Ikke ben

#1

Ik ben Tessa, 21 jaar en trotse ‘moeder’ van drie hondjes: Amos, Isis en over 3 weekjes Fyra.
Sinds augustus 2007 ben ik samen met mijn vriend. We zijn druk bezig met het zoeken naar een huisje. Op het moment studeer ik nog, maar als alles zo doorgaat ben ik over 3 maanden klaar. Mijn vriend werkt fulltime.
Waarom ik hier op dit forum zit? Mijn vriend en ik hebben het al een aantal maandjes over een kindje. Het is begonnen toen ik een poos heel erg misselijk was. Ik werd nog gewoon ongesteld maar ik had al eens verhalen gehoord over vrouwen die desondanks toch zwanger waren. Toch een test gedaan dus… En niet zwanger.
Later kwam het nog eens aan de orde. Ik was een dag te laat met de pil… Het was maandag, ik wilde de pil innemen maar zag dat die van zondag er nog in zat. Paniek natuurlijk, want we hadden het er wel over gehad maar niet gepland. Later kwamen we erachter dat ik op een zaterdag begonnen was, maar per ongeluk die van vrijdag ingenomen had. Vandaar dat ik 1 dag achter liep.

Maar nu… We hebben er al zoveel over nagedacht. Ik weet dat ik een kindje met hem wil. Mijn gevoel zegt laten we het nu proberen, mijn verstand zegt wacht tot je een huisje hebt, een baan en niet onbelangrijk, wacht tot we wat langer samen zijn. We zijn tenslotte nog maar 7 maanden samen.
Het meest frustrerende vind ik nog dat iedereen om ons heen een kindje lijkt te krijgen of heeft.

#2

Ik wilde ook altijd al heel jong kinderen, maar wilde wel goed voor ons kindje kunnen zorgen. Ik vind, dat je het dan, o.a. financieel gezien, goed voor elkaar moet hebben. En een huisje met een kamertje voor je baby is ook niet onbelangrijk!
Bovendien wilde ik een vast contract, omdat je dan, zonder achteruit te gaan in je financiën, met verlof kan gaan.
Mijn voorwaarden waren: - allebei een vaste baan, een huis waar genoeg ruimte is en het allerbelangrijkste een goede stabiele relatie. We zijn inmiddels al 8,5 jr bij elkaar.
En dan moet het ook nog lukken natuurlijk…na 15 maandjes was het bij ons raak!

Denk er goed over na…als het goed voelt, en je denkt dat jullie het aankunnen, jullie kindje goed kunnen verzorgen en alles geven wat het nodig heeft, moet je ervoor gaan! Succes met je keuze!

#3

Een kind krijgen is het mooste geschenk dat je elkaar kan geven! Maar het brengt wel veel verantwoordlijkheid met zich mee en je leven is nooit meer hetzelfde. Je kan niet zomaar ergens naar toe en alles moet worden gepland. Je hebt tenslotte ook nog een kleine waar je voor moet zorgen!

Als jullie ervoor willen gaan, moet je het zeker doen en ik hoop dat het lukt. Net als Annegeert al zegt, een solide basis is erg belangrijk omdat je het nanders best moeilijk kunt krijgen, want het is niet allemaal rozeguer en maneschijn.

Succes met jullie hondjes en met afstuderen!! Als jullie het beide willen, moeten jullie er zeker voor gaan!

Moeder van een mooie dochter Anna, geboren 2 juli 2007.

#4

Bedankt voor jullie reactie.
We hebben besloten om in ieder geval te wachten tot we een huisje hebben.
Jullie hebben groot gelijk dat een goede basis belangrijk is en dat is ook hetgeen wat ik zelf erg belangrijk vind. Voor nu zal ik het moeten doen met de kinderen van anderen Ik loop op het moment namelijk mijn LIO (leraar in opleiding) stage. Dat is de laatste stage voordat ik mijn opleiding aan de Pabo afgerond heb. Daarna mag ik me dus juf Tessa noemen
Sinds kort hebben mijn vriend en ik een gezamenlijke rekening geopend die we eerst gebruiken voor ons toekomstige huisje (dat we binnenkort verwachten) en als we dat goed voor elkaar hebben blijven we doorsparen voor een kindje.

#5

Je hebt groot gelijk! Wel af en toe terug komen op ikkeben hoor! We hebben ook wel eens vragen die jij misschien kan beantwoorden als juf zijnde!

Moeder van een mooie dochter Anna, geboren 2 juli 2007.