Hallo allemaal,
Mijn meisje is nu bijna 13 maanden oud en sinds ongeveer een maand is ze ontzettend jengelig. Wil steeds bezig gehouden worden, op de arm zitten enz.enz. Alleen spelen lukt bijna niet meer.
Nu weet ik wel dat ik eigenlijk strenger zou moeten zijn en haar gejengel zou moeten negeren, maar Mante is bijna continue ziek (veel luchtwegproblemen, koorts enz.) en dan wil ik niet zo streng zijn, met waarschijnlijk als gevolg dat…
Wat zouden jullie doen in dit geval?
Groetjes,
Ellen
Hoi Ellen,
Ken je het “Oei ik groei”-boek? Daarin staat een overzicht van de zogenaamde “hangerige periodes”. Dat zijn periodes in de ontwikkeling van je kindje waarin ze een behoorlijk sprongetje in die ontwikkeling maken. Dat moeten ze verwerken. Ze weten zich er even geen raad mee dat ze weer veel nieuwe dingen kunnen en dat moeten ze een plaatsje geven. Daardoor gedragen ze zich eventjes anders dan anders. Inderdaad jengelig, alleen maar op de arm, niet meer gezellig spelen.
Bij het ene kindje duurt zo’n periode een paar weken, een ander kindje heeft maar een paar dagen echt last.
Een van de laatste hangerige periodes begint rond week 59/60. Het kan zijn dat je kindje daar al mee bezig is.
Streng zijn heeft geen zin, ze kan er niks aan doen dat ze wat jengelig is. Ze moet gewoon verwerken dat ze mijlpaaltjes bereikt heeft. Ik denk dat je met lief tegen haar zijn, hoe moeilijk dat soms ook is als ze zo vervelend zijn, meer bereikt. Jij bent in elk geval een stabiele factor voor haar en als jij je gedrag nu ook helemaal aan gaat passen, gaat ze zichzelf en jou alleen maar meer in de weg lopen.
Sterkte en succes met de kleine meid!
P.S. volgens mij is ze trouwens zo ongeveer even oud als mijn jongste dochtertje. Die is van 24 januari.
Groetekes, Sje
Gewijzigd door - Sje op 19 Feb 2006 22:01:03
Hoi Sje,
Wat leuk, Mante is van 25 januari! Een dag verschil met jouw dochtertje.
Inderdaad, het boek ken ik wel, maar ik heb er wel wat bedenkingen bij.
Maar je hebt wel gelijk, denk ik. Voorlopig ga ik er maar vanuit dat het een fase is, die weer overgaat. En inderdaad, ik heb zelf ook wel het gevoel dat ze erg veel behoefte heeft aan liefde; die krijgt ze dan ook in overvloed! Geen probleem, maar soms… moet je even zuchten.
Groetjes,
Ellen
Ik ben ook niet uitgebreid in het boek gedoken omdat ik meer zo’n ontspannen moeder ben van “Ik zie wel wat mijn kind wanneer kan, het is toch afhankelijk van de interesses van het kind. De ene loopt sneller en de andere praat sneller”. Heb eigenlijk alleen maar dat overzicht met hangerige periodes bekeken op het moment dat de kleine mop een jengelige periode had. En dan klopte het meestal wel.
Wat leuk zeg 25 januari! Dan lag jij ook vanuit het kraambed naar de besneeuwde daken van de huizen aan de overkant te kijken. Hihi!
Groetekes, Sje
Yep! Wij moesten zelfs halverwege de bevalling in de eerste sneeuwvlokjes naar het ziekenhuis (24 januari om 18.30 uur). De bevalling ging niet goed, daarom halsoverkop toch nog naar het ziekenhuis. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet heb meegekregen dat het sneeuwde…
Mante is die nacht om 02.12 uur geboren, dus op 25 januari. Zo te lezen ben jij lekker thuis bevallen?
Groetjes,
Ellen
Ik ben heerlijk thuis bevallen, in de nacht van 23 op 24 januari om 01.05 uur (in maand 01-05. Keurig he?!).
De bevalling van mijn eerste dochtertje eindigde ook in het ziekenhuis, maar nu ging het heel voorspoedig en in een bevalling van 4 uur was de kleine mop er! Gewoon lekker in ons eigen bed!
Vond jij het ook zo speciaal om 's nachts te bevallen? Heel de wereld slaapt en jij hebt voor het eerst je kleine mop in je armen. Ik vond dat een hele bijzondere ervaring.
Groetekes, Sje