Na mijn vreugdedans van gister (zie topic over vooruit komen) nu even een dipje . Baal er zelf van dat ik me nou weer zo onzeker voel…Ondanks dat ik tegen mezelf blijf herhalen…laat je nou niet gek maken doe ik het toch. Toch even mijn ei kwijt hier op het forum. Vriend vindt het nl nogal onzinnig om hier over te praten.
Zoals ik al in een eerdere topic heb aangegeven blijf ik heel onzeker of het slapen van Dani. Eigenlijk doet hij het altijd wel goed, maar er zijn moment waar het gewoon minder gaat en dan ben ik gelijk van…ojee wat nu en waar ligt het aan.
Toen Dani nog heel klein was hield ik altijd aan, zodra in oogjes wrijven en gapen gelijk naar bed en slapen. Daarna heb ik een tijdje vaste slaapjes aangehouden (na zijn fruithap en 's middags en dan nog even kort na zijn groentehap). En nu weet ik het even niet meer. Dani lijkt wel continu moe te zijn en wrijft heel regelmatig in zijn oogjes. Vaak al voor zijn fruithap bijvoorbeeld, maar als ik hem eerder in bed doe lukt dat niet en is het alleen maar huilen.
Vanochtend dus pas na zijn fruithap in bed gedaan. Dat is dan ongeveer 2 uur nadat hij wakker is geworden en ongeveer 1,5 uur na zijn pap.
Hij heeft nog geen 1,5 uur geslapen, maar goed dat is dan prima opzich. Al zou hij nog langer moeten slapen naar mijn idee, want hij is gelijk alweer in zijn oogjes aan het wrijven. Laten liggen is geen optie want dat schreeuwt hij alles bij elkaar. Dus uit bed en lekker spelen…prima.
Nu heb ik hem zojuist zijn broodje gegeven en tijdens het eten gapen en in ogen wrijven… normaal krijgt hij even naar zijn brood de fles en dan naar bed. Nu dus daarvoor in bed gestopt (omdat hij zo moe was) Nou drama…heel erg boos en hard huilen…even laten liggen, want ik wil me ook niet laten kennen (ondertussen loop ik beneden zenuwachtig op en neer). Toch uit bed. Dan baal ik eigenlijk, want dan geef ik toe. Maar laten liggen wordt alleen maar erger. zijn flesje toch maar gegeven. Hij valt half in slaap en daarna toch maar weer gelijk naar bed. Na een beetje tegestribbelen is het nu wel stil. Alleen slaapt hij de afgelopen dagen maar heel kort in de middag (misschien 45 minuten).
Ik moet een beetje frustratie kwijt dat merken jullie wel. Maar goed mijn vragen:
- in bed leggen bij vermoeidheidskenmerken of hij nu oud genoeg om vaste tijden te hanteren ook al geeft hij eerder aan moe te zijn.
- als hij kort slaapt en dus uit bed wil. Gewoon maar uit bed halen (laten liggen is naar mijn idee geen optie) en ook al is hij dan toch nog niet helemaal uitgerust gewoon normaal ritme weer oppakken (bijv. boodschap/spelen etc) en weer naar bed bij volgende gelegenheid?
En misschien tips van mensen die zich er ook zo’n issue van maakte en wat hun geholpen heeft om het naast zich neer te leggen. Ik denk dat het vanuit mij een soort van controlefreak iets is en als het dan ineens helemaal anders gaat wordt ik onzeker.
Sorry meiden voor het lange verhaal, maar het lucht wel op!!!
Ben nog steeds blij met Dani hoor, maar wat minder blij met mezelf en mijn onzekerheid!!






