvaart de hele kamer door, maar hij snapt hoe hij vooruit kan komen. Zijn knietjes verplaatst hij heel voorzichtig voor de ander, en dan slaat hij keihard zijn handjes een stukje verder naar voren op de vloer. Hij gaat ongeveer anderhalve meter per minuut, haha! Maar wat gaaf man, ik ben zo trots op hem! In twee weken tijd zelf gaan zitten en kruipen. Hij gaat in de box (en gister bij de tv kast) ook steeds op een knietje en een voetje ‘staan’. Ik heb het idee dat optrekken en staan ook niet lang meer gaat duren
Aankomende week gaan we de hele kamer veranderen. Ik merk nu pas hoe onveilig alles is. Wat hebben die kasten en tafels toch een scherpe randen en hoeken… Maargoed, ik kan natuurlijk niet allemaal andere meubels gaan komen. Voor de scherpe hoeken wil ik van die beschermhoekjes kopen, maar wat doe je nu met de scherpe randen van de planken in de kast en onder de salontafel enzo?

[miremady]

toppie van joey hoor!!!

ik moet ook nog steeds hoekbeschermers halen voor de tafel maar heb al 2 soorten gehad die pasten dat schiet lekker op maar niet heus. bij de tafel wil ik het nog wel doen want hou indd regelmatig mijn hart vast, maar bij de kasten en zo doe ik het niet ze moeten ook wle wat leren natuurlijk. en bij de kasten zitten ze niet zo vaak als bbij de salontafel. en moet zeggen bij de kasten zitten ze laag en hoog bij mij dus dat valt wel mee,

Liefs Michelle

[Saro]

Wat super goed Joey!!
Het gaat ineens dan zo snel wat ze kunnen. Voor je het weer raced hij op zijn knietjes door de kamer en kan hij zich overal aan optrekken. Ik zie het bij Dani en ook de kindjes om me heen. Ze kunnen binnen een paar weken ineens van alles nieuws en dat tempo blijft gewoon doorgaan. Echt leuk!

[Michele1]

Oh netje hoor van hem enne geloof me dat tempo gaat razendsnel omhoog

Wij hebben hier geen bescherming, We hebben alleen de glazen salontafel verruild voor een houten. En verder valt het hier wel mee met de scherpe hoekjes.

Enne heeft ie zonder dat je het doorhad toch zijn sprong gemaakt

Groetjes,

Michèle

Gewijzigd door - Michèle op 09 Aug 2009 11:03:17

[lalala]

Jeej!
Hier nog een kleine boef die sinds deze week kruipt!
En geloof me, dat tempo gaat hard omhoog!
De eerste dag kwam hij ongeveer 1,5 meter ver, maar nu gaat hij de hele kamer al door en ontdekt steeds meer (gevaarlijke) interessante dingen
En reken maar dat hij het nog terug kan vinden als je hem aan de andere kant van de kamer zet, haha!

Ik twijfel ook nog of wij de hoekjes van de tafel af zullen plakken…
Zijn er veel mensen die dat gedaan hebben?

Liefs, Anne

[mama_snoekie]

Nou de tafel ga ik sowieso doen, maar als ik alles kindveilig wil maken, dan blijf ik bezig. Het is verder niet alleen de kast, maar ook de deurposten, vensterbanken, bureau, drempels bij de deuren. Tja dan moet hij inderdaat maar leren dat hij voorzichtig moet zijn. Maar dat gaat nog wel een tijd duren hoor. Gisteren wou hij aan het knopje likken dat aan het laatje van de kast zit. En toen ging hij dus veel te snel naar voren met zijn hoofd, en knalde tegen de la aan. Maar het is me wel al opgevallen dat ik tot op zekere hoogte zijn reactie op vallen en stoten kan bepalen. Als ik gelijk zeg dat dat zielig is en ooooh schatje toch dan gaat hij huilen, maar zeg ik lachend boem en ga maar weer spelen, dan doet hij dat ook en huilt hij helemaal niet!

