Pff Ik weet t even niet meer hoor.
Na lang tobben of ik het wel of niet zou posten, toch maar gedaan, want ik wil graag weten wat andere er van denken.
Ik zal proberen uit te leggen hoe en wat.
Toon heeft ‘voor mijn tijd’ via een spelletjes-site een meid ontmoet. Ze konden altijd leuk praten blabla. Pas toen Toon en ik een relatie hadden is zij voor de eerste keer op bezoek gekomen, ze woont nogal uit de buurt.
Altijd als Toon met haar aan het chatten was, kon ik dat aan zijn gezicht zien; een glimlach, een glunder in zijn ogen blabla.
Ik heb haar nooit echt vertrouwd, had altijd het idee dat ik op mijn hoede moest zijn met haar, dat ze nog wel eens wat zou kunnen proberen bij Toon op het moment dat ik niet in de buurt ben. Ik heb deze gevoelens uitgesproken tegenover Toon. Hij natuurlijk boos, en ik stelde me aan, ik moest niet zo jaloers doen en en en (normaal ben ik echt helemaal niet jaloers!)
Kids worden geboren en zij word 1 van de 2 peettantes. (niet mijn idee!)
Altijd als ze kwam was ik weer blij als ze ging, ik zag haar letterlijk liever gaan dan komen.
Goed, deze week ga ik boven kijken wat Toon aan het doen is. Hij klikt een chatscherm razendsnel weg als ik de kamer in kom lopen. Na wat getreuzel opend hij dan toch (op mijn aandringen) het scherm open.
Hij klikt het scherm open en het eerste wat ik lees was: “ik heb haar nooit wat verteld over onze kus”
Ik heb hem een slag tegen zijn kop gegeven, heb geflipt, heb dingen geschreeuwt tegen hem, heb hem voor van alles en nog wat uitgemaakt. Vroeg om een verklaring. Maar hij zei niks. Wilde niet met me praten toen ik hem er om vroeg, durfde zelfs te schrijven naar haar dat ik naast hem stond en hij nu stress had.
Ik heb zijn moeder in alle boosheid en vertriet opgebelt om te vertellen wat er aan de hand was, ik wist me gewoon geen raad. Ondertussen had ik X een mail gestuurd die niet vriendelijk was.
Na een nieuwe woede-uitbarsting uiteindelijk samen naar onder gegaan om te gaan praten hierover.
Het bleek ‘maar’ een kus, een gewone kus geweest te zijn. Hij had haar een kus gegeven toen hij haar binnen liet, waarop zij vroeg wat hij nu deed. Dit was ongeveer een half jaar geleden gebeurd.
Hij weet niet waarom hij het gedaan heeft, wat hij ermee wilde bereiken, had/heeft er spijt, had/heeft een schuldgevoel, het zou maar eenmalig geweest zijn.
Hij kan het goed met haar vinden, kan met haar praten (wat hij dus niet met mij doet, want zoals hij zegt is ie geen prater).
In de periode dat dit gebeurd was, ging het even wat minder goed tussen ons.
Maar goed, ik weet dus niet hoe en wat ik moet voelen.
Van de ene kant denk ik: ach het was een gewone kus, steld niet veel voor. Maar je kust niet zomaar iemand en al helemaal niet haar!! En als het dan gebeurd; ben eerlijk vertel het gelijk, nu ik er achter gekomen ben lijk ik het veel erger te vinden.
Gewoon dat HIJ dat gedaan heeft doet mij heel erg pijn. Ook ben ik boos op hem.
Ik heb hem altijd voor 200% vertrouwd en dan flikt ie me zowat. Ik heb het idee niet goed genoeg te zijn voor hem, dat ik hem te kort doe, dat hij misschien liever een ander heeft; iemand die liever is, die beter voor hem zorgd of wat dan ook.
Mijn zelfvertrouwen is behoorlijk omlaag gehaald en ik weet niet meer wat ik moet denken en moet denken van/over hem.
Als we elkaar een kus geven denk ik: zou hij haar zo gekust hebben of anders, met meer gevoel? Bij een volgende kus weer.
Tijdens de sex denk ik; zou hij nu aan haar denken? Hoe vaak heeft hij aan haar gedacht? Denkt hij het hier goed mee te maken?
Niet fijn dus, en ik…doe maar mee, bang dat ie het straks ergens ander gaat zoeken, bang dat hij zich nu afgewezen zal voelen, ik wil hem laten merken dat ik nog van hem hou.
Een achtbaan van emoties razen dus door mijn hoofd en ik weet me er gewoon geen raad mee.
