Lisa zit een beetje in een lastige fase, de kiezen schieten er door, de hoektanden zitten te duwen, ze kan nog net niet lopen maar wil het zo graag…en dan gaat grote broer Jasper ook nog bij mama op schoot zitten… nou dan zet ze t op een huilen en krijsen, het lijk alsof ze dan enorm jaloers is (terwijl ze zelf helemaal geen knuffelkont is maar toch…)
Ik weet niet zo goed wat ik daarmee moet, steeds maar negeren voelt ook zo onaardig. Dus meestal laat ik jasper gewoon op schoot en geef ik Lisa een aai over de bol (waar ze dan natuurlijk geen genoegen mee neemt) en benoem ik dat jasper ook wel even bij mama op schoot mag zitten. Het helpt allemaal niets natuurlijk, ze huilt en krijst gewoon door.
Samen een boekje lezen gaat bijvoorbeeld ook helemaal niet, ik heb dan ieder op een been, boekje in het midden maar dochterlief wil het boekje helemaal voor zichzelf en krijst net zo lang door tot ik haar op de grond of in haar bedje zet en dan maar alleen met Jasper verder lees, (met op de achtergrond een krijsende lisa) wat ik ergens ook wel sneu vind maar jasper heeft ook recht op dat moment en het gaat gewoonweg niet samen.
Af en toe probeer ik het wel weer om samen een boekje te lezen, maar meestal breng ik nu eerst lisa naar bed en daarna pas jasper zodat ik met hem nog even rustig kan lezen.
Nu vraag ik me af, is dit een bekend iets tussen broertjes/zusjes of is het vooral een meisjes-ding want ik ben dat toch wel hysterische gekrijs helemaal niet gewend van Jasper… Herkenning, tips?
Groetjes Carolien.
