Hey allemaal
hier een onwijs dilemma…
ik zit er heel erg mee, want ik wil gastvrij zijn, en geen egoïst. Maar toch…
Lang verhaal, maar moet het wel goed uitleggen.
Zoals jullie weten is Sarah’s vader Braziliaan, zijn hele fam. woont daar nog. Hij heeft vanaf dag 1 na de geboorete commentaar gegeven over hoe ik dingen doe met Sarah. Echt om ALLES. Maar de ergste kritiek kreeg ik vanwege mijn 3 katten. Dat was al voordat Sarah geboren werd. Hij zei meteen na de eerste echo: "zo, dan ga je nu een ander huis zoeken voor de katten"
Hij heeft nooit bij me gewoond, en alles hier in huis is van mij en alle rekeningen etc betaal ik zelf. Hij heeft naar naar mijn mening geen recht van spreken.
Daarnaast is hij helemaal niet van de discussies, als hij iets vind, is het zo, en anders wordt hij boos en is het : FINISH CONVERSATION.
Zo is hij vanaf de bevalling, geen normaal woord mee te praten. En als ik dan wel eens moe was was zijn antwoord, geef Sarah maar aan mij als je haar zat bent, in Brazilië voedt mijn moeder haar op en daar heeft ze het toch veel beter dan hier. (terwijl ik nog nóóit geklaagd heb over Sarah, nog nooit, alleen ben ik af en toe moe, en dan is dit gelijk zijn antwoord)
TE BELACHELIJK VOOR WOORDEN.
Ik heb het een tijdje aangezien en er toen een punt achter gezet. Om dit duidelijk te maken heb ik hem gezegd een week niet langs te komen. Nou, tuurlijk pikte hij dat niet en stond de morgen erna weer voor de deur. Ik heb hem buiten laten staan, ik was het zat om zo bespeelt te worden.
Nu is hij enigszins ingedimd, commentaar krijg ik bijna niet meer, alleen nog over de katten. Daar heeft hij dus een grondige hekel aan en is NOT NORMAL. Om die reden kreeg ik ook vaak te horen dat hij niet wilde dat zijn moeder op bezoek komt, terwijl zij dat wel wil. Maar ze weet niet dat ik katten heb (mag ze niet weten, want dan gaat ze flippen) en dat zou ze nooit accepteren.
Krijg ik gister te horen van zijn moeder zelf, via msn, dat ze in december op bezoek komt, voor Sarah’s verjaardag. En dat ze het leuk vind om in mijn huisje te zijn.
Blijkbaar is alles al geregeld. Voor andere is het misschien normaal om zomaar langs te komen, en een tijd te blijven zonder afspraak, maar voor mij niet. Komt ook nog bij dat ik in december gewoon op school zit, en dus niet thuis ben. En Sarah gaat gewoon naar de opvang.
Ik heb hem natuurlijk gelijk gebelt, en hij werd boos dat ze niet hier kon komen, zomaar, zonder het te vragen. Ik ben moeilijk volgens hem, en hij begrijpt me niet.
Want bij hem kan ze niet slapen, hij woont op zijn werk, daar slaapt hij op een klein kamertje en ze delen een keuken met meerdere. Niet echt een plek voor een 60 jarige.
Hij zei: dan bel ik haar wel om te zeggen dat ze het af moet bellen, tja, ik wilde dat ze Sarah kon leren kennen maar als jij het niet wil…
Dat is het nou, draai het maar zo dat het mijn schuld is. Ik heb er echt niets op tegen dat ze naar Nederland komt. Maar op deze manier. Plus, in Brazilie is alles te koop, heeft hij me zelf gezegd. Dus ook allerlei papieren. Wie zegt mij dat ze alleen terug gaat, als je begrijpt wat ik bedoel. Hij heeft me vaak genoeg gezegd dat hij wil dat Sarah in Brazilie groot wordt gebracht. Man, ik durf geen oog dicht te doen als ze hier is.
Hij zei ook dat als ik naar school ga, dit geen probleem is, want dan past zijn moeder wel op Sarah. Het is haar oma, ik weet het, en ze houdt van Sarah, en ze is vast heel lief. Maar ik wil het niet. Ze weet niets van Sarah, Sarah kent haar niet. Ze heeft sowieso andere ideeën over opvoeding, slapen, eten dan ik. Moet ik dan zomaar in eens mijn kind uit handen geven aan een ‘vreemde’?
Nee, dat wil ik niet.
Dus, ja, ik weet het is ook zijn kind, maar ik doe het al 9 maanden alleen, en dat gaat heel goed. Maar nu is hij boos, zijn moeder da’lijk beledigt en ik ongastvrij en een egoïst. Komt het weer op neer dat IK het heb gedaan
En tuurlijk vind ik het lief dat ze zolang reist om Sarah te zien, en tuurlijk houd ik dat niet tegen.
Maar dan, zit ze hier, hij werkt en ik kan niet eens met haar praten. Want ze spreekt alleen maar Portugees.
Dit gaat echt niet werken zo.
Ik voel me zo rot. (krijgt hij het weer gedaan he, dat ik me rot voel)
Wat vinden jullie, ben ik nou een hele grote egoïst?
Groetjes, Boukje