Ik voel me zo ongelukkig


#1

Mijn zoon slaapt al sinds 5 1/2 maand tot nu (hij is nu 7 mnd en 1 week oud) heel slecht. Overdag als snachts. Ben naar de dokter geweest en men zegt dat hij kerngezond is. Ik heb nog een kind die snachts van het huilen wakker wordt en ook begint te krijsen dus slapen… hoo maar… Ik heb de jongste laten huilen en dit gaat al meer als een week zo. Niet geholpen. Troosten, speentje erin doen. Helpt ook niet…

Ik ben vanaf dat hij 5 1/2 maand is doodmoe. Plus dat de oudste nu ook vervelend begint te doen. Lekker gillen, niet luisteren… Verders niemand die mij helpt in het huis, qua schoonmaak etc. Ik ben kapot! Voel me ongelukkig en stress zoveel dat ik heel veel pijn in mn schouders.

Mijn vriend doet niks, ligt lekker tot 11.00uur op de bank en slaapt lekker de hele nacht. En begint te zeuren als ik hem vraag of hij even met de kinderen alleen wil blijven zodat ik snel wat kan halen bij de apotheek ofzo…

Ik weet even niet meer wat ik moet doen… zucht

Gewijzigd door - Babyface op 06 May 2009 10:45:59


#2

Wat vervelend dat het zo moeilijk gaat met slapen… Ik kan me goed voorstellen dat je er even helemaal doorheen zit.
Is het niet verstandig om eens met je vriend te praten? Hij moet toch ook inzien dat jij niet alles in je eentje kan doen, en dat zonder slaap…? Slapen je kindjes overdag wel eens tegelijk? Dan zou je misschien ook even een uurtje kunnen gaan liggen… Ik vond dit zelf altijd heel moeilijk, omdat kinderslaaptijd voor mij huishoudtijd is, maar soms moet je je eigen lichaam toch even voor het huishouden laten gaan.
Rond de 6 maanden is er wel een hele moeilijke sprong (oei ik groei boek) maar die zal bij jullie dan al ruim 2 maanden duren… Het zal ongetwijfled meespelen, maar ik denk niet dat het alleen door de sprong komt. Kindjes zijn ook erg gevoelig voor een gespannen en ongelukkige mama. Ze voelen alles aan en kunnen daar ook 'vervelend’van worden.
Ik wens je heel veel sterkte, en ik hoop dat alles gauw weer beter word!

Groetje Anouk

Lilypie 1st Birthday Ticker


#3

Oef, toch je partner maar eens aan zijn jasje trekken. Lijkt me dat je beiden voor kinderen kiest en dan ook beiden de leuke en minder leuke dingen draagt.
Heb je zelf een vermoeden waar het aan ligt dat je jongste niet slapen wil ?

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!


#4

Volgens mij heb je je vriend voorheen te veel verwend Zodat hij nooit wat heeft hoeven doen, dus doet hij het nu ook niet.
Praat eens met hem, en zeg hem dat je geestelijk en lichaamlijk doodop bent. Dat je het nu even zwaar hebt en zijn hulp echt nodig hebt. Dat je het alleen nu echt niet aan kunt en dat het ook zijn kinderen zijn waar hij ook voor moet zorgen.

Het is natuurlijk heel rot dat die kleine zo slecht slaapt en dat daardoor ook nog de eerste slecht kan slapen en vervelend word.

Je kunt dit echt niet in je eentje doen, je zult toch echt goed moeten gaan praten met je vriend. Natuurlijk is dat makkelijk gezegt en is dat in werkelijkheid waarschijnlijk veel moeilijker.

Misschien kun je met je vriend afspreken dat hij (om te beginnen) 2x per week smorgens met de kinderen gaat wandelen of zo, dat hij even een uurtje of 2 van huis is. Dan heb jij rust, kun je even slapen of misschien wat in het huishouden doen.
Het huishouden moet je naar mijn idee zowiezo nu pas op de laatste plaats zetten, eerst zorgen dat jij weer ‘boven water komt’ en dan kun je de rest ook beter aan.


