![]()
Ik was pissed! Papa had voor Eva regenlaarsjes gekocht bij een bouwmarkt. Nu had hij haar voeten wel erg groot ingeschat, maat 24 en dus ging ik naar de bouwmarkt om de laarsjes te ruilen. Ik liep naar het schap, pakte maatje 22 en vroeg aan een winkelmeisje: ‘Waar kan ik deze ruilen?’ Zegt ze heel bitchy: ‘U kunt ze niet ruilen!’ Ik: ‘Hoezo niet?’ ‘Nou, omdat u ze had moeten ruilen bij de balie. Nu kunnen wij niet controleren of u die laarzen hier wel heeft gekocht!’ Ik, pis: ‘Ik heb toch een bon en een barcode, of zie ik dat verkeerd??’ Nee, zo werkte dat niet, ik had ze eerst moeten aanmelden bij de balie. Ik: ‘Dat staat echt nergens. Ik heb het echt nog nooit meegemaakt (ik ladies, ik ruil best vaak iets). Wat flauw dat ik ze niet mag ruilen!’ Zegt die trut: ‘Ja, dan moeten we maar naar de bewakingsbeelden kijken, zodat we kunnen zien dat u al met de laarzen binnenkwam!’ Ik, nog meer pissed: ‘Doe dat dan maar heel gauw. Ja, ik ga natuurlijk laarzen jatten van 12,00 he!’ Nee, ik MISSCHIEN niet, maar ik moest eens weten wat er allemaal gejat werd, ook schroefjes van 0,30.
Ik ging naar de balie en toen kwam er een jongen die vroeg ik al geholpen werd. Ik: ‘Ja hoor, zij daar moet de camerabeelden zien om na te kijken of ik deze laarzen heb gestolen!’ Die jongen had een heel andere houding en legde netjes aan me uit waarom ze ‘zo flauw’ moesten zijn. Blijkbaar zijn er mensen die een bon op straat vinden en die dan schroefjes gaan halen ofzo??? Ik: ‘Maar ik snap het niet. Ik heb een bon en kom iets ruilen, niet mijn geld terug vragen? Dan snap ik het probleem niet? Ik neem eenzelfde product toch weer mee, jullie hoeven mij geen geld retour te geven??’ Zucht. Enfin, ik ruilde de laarzen en liep echt nog steeds pissed de winkel uit. Ik snap best dat ze regels hebben en voortaan meld ik de ruiling dan eerst wel via de balie, maar dat bitchy ‘U mag ze niet meer ruilen’ van zo’n mokkel van 17…Gatver! Daar kan ik dus echt niet tegen he!
Groetjes Rainbow, trotse mama
