Ik voel me pfffffffff


#1

Wat een gedoe allemaal zeg. Ik voel me ff Pfffffff. Gisteravond is ons nichtje dan geboren. Jullie weten wel, dat meisje wat overleden is anderhalve week geleden. De bevalling is gisteren toch ingeleidt en gisteravond is ze geboren. Opa en oma konden het kindje al niet meer zien, het ontbinden trad razendsnel op, eenmaal uit de “veilige” moederschoot… Mijn schoonvader vertelde dit vanmiddag. En ik vond het nogal harteloos hoe er over gesproken werd. NOu ja, harteloos is overdreven, ze vonden het wel erg natuurlijk, maar toen hij zei:“Ze moeten het ook nog ECHTE aangeven ook!”, dacht ik wel, ja jemig he, het is een kind hoor! Kan ik dus slecht tegen. Daar dus weer aan denken, aan die arme familie. Het vriendinnetje van Veronica kwam spelen vanmiddag en helaas niet om een leuke reden. Haar moeder moest naar een rechtzitting, omdat haar ex man (pa van dochtertje dus) een bezoekregeling wilt hebben. Nu is dit een man die zo ernstig slecht is… Misbruik van kinderen, ontvoering, mishandeling van haarzelf en kinderen en ga zo maar door. Het lijkt erop dat het redelijk af loopt voor mijn vriendin (moeder van vriendinnetje is een vriendin van mij geworden), maar ik was toch wel ff bang, dat ie weer verhaal komt halen bij ze thuis. Net nog gebeld, maar er is nog niks gebeurd. Is een verhaal waar ik wel 3 sites over kan maken, dus ga ik ff verder met het volgende. Ik moet nog steeds met mijn broer en schoonzus praten over de vakantie regelingen. Mijn hoofd loopt om joh. Vrijdag hebben we een feest, van een oom van Marcel en ik heb daar zo erg GEEN zin in. Bah. Die man wordt 50 en het wordt in een kantine gehouden. Best leuk hoor, maar ik vind het bij voorbaat al niet leuk. Dat is echt een “als ik maar dronken ben, is het gezellie hier” feest. Toen schoonma voor de lol zei: zal ik cd van de Havenzangers maar meenemen? Werd al blij: jaaa als je flink wat op hebt, is dat leuk… En ik drink niet. Zie er echt tegenop. En over een maand vieren ze ook nog eens hun 25e jarige bruiloft. Zit ik weer met die familie opgescheept. Marcel heeft er wel veel zin in (tis echt zijn favo familie helaas). Nou dat alles saampjes, maakt dat ik me ff pfffffff voel.
Wees dus allemaal voorzichtig met oversteken jongens en meisjes, want SuperMooo heeft heel eventjes de puf niet, om jullie te redden hoor!

Zo weer op naar een heldendaad, zoefff SuperMoooo


#2

pffff, mootje toch, wat een gedoe.
En wat erg he dat je zo van je kindje moet bevallen. En die opmerking over dat aangeven, ja dat kan dan inderdaad verkeerd vallen. Weet waarschijnlijk ook niet hoe hij daar op moet reageren.

Dat je niet zo veel zin hebt in die feestjes kan ik me ook voorstellen. Ik drink ook niet en op zo’n feestje kun je je dan niet echt happy voelen.

En Mo, misschien is het wel eens een keertje lekker om zelf gered te worden? Dat kan hoor.

Heel veel sterkte, ook met je vriendin. Meid het zit niet mee allemaal. We zullen aan je denken hoor!

Groetjes Miriam


#3

pffffff heb ff tranen hoor van het eerste gedeelte.vooral omdat ik het zelf mee geaakt heb.

en die opmerking komt mij al heel bekend voor,heel hard komt dat aan.

nou doe rustig aan he,het lijkt wel of dan alles in enen komt.

groetjes bianca


#4

ben hier even helemaal stil van…
Leef erg met je en je familie mee.
Een hoop vragen rijzen bij zo’n verhaal bij me op…Hoe kan…Waarom… Waarvoor…Maar dat is allemaal zo zinloos. De hemel heeft er vast een lief klein engeltje bij, daar ben ik, misschien heel zweverig, van overtuigt. Maar dat is een schrale troost in verdriet…verder schieten woorden in situaties als deze altijd tekort…
Kracht en sterkte! Liefs, Corrine


#5

Mensen kunnen soms zo bot zijn, waarschijnlijk omdat ze met hun verdriet geen raad weten.

Het is ook zo moeilijk om woorden te vinden die zeggen wat je echt voelt in deze situaties.

Heel veel sterkte en knuffel je gezinnetje maar even extra. Dat helpt mij vaak.
Ook wij hebben een miskraam meegemaakt en je voelt je heel geisoleerd doordat men er niet mee om weet te gaan en dan maar even niet komt.

Ik leef in ieder geval met jou en je familie mee en wens je betere tijden.

Ook dat van je vriendin met haar ex man heb ik met vrienden meegemaakt en het is vreselijk. Veel sterkte daarmee ook.

Marty


#6

Ik liep er toevallig al een tijdje aan te denken of dat meisje nou al geboren was…pfff. Heftig hoor. En dat van dat aangifte doen:
ik vind het echt niet meer dan normaal. Het is toch zeker een MENSJE ? Ik heb na mijn miskramen ook regelmatig “botte” reaktie’s gehad, maar vaak is het onbegrip voor de situatie. Of de mensen weten gewoon niet wat ze moeten zeggen.
Ik wens je met alles héél veel sterkte en inderdaad: jij mag ook weleens gered worden, hoor!

Liefs, Bianca (mamma van Stephan)

P.S. Dat van die feestjes herken ik wel. Drink zelf ook niet. Oef…succes.
“Verstand op nul, blik op oneindig” zeg ik altijd maar !