Ik vind het best spannend

#1

Mijn kleine man is nu 2 weken en over een week gaat de grote man weer aan het werk. Ik ben dan met moppie en binkie alleen thuis met een keizersnede. Ik mag dus 4 weken nog niet tillen dus hoe ik moppie in haar ledikantje krijg?
Wat ik nou zo spannend vind is hoe ik het allemaal ga regelen met het slapen van binkie. Hij slaapt eigenlijk best goed vind ik. Hij valt soms zelf in slaap en daar ben ik super trots op want moppie kon dat echt niet. Die ging huilen en krijsen net zo lang totdat ze weer aan de borst of in ieder geval in mijn armen lag. Nu met de 1e is dat niet zo erg, dan heb je nog de tijd. We hebben toen na 5 weken een ritme toegepast van wanneer huilen troosten en weer terugleggen en na een week kon zij ook zelf in slaap vallen.

Maar nu ben ik twee weken verder, heel emotioneel nog, erg moe van de gebroken nachten en nu maak ik mij dus erg zorgen over hoe dat dan volgende week moet als binkie niet in slaap valt. Net als vanmorgen, dan is hij 3 uur wakker. Hij ligt gewoon in bed, hij wrijft in zijn oogjes en gaapt, en af en toe jengelt hij een beetje. Maar ja, 3 uur wakker is toch veel te lang? Gisteren hebben wij hem mee genomen naar de speeltuin met het idee dat hij onderweg wel zou slapen maar nee dus. Op de terugweg in de auto pas en maar 10 minuten. Eenmaal thuis viel hij dus niet meer in slaap. Hij is toen van 16:00 tot 21:00 uur wakker geweest! Hij probeert wel te slapen maar het lukt hem gewoon niet. Hij was dus overprikkeld. En dan ben ik dus steeds boven om hem te troosten.
Daarom heb ik hem dus vanmorgen in bed gelegd zodat hij rustig in slaap kon vallen. Maar dan is hij dus 3 uur wakker en vrees ik de middag…

Hebben jullie tips/adviezen? Of gaat het vanzelf wel lopen? Ik kan binkie nl. niet heel erg laten huilen en moppie is dan beneden en moet mee naar boven terwijl ik haar dus niet de trap op kan tillen etc etc. Of ben ik gewoon uitgeput en zie ik daarom beren op de weg?
groetjes,
Wendy

#2

helemaal niemand met tips/adviezen?

#3

hoi,

Ik heb denk ik geen bruikbare adviezen. Ik ben bijna uitgerekend van de tweede en ik kan me helemaal je spanning en onzekerheid indenken.
Maar misschien heeft hij nu een dagje bij dat hij wat slechter slaapt en gaat het volgende week weer prima? Ik weet het ook niet hoor. Als hij niet slaapt zou ik hem denk ik mee naar beneden nemen en in de wagen leggen, dan hoef je niet de hele tijd naar boven te wandelen.
Als hij wat ouder is kan je inderdaad hem gaan leren in z’n bedje te slapen… Maar dan ben jij ook wat meer hersteld. En heb je misschien een oppasadres voor je dochtertje? Als zij daar is, kun jij je helemaal richten op je zoontje.
Nogmaals, ik heb nog geen idee hoe ik het in jouw situatie zou doen…
succes!

#4

Hier ging het eigenlijk vanzelf…! Maar ik had bij de tweede niet een keizersnee!
Ik denk dat je er niet te zwaar aan moet tillen |Fijne woordkeuze!
Kijk ze adviseren inderdaad om niet zwaarder te tillen, maar wat doe je dan die 4 weken met je dochter? Als je alles tot het minimale beperkt, en niet te gek doet, denk ik dat je niks gebeurt als jij je dochter 2 of 3 keer daags in/uit bed tilt!
Ik zal je niet zeggen om ook maar weer gelijk de grote boodschappen te gaan doen, want dat kan iemand anders wel
Enne… Je dochter kan toch ook zelf de trap op? Onze zoon is geboren toen onze dochter anderhalf jaar was, en al ruim voor mijn bevalling ging ze zelf naar boven! Ik liep achter haar voor het geval dat, en dat ging prima! Zo ook na de bevalling, met baby op de arm!
Je moet toch wat

