Inslapen

#1

hallo ik hoop dat iemand tips heeft voor mijn volgende probleem:iedere avond als mijn zoontje sam (9 maanden) naar bed gaat is het een strijd, hij is dan al een poos hangerig en huilerig en wrijft constant in zijn ogen van moeheid maar als hij dan op bed wordt gelegd gilt hij de hele boel bij elkaar.Ik heb hem al laten huilen maar daar gaat hij alleen harder van gillen en dwars liggen in zijn bed, naar hem toegaan en troosten en weer weggaan werkt ook niet, ik weet niet wat ik nog meer kan doen dus als iemand tips heeft graag!!!

groetjes karin

#2

volhouden… er is een 5 minuten methode voor, maar effe je buren waarschuwen en volhouden anders slaapt ie nooit fatsoenlijk in, iemand hier heeft het wel eens gepost

groetjes,
Kim,mama van Sofie en Victor!

#3

http://www.ouders.nl/mtip2002-slaaptips1.htm

http://www.huilbaby.nl/cgi-bin/index.pl?url=wwwboard/messages/231.html

groetjes,
Kim,mama van Sofie en Victor!

#4

het is verschrikkelijk maar je moet er door heen anders slapen ze nooit laat maar huilen op een gegeven moment vallen ze in slaap als je er steeds naar toe gaat maken ze er een spel van als ik lekker hard gil komt me moeder wel ja ze zijn slim hoor succes

groetjes marielle mama van tanja

#5

Evianne houd ook niet van slapen, wij hadden er ook problemen mee. We zijn 1 keer de strijd aangegaan en dat duurde ruim 2 uur en die hebben we opgegeven omdat Daan met een voorhoofdsholte-ontsteking in bed lag.Na overleg met het cb zijn we uiteindelijk toch de strijd aangegaan. De eerste nacht zou het huilen ongeveer 4 uur duren en de tweede nacht ongeveer 3 uur enz… ( volgens het cb )meteen de eerste nacht heeft ze 20 min gehuild en daarna niet langer meer dan 5 min. Biizonder tof. Zodra ze wist dat het nu menes was, was het dus ook gedaan ermee. We moesten wel elk half uur even naar boven gaan en een aai over dr bolletje geven en zeggen dat alle kindjes en beestjes al sliepen. Daarna weer weg gaan en absoluut niet eruit halen. ( zo weten ze dat je er wel nog bent, je ze ook hoort, maar dat je ze niet komt halen ) das dan duidelijke taal. Ik had er ook een topic over. Dat is deze http://ikkeben.nl/forum/topic.asp?TOPIC_ID=2283&FORUM_ID=2&CAT_ID=2&Topic_Title=niet+slapen&Forum_Title=Peuter+1+tot+4+jaar&whichpage=1 Hoop dat je er wat aan hebt. Succes !

Groetjesmama van Evianne 03-04-2003

#6

Hoi Karin,

Wat goed dat je dit onderwerp plaatst, komt voo rmij als geroepen. Puck is altijd een perfecte slaper geweest en sinds een dag of vijf is het een drama! Als je haar neerlegt, begint ze me een partij te krijsen. Zo dat ze haar adem inhoudt. Als je wegloopt wordt het nog een tandje erger!

Ik heb in een boek gelezen dat kindjes rond deze leeftijd (Puck is 10 maanden) verlatingsangst krijgen en zich realiseren dat ze alleen kunnen zijn, los van jou. Dat lijkt mij overigens een hel, dat je je ineens beseft dat je helemaal alleen bent.

Maar ja, met haar rondlopen de hele nacht zie ik ook weer niet zo zitten. Het is ook de leeftijd dat je ze kunt gaan verwennen… Ik dat boek las ik ook dat je je kindje hieraan kunt laten wennen door overdag kiekeboe-spelletjes te spelen. Zo krijgen ze het vertrouwen dat je ook weer terug komt. Nou we zijn aan het spelen tot we er bij neervallen, maar het levert nog niet veel resultaat. Wij laten haar verder inderdaad huilen en komen dan steeds even bij haar binnen om haar een aai over haar bol te geven. Maar dan raakt ze nog meer overstuur als je weer weggaat. Zucht, volhouden denk ik.

Hou me op de hoogte hoe het gaat, kunnen we ervaringen uitwisselen. Wellicht een troost, mijn oudste heeft het ook gehad maar die was er binnen een week doorheen.

Groeten,
Nikki

#7

Gioia is een prima slaper, behalve dan nu met dat warme weer. Maar inslapen heeft ze wel wat moeite mee.
Nu sinds twee weken leggen we haar in bed met een paar harde speeldingen (dus geen giga knuffels ofzo, dat lijkt me gevaarlijk) ze moppert dan wel wat, maar komt haar speeltjes tegen, en valt tot onze verbazing al spelend in slaap. Af en toe brult ze even, dan gaan we naar haar toe, even troosten in bed, en gaan we weer weg.
We hebben het naar bed gaan ritueel ook erg ingekort: omkleden, in bed: en zeggen: dag meissie, welterusten. en dat gaat bij ons nu veel beter dan haar van te voren al echt in slaap proberen te krijgen.
maar misschien hebben wij wel gewoon een raar meissie