Is het wel gepland?

#1

Hallo,

Dit is mijn 13e week en zo onderhand hebben we iedereen verteld dat ik zwanger ben. Ik heb alleen al minstens 7 keer de vraag gehad: en is het gepland? Ik vind dit zo’n rare vraag en ook kwetsend eigenlijk. Ik weet ook niet zo goed hoe ik hierop moet reageren. Ik snap ook niet dat mensen dat vragen, dat zou ik zelf nooit doen. Bovendien ben ik 32, dus zo raar is het toch niet dat we onderhand aan een kind gingen denken? Misschien komt het omdat de meeste mensen niet wisten dat we er überhaupt over nadachten, maar ja, dat gaat ze ook niks aan denk ik . Misschien denk ik er wel teveel over na en ben ik zelf wat overgevoelig op dat punt. Daarom ben ik benieuwd hoe jullie dit zien, krijgen/kregen jullie die vraag ook? Misschien vinden jullie het geen rare vraag en moet ik er zelf niet zo bij stilstaan, dat hoor ik dan ook graag .

Groetjes Kaatje

#2

Ronduit onbeschoft vind ik het als mensen vragen of een zwangerschap wel gepland was. Hebben ze geen reet mee te maken! Dus je hebt groot gelijk dat je het een rare vraag vindt.

Ik zou dan ook als iemand dat weer vraagt, gewoon vragen “waarom wil je dat weten?” of bijv. zeggen “dat vind ik een rare vraag eerlijk gezegd en ik voel me niet geroepen om daar antwoord op te geven”. En verlies je daar mensen mee, dan verlies je daar maar mensen mee. Dan zijn ze je gewoon niet waard geweest. Net zo makkelijk.

Echt, ik ben nou bijna 44 en ik heb inmiddels wel geleerd dat je nou eenmaal niet voor eeuwig vriendjes met iedereen kunt blijven. Zeker als je over een tijdje moeder mag worden, dan komen er weer zat nieuwe mensen in je leven (kdv, psz, school, zwemles, etc.). Dus je komt echt niet zonder sociale contacten te zitten en wat je dan nu zou verliezen omdat je geen zin hebt om verantwoording af te leggen over het wel of niet gepland of gewenst zijn van je zwangerschap, jammer dan.

Groetekes, Sje

#3

Over rare dingen gesproken tijdens de zwangerschap, zo kon ik me er ook vreselijk aan storen dat mensen ongevraagd aan mijn buik zaten. Doen ze normaal toch ook niet? En ineens gaan zelfs wildvreemden de neiging krijgen om aan je buik te zitten.

Vreselijk! Ik hield dat ook altijd af en ik zei het ook gewoon eerlijk dat ik dat niet op prijs stelde. Als ik wilde dat mensen hun hand op mijn buik legden omdat de kleine mop aan het bewegen was, dan zei ik dat wel gewoon en verder was die buik helemaal van mijn man en mij.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 23 Jun 2012 14:36:50

#4

Dank je wel voor je reactie! Ik ben blij dat jij er ook zo over denkt, ik ging toch een beetje twijfelen of ik zelf niet overgevoelig was op dat punt. En je hebt gelijk, ik moet dan ook gewoon voor mezelf opkomen en zeggen dat ik dat geen leuke vraag vind. Ik was toch steeds een beetje overbluft en wist niet zo goed wat ik moest zeggen. Je kunt niet iedereen te vriend houden idd. Dank je wel dat je dat zo tegen me zegt, soms moet ik er even aan herinnerd worden .

En wat je zegt over dat mensen ineens aan je buik gaan zitten heb ik al meer gehoord! Heel apart, net of je ineens publiek bezit bent. Het valt me nu al op dat iedereen zich ermee gaat bemoeien met wat je moet doen en wat niet en wat allemaal goed voor je is. Dat vind ik wel lastig om mee om te gaan, omdat ik echt de neiging heb om te zeggen; waar bemoei je je mee. Het zijn dan ook vaak mensen die verder van me af staan die dat doen, familie en vrienden doen dat helemaal niet. Bijzonder hoor allemaal en groot gelijk dat je dan zei dat je dat niet op prijs stelde!