#5

Ik denk inderdaad dat hier een wisselwerking is. Jij bent moe en gespannen en daardoor slaapt de kleine niet of slecht en ben jij weer doodop.

Denk ik inderdaad dat je maar eens goed met je vriend moet praten en je niet moet af laten schepen. Ik heb makkelijk praten, mijn vriend doet het meeste thuis, maar dat heb ik hem ook moeten leren (gelukkig voordat Morgan er was) maar ik was echt niet van plan om alles alleen te doen. Wees duidelijk enne ik weet niet of je het kan, maar doe anders zelf ook alleen het hoognodige. Dan ziet ie misschien eens wat je doet. Mervin gooide zijn sokken nooit in de was. Die lagen overal. Tot ik gestopt ben met ze bijmekaar te scharrelen en te wassen. Op een dag geen sokken meer en nu gooit ie ze in de wasmand.

Groetjes,

Michèle


#6

Wat moeilijk meid. Makkelijk gezegd, maar geef die vriend van je eens een flinke schop onder z’n kont en maak hem duidelijk dat jij straks helemaal uit de running bent als hij niet helpt en dat hij het dan écht allemaal alleen kan doen. Nu kunnen jullie het tenminste nog samen doen. Dit kan toch niet, je kiest toch samen voor kinderen? In ieder geval heeft hij ook verantwoordelijkheden en niet alleen jij. Als jullie de zorg kunnen delen ben je volgens mij al een eind op weg.

Enig idee waarom je kleine zo slecht slaapt als het niets lichamelijks is?

Groetjes!

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker


#7

Sorry dat ik het zeg, maar ik vind het echt belachelijk dat jij zo te lezen en het huishouden alleen doet en jullie zoontje. En dan nog mopperen als hij alleen met je zoontje moet zijn als jij naar de apotheek wil. Tenzij er een goede reden is dat hij momenteel alleen maar op de bank zit tot 11 uur. Maar anders zou ik je als eerste willen aanraden met je vriend te gaan praten. Dit houd jij in je eentje natuurlijk nooit vol. En een kindje krijg je inderdaad met zijn tweeen zoals de rest ook al zegt, dus daar ben je ook met zijn tweeen verantwoordelijk voor. Het kan niet zo zijn dat jij alles doet en hij maar lekker zijn eigen ding. En ook nog het huishouden erbij. Ik zou dus zeggen ga ervoor om zowel de opvoeding als het huishouden te verdelen en je zult zien dat je je een stuk beter voelt.

Groetjes,
Sandra

Lilypie 1st Birthday Ticker


#8

Ik sluit me aan bij Sandra. Wat een belabberde vader dat-ie jou alles in je eentje op laat knappen. Geen wonder dat je ongelukkig bent met heel deze situatie. Ik zou je vriend eens stevig wakker schudden als ik jou was. Meer op je strepen gaan staan, want voor je het weet zit je voor altijd onder de plak.

Groetekes, Sje


#9

Meid wat zul je moe zijn!!

Ik ben het eens met de andere meiden. Dit kun je echt niet alleen aan. 2 kinderen om voor te zorgen en ook het huishouden (en misschien nog je eigen werk ernaast). Zeker als het niet lekker loopt heb je iemand nodig om even steun bij te zoeken of die het even uit je handen neemt, zodat je weer even op adem kan komen. Denk dat het ook belangrijk voor je is om wat tijd voor jezelf te krijgen. Na deze zeer vermoeiende 2 maanden ben je wel even aan een beetje ontspanning toe.

Praat goed met je vriend en maak duidelijk hoe je je voelt. Ik weet niet of je dit al eerder hebt gedaan, maar meis anders ga je er aan onderdoor!!

