Zoals sommige van jullie weten ben ik suiker patient. Ze zijn daar 10 jaar terug achter gekomen doordat mijn lever waardes afwijkend waren. Het bleek dat mijn lichaam de insuline die ik aanmaak niet gebruik, en opslaat in mijn lever. Hiervoor medicatie gekregen, en elke keer op controle. Tijdens mijn zwangerschap werd mijn suiker heel erg, en door het Helpp syndroom ging mijn lever echt bergafwaarts. Ik moest ook heel veel insuline spuiten (64/68 eenheden per maaltijd en daarnaast nog 24 eenheden langwerkende insuline) Nou goed, na mijn zwangerschap van Bo, werden mijn suikers beter en kon ik weer aan de tabletten, die ik met name de eerste 1,5 jaar van Bo niet altijd trouw heb ingenomen. Niet handig , maar goed, afgelopen september had ik een afspraak met de internist voor weer een controle. Wat bleek, alles was goed!! Mijn suikers maar ook min leverwaardes. Ik had opeens geen lever afwijking meer!! Heel fijn, maar wonderbaarlijk, want hoe kon dit? Ik had het vermoeden dat dit te maken had met de pil. Daar was ik ook mee gestopt na de bevalling. Het kon idd dat die hormonen een dergelijke lichamelijke reactie veroorzaken, maar het kwam niet vaak voor. Er zijn toen ook geen evrdere onderzoeken geweest, want ja alles was goed. In oktober heb ik de mirena spiraal laten zetten, daar zitten du dezelfde hormonen in als bij de pil. Ik had echter elke maand zoveel last van duizeligheid bij de menstruatie, waar ik soms gewoon bang van werd, dat ik samen met de huisarts toch heb besloten die spiraal te laten zetten. Die klachten werden idd minder, maar de laatste weken kreeg ik af en toe wat pijn rechts bovenin bij mijn ribben boog. Dit had ik ook al eerder gehad, maar toen (afgelopen september) was mijn lever helemaal ok, dus niet die connectie gelegd.
Nu moest ik afgelopen week bloedprikken voor de afspraak van vandaag, en nu blijken mijn leverwaardes echt slecht te zijn. Ik ben er zo van geschrokken!! Het kan zijn dat dit idd met de mirena te maken heeft, maar goed, wie zal het zeggen, moet eerst onderzocht worden.
Het was niet iets waar we accuut zorgen over moesten maken, maar wel goe donderzocht moest worden. HIj vroeg ook hoe ik mij voelde de laatste tijd. Tja nietzo heel erg fit, ook erg moe, zo moe dat ik om 20:00 bij wijze van al in coma in bed kan liggen.
Komt dus ook die door die leverafwijking.
Nou goed, ik krijg in iede rgeval een nieuw lab formulier en volgende week moet ik opnieuw bloedprikken, en krijg een nieuwe afspraak toegestuurd. Daarnaast gaat hij met een andere arts overleggen die gespecialiseerd is in leverafwijkingen (de internist waar ik bij zit is een maag darm en lever arts, dus wat breder gespecialiseerd) om te kijken wat er nu aan de hand kan zijn.
Ik denk echt dat het aan de hormonen van de mirena ligt, en heb dit ook benoemt. Dit zal dan waarschijnlijk ook onderzocht worden.
Maar ik ben bang, heel erg bang. Ik wil bo zien op groeien, ik wil bij zijn bruiloft zijn, ik wil mijn kleinkinderen leren kennen. Het is niet dat ik nu dood en dood ziek ben, maar je hebt maar 1 lever, en het is niet duidelijk waarom die minder gaat werken, wat op den duur in de korte of lange toekomst behoorlijk gevaarlijk kan zijn. We weten niet waardoor het komt, en ik ben gewoon bang.
Het enige wat ik nu kan doen, is strikt mijn medicatie in nemen, heel gezond leven etc. en verder afwachten.
Als het aan mij ligt trekken ze gelijk die spiraal er uit, want alles in mij zegt dat het daar aan ligt,maar als ik dit doe, dan wordt het misschien nooit duidelijk waar het aan ligt, als mijn waardes beter worden. Dus ik zal hem voorlopig moeten laten zitten.
No goed, een heel verhaal dus, en ik weet dat jullie er nik sme ekunnen, maar moest gewoon even mijn verhaal kwijt, want ik vind het wel ene tikkie beangstigend wat er nu aan de hand is en dat er zelfs overleg is met andere lever arts klinkt ook niet echt goed…
liefs woezel