Groetjes Kaatje

Gewijzigd door - KaatjeK op 23 Jun 2012 14:50:20

#5

Oh ja, ook zo leuk dat ongevraagde goedbedoelde advies. Om gek van te worden. Ik heb daar eens een column over geschreven. Zie hier:

Groetekes, Sje

#6

Haha, erg leuk geschreven en nu al herkenbaar! Dat belooft nog wat naarmate ik langer zwanger ben en ook na de bevalling . Ik ben wel blij dat ik niet de enige ben die daar niet van houdt! Kinderen krijgen is dus wel een goede assertiviteitsoefening, hihi. Heb je nog wel meer rare dingen meegemaakt? Daar ben ik nu wel erg benieuwd naar .

Groetjes Kaatje

#7

Zodra je moeder wordt, gaat je assertiviteit omhoog, je creativiteit groeit en je reactievermogen schiet pijlsnel de lucht in (om alles op te vangen wat zo’n kleine mop omstoot!).

Zat rare dingen meegemaakt, teveel om op te noemen.

Zo vind ik het ook zo beroerd als anderen je gezag aan zitten ondermijnen. Onze oudste vroeg eens een keer ergens om en ik zei “nee” (en geloof me, dat zei ik volledig terecht). Zegt mijn vader waar mijn dochtertje bij is “Geef haar nou haar zin, anders gaat ze dadelijk huilen”.

Nou, schiet mij maar lek hoor, maar zo doen wij dat dus hier niet. Onze meiden hebben al nooit gehuild om hun zin te krijgen, dus waarom zouden ze dat dan nu ineens wel doen. Bovendien, al zouden ze huilen om hun zin te krijgen, dan gaat bij mij toverwoord “negeren” in werking en dat toverwoord doet het hier altijd prima!

Dus hou er rekening mee: het gaat je nog vaak zat gebeuren dat anderen in het bijzijn van je kind je gezag gaan zitten ondermijnen. Hebben ze waarschijnlijk dan zelf helemaal niet in de gaten, maar geef het op dat moment ook gerust aan dat ze zich beter nergens mee kunnen bemoeien.

Sowieso, mensen die zich ermee gaan zitten bemoeien als jij je kind aan het corrigeren bent. Ook zo irritant! En dan zie je je kind van de ene naar de andere kant kijken alsof het de tennisfinale van Wimbledon zit te volgen en vervolgens ziet die kleine mop zijn of haar kans schoon om je alleen nog maar meer tot wanhoop te drijven, want als mama’s gezag wankelt dan kun je heerlijk grenzen zien te verleggen.

Groetekes, Sje

#8

Haha, voor een kind natuurlijk het ideale moment om uit te testen of het stiekem toch niet lukt. Dat lijkt me wel vervelend, dan word je als ouder toch een beetje buitenspel gezet. Maar mensen zullen het zelf waarschijnlijk inderdaad vaak niet eens door hebben dat ze daar mee bezig zijn. En opa en oma al helemaal niet .

Het lijkt me ook wel erg leuk om dat allemaal mee te maken en te zien hoe dat allemaal gaat. En negeren wordt ook wel een toverwoord bij mij denk ik . Op dat punt heb ik een goed voorbeeld aan mijn zus, die doet het ook zo en dat gaat erg goed. Het zijn erg lieve kinderen die goed luisteren.

Ons huis is op het moment nog niet echt kindproof, dus daar zullen we nog wel mee bezig moeten denk ik. Anders wordt mijn reactievermogen wel erg op de proef gesteld, haha. Dat zie ik ook veranderen bij vrienden die kinderen krijgen, eerst zijn ze erg zuinig op alles en nadat ze kinderen hebben gekregen wordt dat wel een stuk minder. Je moet je huis wel aanpassen, anders word je ook niet echt blij.

Echt leuk om te lezen allemaal! En fijn dat ik niet de enige ben die er niet van houdt dat iedereen zich ineens met je gaat bemoeien.

Groetjes Kaatje

#9
quote:
En negeren wordt ook wel een toverwoord bij mij denk ik . Op dat punt heb ik een goed voorbeeld aan mijn zus, die doet het ook zo en dat gaat erg goed. Het zijn erg lieve kinderen die goed luisteren.

Hier precies hetzelfde met onze meiden. Die hebben we altijd heel consequent opgevoed en we hebben ze genegeerd op momenten dat negeren de beste optie was. Laatst zei de oudste “Mama, als jij eenmaal nee hebt gezegd, hoeven wij echt niet door te blijven zeuren he?! Dan blijft het toch nee he?!”.