Heel veel sterkte en als je even van je af moet schrijven…daar is dit forum voor. Ik spreek uit ervaring

Liefs

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker


#10

hallo dames,

Ten eerste bedankt voor de reacties. Ben blij dat er iemand is die naar mij luisert. Ik heb zo vaak met hem hierover gesproken. Het gaat dan 1 week goed en dan is alles weer zoals het toen was… HEb hier ook met zn moeder over gesproken en die heeft hem hier ook over aangesproken. Het is een lieve kerel alleen hij is zoooo lui!!! Ik hou van hem voor wie hij is. Het is alleen zn luiheid die ik haat en dat weet hij.

Ik werk niet, maar ben bezig met school. (moet de noorse taal leren) En dat doe ik online omdat de kinderen nog niet in creche zijn. en dit doe ik als de kinderen slapen.

Ik probeer zo rustig mogelijk te blijven want ik weet dat het de kinderen ook stresst als ik stress, alleen gaat dat zo moeilijk…

Soms heb ik echt zin om gewoon weg te gaan. Hem alleen laten met de kinderen, zodat hij kan inzien hoe moeilijk het is! PLus dat je dan nog eens alles in het huis moet doen.
De enige tijd dat ik dus dan kan schoonmaken is wanneer de kinderen slapen. In de middag slapen zij rond dezelfde uur. En in de avond gaat de kleinste iets later naar bed. De oudste ligt rond 19.00 uur in bed en de jongste rond 20.00 uur. Daarna begin ik met schoonmaken als het nodig is. Plus ga ik rond 21.00 uur joggen, om even alleen te zijn. Rond 22.00 ben ik bekaf en ga meteen naar bed omdat ik weet dat ik rond 06.00 uur weer op moet, PLUS nog moet opstaan in de nacht…

Wat valt er nog te doen als ik vragen mag. Nogmaals hij is een schat van een man alleen hij is zo lui… En ik weet niet wat ik hiermee aan moet…

groetjes!


#11

Dat je studeert vind ik hetzelfde als een baan; het kost ook energie en inzet en je moet het voor de volle 100% doen, anders heeft het geen zin. Dus jij “werkt”, doet het huishouden, zorgt voor de kinderen en probeert tussendoor nog iets voor jezelf te doen. Om vervolgens bekaf in bed te belanden, terwijl je zoontje slecht slaapt (dus echt uitrusten doe je waarschijnlijk ook niet) en de volgende dag sta je er weer alleen voor.

Misschien brutaal, maar wat let je om weg te gaan? Je doet het nu toch al alleen, dus dat zal niet anders worden als je alleen woont met de kinderen. Natuurlijk hou je van hem, heb je samen kinderen, een leven opgebouwd en is het niet zo makkelijk als ik het vraag, maar ik vraag het me wel af. Blijkbaar heeft je vriend toch nog niet door hoe ernstig het is, anders zou hij het echt wel langer vol kunnen houden dan een week hoor (beter zijn best doen bedoel ik). Ik denk dat je toch meer op je strepen moet gaan staan. Blijkbaar voelt hij toch de vrijheid om lui te zijn, zonder dat daar een consequentie op staat. En waarom zou hij niet lekker lui zijn als hij er toch niet voor wordt “gestraft”? Snap je?

Een ultimatum stellen ofzo? “Ik wil graag dat je me helpt met dit en dit en dit en als je dat niet doet ga ik met de kinderen bij je weg.” Alleen als je dat dan ook echt doet natuurlijk en daarachter kan staan. Of in relatietherapie?

Ik hoop dat je me niet te brutaal vindt, maar het roept gewoon zoveel op. Vind het gewoon sneu voor je dat je zo’n luie kerel hebt, maar hoop dat je de kracht hebt om meer op je strepen te gaan staan.

Heel veel sterkte!

Groetjes!

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker


#12

Je kan dan wellicht wel lui zijn, maar hier kun je zelf iets aan doen. Lui zijn en papa gaat niet samen !!! Samen kiezen voor kinderen, is samen klaar staan voor de kinderen en ook elkaar. De verantwoordelijkheid op jouw afschuiven vind ik wel erg makkelijk. Wat vind hij van deze reacties hier dan ?