[MamavanRico]

wat super! ja en inderdaad dat tempo gaat heeeeel snel vooruit, vooral als ze iets willen wat niet mag… ik pak rico geregeld 3x terug van het geen waar hij heen wil wat hij dus nie tmag.
laatst trok hij zich aan zijn luier emmer omhoog dus het was Boem!
en huilen natuurlijk want deed denk ik best pijn.
je kunt moeilijk ALLES weg gaan zetten, niet doen ook! ze moeten gewoon leren dat ze bij sommige dingen niet mogen komen… is het niet door het te zeggen, dan wel om het te laten voelen… ofja laten voelen dat komt vanzelf wel : zie–> aan de prullenbak omhoog trekken
je kunt helaas niet alles voorkomen, soms moeten ze gewoon een keeer zelf die fout maken en vallen en huilen om te weten: dat was niet slim.
het gaat echt met vallen en opstaan.
ik zeg altijd: het gaat met vallen en opstaan, en als je dan bent opgestaan klappen ze je altijd weer onderuit…
zo gaat dit bij ons, en ook bij baby’s

[lalala]

Haha, ja, dat is bij Seth ook zo!
En soms reageer ik ook niet, evenb zijn reactie afwachten en dan speelt hij vaak weer verder. Het is een harde!!
Alleen als hij echt pijn heeft moet ik hem natuurlijk wel even troosten.
Hmm… ik vind de hoeken van onze tafel ook vrij scherp, hij kan er voorlopig denk ik nog niet bij, want hij is vrij hoog, maar anders ga ik ze ook afplakken.
Liefs, Anne

En haakjes op de kastjes in de keuken, denk ik ook maar.

[Michele1]

In het begin deed ik dat ook met Morgan. Nu zeggen we boem gaat ze meteen huilen dan weten we het doet echt pijn maar dan is het niet jammeren dan is het uithaal helemaal stil en Brrrrruuuuuulllllllllllllllllllllllll en dan MOET er getroost worden. Doet ze dat niet meteen en gaat ze eerst onze aandacht zoeken en dan huilen weten we dat het niet erg is en dan zeggen we ook dat ze zich niet aan moet stellen.

Groetjes,

Michèle

[Sandra1980]

Wat goed van Joey dat hij kan kruipen.

Onze salontafel is van teakhout en wij hebben er geen hoekbeschermers omgedaan. Wij hebben zo en zo maar heel weinig echt weggezet. Ze moeten ook leren dat ze niet overal aan mogen komen. En hoe jong ze ook zijn, ze begrijpen het best. Wij hebben 3 kleine cactussen op tafel staan en daar heeft Tim zich 1 keer aan geprikt en sindsdien komt hij er nooit meer aan. Maar de kleine kaarsjes die er naast staan zijn wel heel erg interresant. Hij gaat echt keihard lachen als hij daar aan zit, dus ze beseffen echt wel wat ze wel en niet mogen. En wat wel en niet pijn doet.

Groetjes,
Sandra

[miremady]

Op me salontafel heb ik ook niets weggezet, je moet alleen wel zorgen dat je er geen dingen op staan waar je echt waarde aan hecht want het risico dat het sneuvelt zit er natuurlijk wel in, maar ik denk altijd maar zo ik kan wel alles weg gaan zetten, maar dan kan ik ook nergens met hem op visite want dan dan is het allemaal wel heel leuk natuurlijk doordat hij het thuis niet kent.

bij mijn ex in de familie zaten 2 kindjes die een jaar en 2 jaar ouder waren als madelon die kregen een vrije opvoeding met het gevolg dat als je ze aan zag komen je al achter de bank dook om te doen alsof je niet thuis was, ik ben te graag overal welkom met dylano en vroeger met madelon. die 2 braken echt je huis af klommen ook gewoon op de salontafel enzo mennnnn dat was echt erg. papa en mama vonden het na een paar jaar ook niet leuk meer, maar dan ben je wel te laat

Liefs Michelle