Nou iedereen, daar ben ik dan eindelijk!
En maar gelijk het hele verhaal:
Donderdag 7 April had ik dus om 12.15 uur een afspraak bij de vk. Daar bleek mijn bloeddruk 140/ 100 te zijn, dus te hoog. Na een urinetest bleek ook mijn urine niet goed te zijn, daar zaten eiwitten in.
Dus moest ik meteen naar het ziekenhuis toe, naar de gynaecoloog. Aldaar bloed en urine onderzoek gedaan, een ctg gemaakt en weer 2x mijn bloeddruk gemeten op de poli. Mijn bloeddruk bleek gestegen naar 150/110 en op het ctg was al enige weeenactiviteit te zien. Maar ik dacht dus dat dat nog maar voorweeen waren…
Dus besloot de gynaecoloog me meteen op te nemen, te strippen en als het strippen niet zou helpen Vrijdag in te leiden. Dus zat ik Donderdagmiddag om 15.15 uur op de Verlosafdeling met al 6 cm ontsluiting en gestript onder de douche om de weeen verder op gang te helpen…
Dit zette 's avonds niet door, dus hebben ze op Vrijdag 8 April om 8.30 uur besloten mijn vliezen te breken op een verloskamer omdat ze verwachtte dat het heel snel zou gaan. Toen bleek ik al 8 cm ontsluiting te hebben…
Na het breken van de vliezen kwamen de weeen op zich nog vrij rustig op gang en alleen in mijn onderbuik. Bovenin gebeurde er niets, het ctg meette ook weinig dus wilde ze starten met inleiden. Ik had al een infuus gekregen, maar na het melden van ‘we gaan inleiden’ werden de weeen ineens onwijs heftig, echt ondragelijk!!!
Ik riep meteen dat ik die medicatie niet wilde en het bleek ook niet meer nodig te zijn want ik mocht al gaan persen van de vk. Ook dit was echt onbeschrijfelijk pijnlijk, vreselijk! Het benam me echt mijn adem, zo heftig…
Maar na 12 minuten persen werd Jenthe om 11.24 uur geboren! Dus nog binnen 3 uur na het breken van mijn vliezen…
Ze had het wel even moeilijk door de heftigheid en snelheid van de bevalling, en ook had ze 1x de navelstreng om haar nek die toch wel even flink was aangetrokken…
Maar na wat truukjes ( weet niet meer wat) begon ze toch te huilen en werd ze roze ipv paars. Gelukkig!
Met maar 1 hechting en een wat beurs gevoel van onder ben ik er nog vrij ongeschonden doorheen gekomen zeg maar…
Nu alleen onwijs last van naweeen, ook omdat de bv binnen een uur na de bevalling vrijwel volledig opgang is gekomen. Jenthe werd er gewoon misselijk van, en spuugde, zoals de verpleegkundige zo mooi zei, roomboter! Ook had ze vannacht al flink last van kramp en heeft ze al 6 poepluiers geproduceerd.
Vandaag mochten we om 11.00 uur naar huis.
Jenthe is nog wel wat misselijk en heeft flink last van kramp en wil daardoor nog niet heel erg drinken en heb ik al last van stuwing…
Luka vind zijn zusje wel leuk, maar nog erg vreemd. Als ze gaat huilen roept hij:" Nee, nee!" Het is nog een beetje eng allemaal voor hem…
Maar mama heeft hem weer als vanouds heerijk in pyama gehesen en vla gegeven en toen wilde hij Jenthe wel een kusje geven!