Kijk, ze weten het dus dondersgoed. En een heeeeeeeel enkele keer proberen ze het wel hoor, maar dan hoef ik maar te vragen “wordt nee ooit ja bij mij?” en dan is het klaar.

Groetekes, Sje

#10

Niet om nu onwijs te pochen maar ik ook vrij jong, ik kan makkelijk voor 25 doorgaan en toen ik zwanger was had ik nog heel lang haar dat me nog jonger maakte. Hoe vaak ik niet de vraag kreeg van wildvreemde of dit gepland was, en of ik zeker wist dat dit was wat ik wilde want ik had nog een heel leven voor me. Als je dan uiteindelijk toesnauwt dat je 29 bent en dat ze zich maar eens met hun eigen leven moeten bemoeien dan zijn ze of beledigd of ze gooien het op je hormonen.

Ook had ik echt een megatoeter. Veel dachten aan meer dan een of minimaal 10 pond en dat is blijbaar wat Sje al zegt de uitnodiging om aan mijn buik te zitten, gelukkig ben ik vrij bijdehand en ging ik ook gewoon over de ander zijn buik staan aaien dus dan stopten ze er wel snel mee.

En verder gewoon lekker je eigen gevoel volgen en als je advies wil erom vragen aan mensen waar jij advies van wil en niet afgaan op wat andere willen.
Oh en vergeet niet te genieten

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>

#11

Herkenbaar die vraag of het wel gepland is!
Ik ben nu zwanger van de 3e (bijna 18 weken) en onze oudste is als de 3e komt net 2,5 en de tweede is dan net 1,5. Dat ik dus nu weer zwanger ben (ze zijn dus nu net 2 en net 1 geworden) heeft mij al paar keer de vraag opgeleverd of het wel gewenst was!?! Tsss… ik wordt daar boos van! Tuurlijk is het gewenst en welkom (en ja ook gepland want ik heb na de 2e de pil geslikt eventjes, maar dat hoeft men niet te weten).
Laatst maakte iemand de opmerking naar mijn man ‘dat er mannen zijn die hun vrouw weinig rust gunnen’ en een collega van mijn man vroeg ‘of mijn man wel van mij hield…’. Nou jou zeg!!
Ik vind dit soort vragen/opmerkingen ook totaal niet leuk. ja wij hebben onze 3 kids heel dicht op elkaar straks, en weet je wat, denk ik dan: wij zijn er blij en gelukkig mee! (ik ben bijna 36 en dolblij 3 kids te hebben straks).

@michelle: goed idee een ander over de buik te aaien! Die ga ik onthouden. Gebeurt mij ook dat mensen mij over mijn buik aaien… grrr die is van mij!!
Of dat mensen opmerkingen maken: hoe ver ben je nu? Kleine buik heb je… (dan zeg ik maar dat ik bij de 1e tot 20 weken niks te zien was. En daarbij… grootte van de buik zegt niks over hoe groot t kind is).

Ach… mensen willen nu eenmaal wat te zeuren hebben!

#12

Sje, ik kan me voorstellen dat je daar nu plezier van hebt. Het zal vast ook weleens lastig zijn om altijd consequent te zijn, maar uiteindelijk heb je er wel veel aan idd. Mooie opmerking: wordt nee ooit ja bij mij. Dat ze het antwoord zelf zo goed weten zegt al genoeg, haha.

Michele, dus dat kan het ook nog zijn, dat ze me veel jonger schatten, hmmm . Ik kreeg laatst wel de opmerking dat ik nog wel lekker jong ben om kinderen te krijgen. Toen ik zei dat dat wel meeviel en ik 32 ben, keek ze me raar aan.
Het is wel irritant dat iemand het op je hormonen gooit als je reageert op iets wat diegene zegt! Ze kunnen zich dan blijkbaar niet indenken dat zo’n opmerking niet leuk is en het hun ook niets aangaat uiteindelijk. Het is idd ook wel een idee om ook aan hun buik te gaan zitten, haha. Dat verwachten ze vast niet, misschien doen ze het dan ook niet zo snel nog een keer.
En ik moet inderdaad meer afgaan op mijn eigen gevoel en me niks aantrekken van anderen. En genieten idd. Er komt nu best veel op me af (zwangerschap natuurlijk, verhuizing en afstuderen), dat ik er nog niet altijd echt bij stilsta.

