Ineens kan ze weer iets nieuws zo raar


#1

Hoi

Rare topic tekst maar het gaat om het volgende Ik ben nooit zo in de sprongentjes geweest en heb ze eigenlijk nooit echt bewust meegemaakt. Ik wist niet dat het zo vaak voorkwam en dat daar gedrag aan gerelateerd was. Maar nu is ze die fase ongroeit dacht ik. Ik bedoel de echt aanwijsbare fase en sprongen is ze al ruim 2 jaar voorbij.
Maar dat wil niet zeggen dat ze niet meer voorkomen volgens mij dan.
Moet het even delen met jullie.
Onze dochter kan zomaar ineens van de een op andere dag figuratief tekenen. Ik bedoel voorheen waren het allemaal krassen en moest het wel iets voorstellen. En nu heeft ze ineens de haar eerste tekening gemaakt van mama, papa en zij. Het zijn nog grote ovalen met wat moet lijken op armen en benen maar toch twee armen aan de zijkant en twee benen aan de onderkant ook hebben we ogen en een mond de neus wist ze niet hoe ze moest tekenen zij ze. Het was zo grappig. Ook had ze erover nagedacht. Ze heeft sindskort door dat mama iets groter is dan papa en dus had ze mama groot getekend en papa kleiner.
Voordat ze deze tekening maakte was ze ongewoon rustig met soms heftige uitbarstingen van totmeloze energie en was ze ook boos en gefrustreerd. Dus vandaar dat ik het maar als een soort sprongentje zie.

Goed rare gewaarwording dus dat het me nu echt opviel en ik ben heel trots erop.

groetjes,

lon106


#2

Geweldig he als ze ineens echt iets kunnen tekenen?! Ik vond dat ook zo’n wonderlijke ervaring dat er ineens een poppetje stond in plaats van een paar krassen!!! Echt super!

En het is nog niet voorbij, want nu zijn het nog simpele poppetjes maar op een gegeven moment tekent ze echte schoudertjes! En de oogjes zijn geen puntjes meer maar die hebben wimpertjes. En zo gaat het maar door!

Onze jongste tekent al sinds ze 3,5 is poppetjes met oorbelletjes! Is een echte verslaving van haar. En aan die oorbelletjes besteedt ze dan het meeste aandacht. Echte bloemetjes hang-oorbellen bijvoorbeeld. En hoe ze erbij komt, ik weet het niet, want ik heb niet zulke oorbellen.

Heerlijk als ze hun eigen fantasie op papier beginnen te zetten. Geniet er maar lekker van!

Groetekes, Sje


#3
quote:
Voordat ze deze tekening maakte was ze ongewoon rustig met soms heftige uitbarstingen van totmeloze energie en was ze ook boos en gefrustreerd. Dus vandaar dat ik het maar als een soort sprongentje zie.

Het kan best zijn dat ze er heel erg mee bezig was om het voor elkaar te krijgen maar gewoon niet wist hoe. Ik merk dat ons manneke soms erg gefrustreerd kan zijn als iets nog niet lukt zoals hij dat zou willen of denkt dat het moet.

Leuk he die tekeningen, pfffff ik heb er inmiddels al zo veel dat me mappen te klein worden hahaha
Het gekke is eigenlijk dat bv onze jongste al met 2 jaar heel erg super mooi tussen de lijntjes kon kleuren, nu ineens met 3,5 jaar maakt hij krabbelwerk .

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!


#4

Ja ze blijven je maar weer verbasen hé
Ging hier precies zo eerst krassen met 1 kleur, toen kwamen er meerdere kleuren.
en ineens probeerde hij cirkels te tekenen, en een verhalen die je bij de tekeningen krijgt prachtig gewoon

Groetjes Marianne mama van Ruben


#5

Hoi,

Het gaat best wel snel nu ineens. Gisteren heeft ze bedacht hoe ze een meus moet tekenen. ook zitten ernu haren op het hoofd. En begint ze al met kleding tekenen. Of althans wat er nu nog op moet lijken.
Gisteren was ze heel druk doende met het tekenen van een huis.
Moet wel zeggen dat het snel gaat hoor nu. Ik bedoel nu niet alleen met het tekenen hoor.
Maar ze is nu net de 3,5 gepasseerd en nog maar een half jaar en een vakantie te gaan en ze zit op de kleuterschool. Aan de ene kant goed voor haar ze begint er echt aan toe te raken maar aan de andere kant dan zijn ze echt groot aan het worden. Best wel eng maar tegelijkertijd weer een nieuw tijdperk waar ik naar uitkijk. Waarbij misschien ook wel weer een nieuw babytijdperk voor ons aanbreekt.

Groetjes,

lon106


#6

Als ze eenmaal op school zit, gaat het nog veel harder met die nieuwe dingen die ze kunnen!

Groetekes, Sje