Allebei.
Voor Ryan moet ik me echt inhouden.
Hij moet hier niet de dupe van worden.
Wat mijn man betreft, ik snap nog steeds niet hoe dit ontstaan is.
Hij ook niet.
Op een gegeven moment is hij geknapt in onze relatie en hij is doodongelukkig.
Hij heeft geen ander. Hij wilt alleen maar rust.
Tuurlijk hou ik nog van hem, maar dat gevoel brokkelt wel weg.
We moeten vrienden blijven omwille van Ryan.
Maar ik ben zo’n type die dat niet kan (nog niet)
Als ik iemand mag ga ik voor zo’n iemand door het vuur, maar als iemand mij pijn doet dan breekt de hel los.
In dit geval moet ik wel normaal blijven doen, terwijl ik het liefst alles kapot sla.
Ik geef toe ik ben op het moment een beetje gefrusteerd en dat vreet me op.
Ik eet en slaap slecht en mijn bloed kookt heel de dag door.
Ik ga maandag maar eens lekker weer kickboksen en leef me dan helemaal uit.
Het nadeel hiervan is, mijn man is de leraar.
Maar ja ik zie wel hoe het loopt.