Domino, wat ze tegen je man zeiden vind ik helemaal erg. Hoe durven ze zoiets te zeggen, belachelijk! En tegen jou ook, mensen kunnen zich soms moeilijk verplaatsen in anderen, dat blijkt wel weer. Mensen moeten inderdaad altijd wat te zeuren hebben over alles wat niet meteen in hun eigen belevingswereld past (gek dat ik bij anderen het meteen een belachelijke opmerking vind en als iemand hem bij mij maakt, dat ik toch een beetje ga twijfelen; toch nog even werken aan mn eigen assertiviteit op dit punt ). Goed dat je je er niets van aantrekt, dat ga ik dus ook doen vanaf nu! Echt fijn te horen dat ik niet de enige ben.

Bedankt voor jullie reactie!

Groetjes van Kaatje

Gewijzigd door - KaatjeK op 23 Jun 2012 21:20:07

#13
quote:
Het zal vast ook weleens lastig zijn om altijd consequent te zijn, maar uiteindelijk heb je er wel veel aan idd.

Het is ook echt niet altijd makkelijk om consequent te blijven, maar het werpt uiteindelijk wel z’n vruchten af. Onze meiden luisteren ook eigenlijk altijd heel goed, want ze weten gewoon dat er met ons niet te sollen is.

En zo lijkt het misschien dat wij hele strenge ouders zijn en dat onze meiden altijd braaf naast elkaar op de bank zitten, maar zo is het niet. We zijn hier gewoon vanaf de babytijd consequent geweest en we hebben onze meiden altijd duidelijkheid, regelmaat en structuur met alles gegeven.

Ze weten hier niet beter dan dat er met papa en mama niet gesold wordt, dat papa en mama alles zien en alles weten (is niet zo natuurlijk, maar als het bijv. opvallend stil is als ze boven aan het spelen zijn, dan weet je eigenlijk zonder te kijken al dat er iets aan het gebeuren is wat eigenlijk niet mag! )

Ze weten gewoon waar de grens ligt en binnen die grens is het altijd leuk en gezellig. En als wij moeten mopperen dan hebben ze dat echt aan zichzelf te danken.
Als ik zeg, je mag niet met de zwarte grond uit de tuin spelen en ze doen het toch, tja, dan hebben ze een probleem. Ik snap alleen niet waarom ze “je mag niet met zwarte grond spelen” niet meteen onthouden, terwijl als ik zeg “morgen na het ontbijt krijg je een ijsje”, dan is dat het eerste waar ze je aan herinneren als ze de volgende ochtend wakker worden!

(Even bij wijze van voorbeeld hè, dat ijsje na het ontbijt, want dat krijgen ze hier nooit natuurlijk! Haha!)

Rare vogels zijn het soms!

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 23 Jun 2012 21:41:23

#14

Hoi Sje,

Ik vind dat jij altijd prachtig kan schrijven!
Je lijkt misschien streng voor de kinderen, maar voelt ook veel
liefde voor ze!
Fijn ook dat je kinderen weten wat ze aan jullie hebben, nee is nee en ja is ja.
Ik zelf heb daar soms nog moeite mee en moet echt leren dat het niet altijd kan.
Zo zeurt onze oudste van 7 al weken over een waterpistool. Ik geef hem haar niet want ze is niet jarig.
Ze gaat binnenkort voor haar A diploma afzwemmen en dan hadden we bedacht dat ze er maar 1 moest krijgen.

Groetjes Lisan.

#15
quote:
Hoi Sje,

Ik vind dat jij altijd prachtig kan schrijven!
Je lijkt misschien streng voor de kinderen, maar voelt ook veel
liefde voor ze!
Fijn ook dat je kinderen weten wat ze aan jullie hebben, nee is nee en ja is ja.

Lief dat je dat schrijft. Ondanks dat ik hier altijd zo recht voor z’n raap schrijf over consequent zijn, negeren etc., vind ik het fijn om te lezen dat ik ook wel degelijk uitstraal dat ik gewoon een toffe mama probeer te zijn.