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!


#13

oef… een zeer herkenbaar verhaal… wil er alleen niet teveel over kwijt( heeft niks met mij persoonlijk te maken maar wel heel dichtbij). Weet hoe moeilijk het is om deze mensen te doordringen van de stress/drukte die op jouw als moeder ligt… weet ook dat deze mensen beloven hun best te doen en dit dan na 2 dagen opgeven om terug te vallen in hun oude ritme en eigendunk (sorry maar dat is het wel)…

Waar mijn verhaal vandaan komt die mensen zijn op dit moment in huwelijkstherpaie gegaan… zeker aan te raden. Het is niet iets om je voor te schamen maar juist iets waar men heel blij mee moet zijn dat mensen dit komen doen. Mensen die er eerlijk vooruit komen dat ze zo niet verder kunnen gaan dat het ten kosten van alles gaat… meld je ergens aan in een andere omgeving en laat het evt (zolang als jullie zelf willen) een prive zaak zijn waar niemand wat mee te maken heeft… ik weet zeker dat je er dan je gevoel je emotie etc in kwijt kan en dat dit jullie sterker maakt … of althans jouw de moed geeft om door te zettten. Biedt hem dit aan! Zeg dat je het er moeilijk mee heb… blijf eerlijk tegenover elkaar… praten … praten … praten… Zoals ik nu je verhaal lees krijg ik diep medelijden met je… dit red je niet! Niemand is perfect… en toch wil je het zijn… dit lukt helemaal nooit alleen met 2 kleintjes… Kom op … doe het voor je kindjes… praat gerust hier met ons over… stuur evt een prive mail… maar blijf er zeker niet mee lopen… ga aan het werk met jullie huwelijk. Neem evt iemand die je er graag mag in vertrouwen … of is er niemand? kom maar op met je verhaal… je moet jezelf ergens kunnen uiten…

Je bent niet de enigste op de wereld die dit heeft … het is geen schande … maar er moet wel hard gewerkt worden om je man duidelijk te maken dat jij ook een persoon ben met wensen en tijd voor jezelf!! en niet alleen de verantwoordelijkheid en stress en alles wat er omheen komt.


#14

En de boel de boel laten. Alleen doen wat je moet doen zoadat je kan functioneren. Dus bijvoorbeeld alleen jou was en van de kinderen doen. Als je opruimt alleen de dingen opruimen waar jij baad bij hebt en niet waar hij baad bij heeft. Klinkt heel kinderachtig maar misschien ziet ie het dan. Weggaan zou de laatste optie zijn, maar het is er zeker 1. Want je gezondheid gaat voor, dit hou je niet lang meer vol zo.

Groetjes,

Michèle


#15

Jeetje wat een moeilijke situatie zeg… Ik kan me er ook wel een beetje in verplaatsen, want mijn vriend is soms ook best lui, of makkelijk, hoe je het maar zegt. Niet zo heel erg hoor, maar hij heeft er ook een handje van om dingen te laten slingeren enzo. Als ik dan weer eens heel kwaad word omdat hij met een donkere spijkerbroek aan komt zetten die een week naast zijn bed heeft gelegen, die nu even gewassen moet worden, en dat ik dan net alle donkere was weg heb, dan ontplof ik soms echt. Dan praten we er weer uren over en beloofd hij beterschap, en inderdaat dat doet hij dan ook wel… een week…
Ik heb het hem op een gegeven moment anders duidelijk gemaakt. Alleen dingen uitwassen die in de wasmand liggen, en toen had hij opeens geen sokken meer. Of de leukste kleren niet schoon voor een feestje, ik heb de wcrol houder eens van de muur gehaald omdat hij altijd de rol die hij aanbreek op het plankje laat staan, en tandpasta voor mijzelf gekocht en verstopt in mijn nachtkastje, zodat hij op een gegeven moment alleen nog keiharde verdroogde tandpasta had omdat hij de dop er nooit op doet. En zo nog veel meer hele flauwe dingen, maar het heeft wel geholpen. Mannen leren vaak meer van ervareen dan van uitleg lijkt het wel.
Mijn vriend zag ook pas in dat ‘‘de hele dag een beetje lekker met het kind thuis zitten’’ helemaal niet zo ontspannen is, nadat ik eens een middag weg was, en hij alleen was met Joey. En dan had hij nog niet eens opgeruimd, schoon gemaakt, eten gekookt en boodschappen gedaan. 's avonds zei hij tegen mij dat hij nu wel begreep waarom ik soms de afwas nog niet had gedaan, want Joey is heel lief, maar vraagt toch veel aandacht en tijd aan verzorging. Kijk en zo worden dingen al snel duidelijker voor die luie kerels!

