Hoi lieve allemaal,
Ik heb een lieve dochter van nu 14 weken. Ik ben alleen af en toe helemaal klaar met haar.
Ik weet dat het niet geoorloofd is het te zeggen, maar ik zit er echt zwaar doorheen.
Ze is geboren met een zogenoemde slechte start. Ze heeft 4 minuten geen zuurstof gehad en heeft 3 dagen in het UMC gelegen aan de hersenmonitor. Daarna mochten we terug naar ons eigen ziekenhuis omdat ze nog moest leren drinken. Vanaf dat moment is al op gemerkt dat het een prikkelbaar kindje is.
Na een week mocht ze mee naar huis, maar hier had ze erg veel problemen met slapen/ Vanaf 3 weken bakeren we haar in en dat gaat goed. Vanaf 6 weken zijn we begonnen om regelmatig een flesje aan te bieden. Die pakte ze goed en ook de borst. Echter vanaf de 10 weken is ze de fles beginne te weigeren. We hebben al van alles geprobeerd, maar we hebben vooral het idee dat het haar karakter is. Want soms pakt ze hem wel heel goed. De andere keren hoef je maar met een flesje in de buurt te komen of ze wordt hysterisch. Ze heeft trouwens ook nog nooit een speentje gewild (heb heel de winkel al gehad) Sinds 2 weken heeft ze echter besloten ook moeilijk te doen aan de borst. Ze drinkt 1 borst en zet het daarna op een huilen. Dan wil ze een uur lang niets hebben en als we haar dan te bed leggen wil ze wel ineens de andere borst. Haar deze te weigeren onder het motto van “je leert het maar in 1 keer drinken” is ook al geen succes. Aangezien ze de fles en borst nu niet lekker pakt vind ik het heel moeilijk om te zeggen van; dan stop ik maar volledig met de borst bijv. Kinderdagverblijf heeft me afgelopen week wel verteld dat ze zo niet met haar kunnen doorgaan :’( Ja wat moet je dan…
Op dit moment put ze me lichamelijk en geestelijk helemaal uit. CB gooit alles maar op de bevalling, wat ik zelf erg kort door de bocht vind. Het zal er mee te maken kunnen hebben, maar om nu alles er op te gooien. O ja, ze drinkt nog steeds 7-8 keer per dag.
Kan iemand me iets van tips/advies geven? Want ik weet het echt niet meer.