Gelukkig krijg ik van mijn meiden ook met grote regelmaat te horen dat ze de liefste mama van de wereld hebben, dus blijkbaar ervaren zij me ook niet als extra streng.

Goed hoor dat je dat waterpistool niet zomaar tussendoor geeft. Ook al zou het geld ervoor zijn, dan nog moeten ze leren dat het nou eenmaal niet altijd cadeautjestijd is. Als ze van alles tussendoor krijgen, weten ze straks cadeautjes bij bijzondere gelegenheden niet meer te waarderen.

Ik hou het hier ook af met onze meiden. Nou krijgen die zakgeld (gewoon suffe kleine bedragen hoor, maar gewoon om ze te leren dat je je gespaarde geld maar 1x uit kunt geven. De oudste van 8 krijgt 1 euro per week en de jongste van 7 krijgt 70 cent. Ze zijn beiden bij 6 jaar begonnen met 40 cent), dus als ze tussendoor iets willen kopen (en het is niet de zoveelste Barbie!!!) dan regelen ze dat maar.

En als zich dan eens tussendoor een situatie voordoet dat ik denk “ach, laat ik ze verwennen met een kleinigheidje waar ze in een winkel enthousiast over zijn”, dan is de verrassing des te groter als ik ze daarmee verras. Maar dan moeten ze bijv. echt een extra lieve week hebben ofzo of ze moeten het op een andere manier verdiend hebben.

Ze weten hier ook dat ze, als we in een winkel zijn, niet hoeven zeuren “mag ik dit…”, “mogen wij dat…”. Dan gaat toverwoord “negeren” weer in werking.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 23 Jun 2012 22:14:54

#16

Ben het eens met Lisan . Ik vind het heel goed dat je consequent bent, volgens mij zijn kinderen daar alleen maar bij gebaat. Ik verbaas me weleens over een programma als de nanny, de kinderen krijgen eerst de schuld, maar uiteindelijk ligt het er vaak aan dat de ouders niet consequent zijn. Natuurlijk is het makkelijk om er vanaf de zijkant naar te kijken en te oordelen, maar als ik dat zie denk ik toch; dat ga ik zo niet doen . Afwachten maar hoe het gaat, eerst maar eens de zwangerschap door. Krijg nu last van de buitenkant van mijn benen, bij mn heupen zeg maar. Is dat bandenpijn of kan dat niet op die plek? Het voelt erg stijf allemaal, mn rug ook wat. Ik heb vaak rugklachten, dus ik denk dat ik maar een fysio moet gaan opzoeken.

Dat voorbeeld dat je noemde dat kinderen wel onthouden dat ze een ijsje zouden krijgen en niet dat ze niet in de modder morgen spelen, is wel erg herkenbaar van mezelf van vroeger, haha. Kinderen zijn ook allemaal hetzelfde .

Groetjes Kaatje

#17

Bandenpijn kan het niet zijn als het op de buitenkant van je bovenbenen zit. Lijkt eerder op spierpijn omdat je je rug die ook pijnlijk is, probeert te ontzien.
Geen idee wat de fysio wel en niet mag doen bij een zwangerschap, dus geef het wel door aan de fysio hè, dat je zwanger bent! Ze mogen niet zomaar alles meer doen namelijk zodra iemand zwanger is.

Groetekes, Sje

#18

Consequent zijn wij hier ook en ook ik wordt wel eens verweten dat ik streng ben. Overigens meestal door mensen zonder kinderen want die met weten vaak wel waar je het over hebt. Wij zeggen ook altijd Morgan mag veel maar weet precies wat ze niet mag. Wij voeden haar op in de zin dat ze veel zelf uit kan proberen, daar is ze ook het kind voor maar niet alles mag en kan uitgeprobeerd worden en daar zijn we strak in. En uiteraard vieren bij ons de teugels ook wel eens iets te zoals nu met de vakantie maar dat is een kwestie van signaleren en meteen handelen. En dan blijft het ook leuk als ze eens een keer wat meer mag. Regels zijn er tenslotte om heel soms overtreden te worden als iedereen maar weet wanneer wel en wanneer niet.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>

#19

Ff snel reactie: leuk stukje Sje!! En nu ga ik de rest nog even lezen f

Lilypie Third Birthday tickers

#20

Dank je.

Groetekes, Sje