Groetje Anouk

Lilypie 1st Birthday Ticker


#16

hoi hoi,

Even tegen Mriek. Ik vind je helemaal niet brutaal hoor Maak je daar maar geen zorgen over. Moet eerlijk zeggen dat ik al met een psycholoog praat. En wilde hem erbij betrekken, omdat dit voor ons twee en voor de kinderen heel belangrijk is. Maar hij wilt er niet bij zijn, omdat hij weet dat hij fout zit en wil dit niet aanhoren…(dat is wat ik dan denk)

zucht weet even niet wat ik moet zeggen… kan even niet op mn woorden komen…was mijn moeder maar hier… ik heb helemaal niemand naar wie ik even naar toe kan gaan om mijn hart te luchten… Ik woonde in Nederland en nu in Noorwegen. Alles is nieuw… dames…ik begin nu te huilen… ik moet even buiten staan…

groetjes!


#17

Oh meid wat rot dat je ook nog eens niemand daar hebt. Gelukkig heb je ons en wij luisteren en geven antwoord en waar we kunnen advies.

Kun je trouwens niks met Anouk haar verhaal. Mij lijkt het wel een goede manier om het te heropvoeden of altans te proberen. Enne ze weten ook dondersgoed dat ze fout zitten hoor. Alleen deden ze er ook maar wat aan he.

Groetjes,

Michèle


#18

Oh meid konden we je maar even een knuffel geven. Nou ja bij deze dan een digitale knuffel!!!

Het is absoluut niet fijn om je nu zo alleen te voelen en niet even iemand hebben om naar toe te gaan. Maar wat Michele ook zegt gebruik dit forum om je hart te luchten. Vaak krijg je al direct een reactie en kan je even je verhaal kwijt. Doen hoor meid. Want dan ben je het toch weer even kwijt.

Liefs

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker


#19

Wat rot, dus je bent ook nog eens niet in Nederland en hebt daar niemand. Gelukkig bestaat er internet en kan je hier je hart luchten.

Wat jammer dat hij niet mee wil naar je psycholoog. Het zou zo mooi zijn als hij gewoon uit liefde dingen anders zou willen doen voor jou en voor jullie relatie. Zonder dat jij of die psycholoog het over dingen fout doen zou hebben. Dan maar alleen naar die psycholoog blijven gaan, misschien kan 'ie jou helpen om te besluiten hoe je hiermee om wilt gaan.

Ik vind de tips van Anouk ook goed, misschien kan je daar iets mee?

Groetjes!

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker


#20

Ik vind het zo rot, dat ik nog even wil reageren.

Mijn kereltje is dan niet zo lui als die van jou, hij werkt veel en past wanneer nodig is alleen op de meiden zodat ik lekker mijn ding kan doen.
Hij stoord zich er aan dat ik het huishouden niet goed bijgebeent krijg. Dat ik de strijk lang laat liggen ect. Ik heb het ‘geluk’ dat wanneer hij het zat is, hij iets zelf doet, dus dan staat hij ineens te strijken terwijl hij dus wel in die week al minimaal 60uur gewerkt heeft of ineens heeft hij het bed verschoont.

