Hallo Allemaal,
Ik wil graag mijn verhaal vertellen en ik hoop dat het andere tienerouders zal helpen.
Ik was 15 jaar en ik ging een half jaar met mijn vriend. We gingen al met elkaar naar bed, maar nog niet lang. We deden het altijd veilig en daarom wist ik bijna zeker dat ik niet zwanger zal raken.
Ik ben altijd erg regelmatig ongesteld. Dus toen ik het een keer niet was, wist ik het gelijk.
Wij waren niet bang voor mijn ouders, maar wel voor mijn vriend zijn ouders. Onze ouders geloven allemaal, maar toch was ik daar niet bang voor. De ouders van mijn vriend zijn erg gelovig en erg met regels. Ze zijn super streng. Mijn vriend is ook geadopteerd, dus hun hadden al zo hun problemen. Een verleden zoals mijn vriend, is al heel moeilijk. Ook voor zijn ouders, maar vooral voor hem zelf.
Elke keer wou ik het vertellen, maar het lukte me gewoon niet. Ik wou het met mijn moeder delen, maar ik was zo bang dat ik het dan ook aan zijn ouders moest vertellen. Ik kan ook gewoon niet goed met zijn ouders.
Ik ben altijd wel dun geweest en daarom zag je absoluut niet dat ik zwanger was. Ik was 4 maanden heen en ik droeg nog steeds dezelfde kleren. Maar mijn XS broeken moesten soms wel de knoop even van los, want het zat niet meer lekker.
Mijn moeder zag dat ik vaak heel moe was en dat ik rechtdoor liep bij mijn buik en niet echt ingevallen.
's Avonds kwam ze bij mijn bed en vroeg ze me ernaar. Ik moest erg huilen, maar ik was zo blij dat mijn moeder het wist. Ze heeft het mijn vader verteld en die had het er erg moeilijk mee. Dat komt omdat mijn vader is afgestaan, omdat zijn moeder nog maar 17 was. Hij is dus ook geadopteerd.
Ze waren allebei niet boos op mij. Ze steunden me heel erg. Mijn vriend was ook heel erg bang voor zijn ouders. Toen wij bij mij thuis waren, heeft mijn vader zijn ouders opgebeld.
We hebben daar toen een dag later gepraat. Zij waren eigenlijk wel boos en hadden het al zien aankomen, wat eigenlijk nergens op sloeg, want hoe kan je dat nou weten?
Ik ben naar het ziekenhuis geweest en heb een echo gehad. Toen ik het kindje zag, ging er echt een soort ongeloof door me heen. Zit dat in mijn buik? Wat mooi!
De zwangerschap is allemaal heel goed verlopen. Ik kreeg een mooi buikje. Ik had geen idee wat het zou worden en mijn vriend en ik wouden het ook nog niet weten.
Met 20 weken krijg je een echo, waar je kan zien of alles goed is. Het zag er zo mooi uit. En toen zei de vrouw, die de echo maakt, Ik zie wat in het hartje. We schrokken ons rot. Je zag een wit stipje in het hartje. Ze noemen het een pingpong balletje. Ik hoefde niet verder voor onderzoek, omdat het heel vaak voorkomt en het niks ernstig hoeft te zijn. Ze zouden toch niet kunnen zien wat het zou kunnen zijn.
Voor de rest was alles goed.
4 weken voor de uitgerkende datum, had ik 's nachts weeen. De verloskundige kwam 's ochtends en zei dat het wel meeviel. Toen zag ze een wee en zei . ik ga toch een inwendig onderzoek doen. Ik zei, nee hoor dat hoeft niks, er is niets aan de hand. Maar ik had al 3 cm ontsluiting.
Dus op naar het ziekenhuis want het was 4 weken te vroeg.
Ik moest daar blijven. Mijn vriend en moeder zouden weer weggaan, maar toen moest ik huilen. Ik vond het zo angstig om alleen in het ziekenhuis te blijven. 's nachts helemaal alleen. Dus mijn vriend mocht blijven, dat vond ik zo fijn.
De dag erna was het weg en mocht ik naar huis.
Een dag voor de uitgerekende datum begon de bevalling. Een dag ervoor was ik nog aan het vissen. Ik ben mijn hele zwangerschap erg fit gebleven.
's nachts kreeg ik erg last en ben naar beneden gegaan met mijn vriend. Ik ging op het bevallingbed liggen. Mijn moeder belde de verloskundige. Om 10 over 4 was ze er en om 10 voor 5 was Onze zoon Jinan Jonathan Prins geboren. Ik heb heel veel aan mijn vriend en moeder gehad tijdens de bevalling. Ik heb maar 6 minuten persweeen gehad en toen was hij er al. Ik was niet uitgescheurd en dus geen hechtingen. Daar was ik erg blij om.
Ik ben nu 17 en wij zijn erg trots op ons 8 maanden oude Kindje. Alles gaat heel goed met hem!
Over 2 weken doe ik examen Havo en daar ben ik nu druk mee bezig. Het is erg moeilijk om school en de zorg van een kindje te combineren. Maar ik wil een goede toekomst voor mijn kindje!