Hallo medemama’s,
Elke fase is voor mij nog nieuw in het leven van een peuterpuber. Dus dan kom je soms dingen tegen waarvan je denk, is dit normaal.
Onze meid heeft weet veel, echt veel. Iets wat er maanden terug is gebeurd kan ze nog precies navertellen.
Bv, wij hebben zelf een foto gemaakt voor het geboortekaartje. Mijn moeder was hier vorige week, Onze meid pakte het kaartje en vertelde mijn moeder dat die foto daar gemaakt was op het bed van mama.
Wij hadden binnen in het geboortekaartje een foto van onze oudste dochter op haar rug en haar kleine zusje er boven op gemaakt. Deze foto was gemaakt op het kraambed. Dus haar verhaal klopt helemaal. Het is alleen wel bijna 4 maand terug.
En gister vond ze tussen haar speelgoed haar broodbakje waarmee ze altijd speelt. Hierin heb ik tijden terug, toen ik haar op ging halen bij oma twee ijsjes in gedaan. Mijn schoonmoeder past ook op mijn tantezegger. Dus ik had voor beide dames een ijsje meegenomen. En iid in dat bakje. Maar ook maanden terug. Dit vertelde ze gister mijn vriend.
Gaan de herinneringen van de kleintjes al zo ver terug??
En dan iets heel anders:
Het slapen hier is s’nachts echt heel slecht. Hele nachten houd ze me wakker. Afgelopen nacht was echt wel het toppunt. Ze lag 19.00 op bed, niks niet anders dan andere avonden. Om 20.30 al een keer wakker. Huilen, dus ik er heen. Ze klaagt steeds over zere voeten enz enz. Dus daar weer ingestopt. Kus, muziekdingetje aan en daarna sliep ze weer.
22.00 weer wakker, heb haar toen laten huilen, na een 10 min werd het weer stil.
Om 22.45 lagen we zelf in bed, om 23.15 begon het feest, weer wakker, huilen, gillen, brullen. Er weer heen, ingestopt, muziek dingetje aan en weg was mama weer.
Nou ze heeft afgelopen nacht van 3.15 tot 4.00 en van 5.15 tot 6.00 geslapen. De andere uren heeft ze alleen maar gehuild, gebruld dat ze uit bed wilde, dat ze pijn had, dat ze een kusje wilde, dat haar muziekdingetje aan moest! Allemaal van zulke dingen.
Ondertussen ben ik helemaal kapot, want dit is de 4 nacht op rij al. Ik laat haar ook wel een tijd huilen, maar onze meid heeft zo’n stemgeluid dat ze ook mijn vriend wakker maakt en ook onze kleine meid. Dus de hele nacht ben ik heen en weer aan het lopen.
Dit houd toch geen mens vol?