Maarrrr, hij vergeet dat het voor mij op dit moment te veel energie kost. Hij vergeet dat de HA pas geleden tegen me gezegt heeft dat ik volgens alles een chronische vermoeidheid heb…en ondanks dat hij vind dat ik soms wat lax ben in het huishouden laat hij wel 100 dingen rondslingeren en moet ik alles achter zijn kont opruimen waar ik dus ook even meer dan genoeg van heb en hem dat ook geregeld duidelijk probeer te maken (heb ik de kast lekker leeggeruimt, komt hij thuis ligt ie ineens weer vol maar ruimt de kast dus niet zelf meer leeg, dat mag ik dan doen)

En omdat het me wat te veel word (tweeling, 3 honden, huishouden, te weinig slaap) komt er morgen iemand mij helpen. Ik ben daar zo blij mee!
Ze gaat de (vervelende) strijk voor me doen terwijl ik dan ga poetsen. En misschien dat ze nog meer gaat doen, daar moet ik het morgen nog even over hebben. We denken er over om haar met regelmaat te laten komen totdat ik het zelf weer allemaal aan kan.

Wat ik hiermee wil zeggen is; kijk eens of je wat hulp in huis kan krijgen als hij echt niet wilt luisteren naar jou en het voor jou even te zwaar is.
Als je het huishouden al niet alleen hoeft te doen heb je wat meer tijd om op te laden. Samen bijv smorgens het huishouden doen met je hulp waardoor alles op orde is, smiddags wanneer de kids slapen ook even slapen. Dan kun je 'savonds als de kids in bed liggen leren en daarna gaan joggen. Dan heb je toch alles gedaan wat je normaal op een dag doet + wat extra slaap en je vriend/man zal waarschijnlijk niet op de bank blijven liggen als er een vreemde in huis is en zal dan waarschijnlijk ook wel op de kinderen willen passen wanneer jij en de hulp aan het poetsen zijn.

En weggaan van huis als hij thuis is?? Ben even heel hard voor hem!
Je zegt hem dat je vanmiddag of morgenmiddag dit en dat wilt gaan doen zonder kinderen en dat jij dus echt weggaat of hij het er nou mee eens is of niet! En dan geef je hem dan ook maar gelijk een paar taken, dat je bijv. wilt dat hij de afwas doet, doet stofzuigen en dwijlen voordat je dan terug komt. En als hij dat dan niet doet, gewoon goed boos worden, heel boos!

Ik denk dat jouw partner gewoon even goed wakker geschud moet worden. Waarom moet jij alles alleen doen terwijl hij niet werkt!??? Hij kan je best wel helpen, ook al zijn het geen leuke klusjes die gedaan moeten worden.
Maak samen een lijstje met het gene wat jij doet in het huishouden en wat hij moet doen, op welke tijdstippen hij op de kinderen moet letten en op welke tijdstippen jij voor de kinderen zorgd.

Ik mag er niet naar vragen en eigenlijk ook niet over oordelen, maar wat misschien ook kan werken is jullie sexleven in de strijd gooien. Ik neem aan dat dit nu op een laag pitje staat omdat je gewoon te moe bent (persoonlijk zou ik nog geen zin meer hebben in sex met een man die zo lui is, maar wie ben ik).
Zeg hem dat wanneer hij jou beter doet helpen, jij meer energie hebt en dus dat lage pitje wat harder kunt laten branden. Geen hulp van je partner geen sex
Veel mannen kunnen dan ineens goed luisteren, hihi.

Heel erg veel sterkte en ik hoop dat jullie er uit kunnen komen. Kan me heel goed voorstellen dat het je te veel word allemaal en dat je uit vermoeidheid, uit wanhoop, je heel verdrietig voeld en een traantje laat rollen…
Van mij (en van de andere vast ook) mag je hier echt je verhaal posten, het is allemaal al moeilijk genoeg voor je zo in je uppie in Noorwegen!