Hoera! Weer een mijlpaal!
Wat vliegt zo’n jaar zeg… Een jaar geleden had ik een klein hulpeloos prulletje 3340 gram in mijn armen… Nu struint er een flinke meid van 10 kilo de hele kamer af. Alles moet bekeken, gevoeld en geproefd worden… Uiteraard met bijpassende geluiden…
Ik heb vannacht gewoon wakker gelegen, terugdenkend aan het eerste jaar…
Zo van: op dit tijdstip reden we naar het ziekenhuis en op dat tijdstip kreeg ik flinke weeen…
Jeske is nu helemaal baby-af. Je zet het gewoon aan haar… Ik heb een nu dreumes met een eigen wil… Ook helemaal geweldig… Maar dat kleine mis ik wel een beetje… Het gaat zo snel…