Manderijn

#5

Hoi Wendy,

Hier dezelfde ervaring gehad. Mn dochter was 18mnd toen mijn zoon (ook middels keizersnede) is geboren.
Mn vriend heeft geen vakantie gehad en ik was dus al alleen vanaf de dag dat ik geen kraamhulp meer had en eigelijk is het (achteraf) allemaal wel meegevallen.
Ik heb mijn zoontje de eerste weken overdag beneden laten slapen in de woonkamer in de wandelwagen bak. Dus als hij huilde, en dit was heel veel, was ik dus in de buurt en kon in de aandacht toch verdelen tussen hem en zijn zus.
Je zou een draagzak kunnen proberen, maar weet niet hoe het herstel verloopt. Ik heb het geprobeerd met mijn zoontje, maar met zijn ruime 10 pond was dit de eerste weken echt te zwaar. Ik heb weinig last van de keizersnede gehad en met vier weken deed ik al boodschappen en mijn dochter tilde ik ook al in en uit het ledikant (wel altijd heel goed op mijn houding gelet).
Mijn dochter ook al zelf de trap op op die leeftijd en mevrouw had zelf bedacht een krukje te gebruiken als ze iets wilde zien of wilde kijken in de box. Verschonen deed ik haar ook beneden, had een aankleedkussen op tafel liggen.
Heeft je dochter toevallig geen ledikantje waar je spijlen uit kan halen zodat ze zelf in bed kan klimmen?

En weet je, toen ik besefte dat ik alle perfectie los moest laten ging het meteen een stuk beter. Wat maakt het uit als hij niet in zijn bedje slaapt, of dat het niet zo gaat zoals je graag zou willen. Laat het los en laat het op zijn beloop gaan. Het wordt steeds makkelijker!

Succes
Groetjes Nancy

Gewijzigd door - Zwelgje74 op 26 Sep 2011 20:46:25

#6

@Annemiek, spannend meid jij bent dus ook bijna aan de beurt!
@Manderijn, moppie is vrij klein dus zelf de trap op en af gaat nu langszaam wel een beetje maar ze kan zich nog nergens aan vasthouden en ze is wat angstig.

Ik bedoelde ook eigenlijk dat ik mij zorgen maak wat te doen als mijn zoontje dus niet gaat slapen en gaat liggen huilen terwijl ik beneden ben met moppie. Dat lijkt mij heel lastig. En ik wil er ook heel graag voor moppie zijn.

@Zwelgje, Ik denk dat jij en manderijn gelijk hebben, misschien maar gewoon in de bak beneden op dagen dat hij niet gaat slapen. Hij is dat niet gewend dus zou dat zo gaan? Het liefst heb ik hem lekker in zijn bedje liggen natuurlijk maar jullie hebben gelijk, je moet het doen met wat je hebt he. Gelukkig heb ik mijn zus in de buurt die moppie af en toe , als zij niet moet werken, misschien even op kan halen. Dan kan moppie lekker ravotten met haar grote neef en nicht en dan heb ik alle tijd voor binkie.
Helaas heeft moppies bed geen spijlen maar ik heb haar er gisteren uit moeten tillen toen mijn man even weg was en als je, zoals zwelgje al zei, goed op je houding let dan gaat het wel. Als je het maar niet te vaak doet. En gisteren was moppie gevallen en had zij een enorme buil en ze huilde heel erg toen heb ik haar zonder na te denken opgetild. Achteraf heel dom maar het ging wel…

Ik voel me vandaag alweer wat beter. Het was een goede nacht met binkie, hij is maar 2 x wakker geweest en beiden keren heb ik hem op mijn buik laten slapen omdat hij krampjes had. Meestal word ik dan een uurtje later wakker en dan leggen we hem in zijn bedje waar hij verder slaapt maar vanmorgen legde ik de stoere knul na het drinken in zijn bedje en daar ging hij heel lief meteen slapen. Ik maak me waarschijnlijk druk om niets! Wat weinig slaap al niet met je zelfvertrouwen doet he?

Bedankt voor jullie reacties, het is erg fijn als je hier je verhaal kwijt kan en dat je even gerustgesteld wordt. Dikke knuf!
groetjes,
Wendy

#7

Hoi Wendy,

Ik heb geen ervaring met een keizersnee, maar weet wel dat ik ook erg opzag tegen het alleen zijn met twee kinderen. Onzeker en je beeld je allerlei situaties in waarin je onmogelijk een oplossing kunt vinden. Had ik bij de eerste ook. Is denk ik heel normaal.
Achteraf gezien is het twee keer meegevallen. Je zult wel merken dat je met een tweede niet bij ieder kikje kunt gaan kijken en ze moeten soms wat langer huilen voordat je erheen kunt (afhankelijk van de mate van paniek natuurlijk). daar wennen ze ook aan. In het slapen komt vanzelf een ritme. Ik zou zeker bij die hele kleintje nog niet te veel op een ritme hameren. Ik weet dat de meeste moeders er wellicht anders over denken, maar bij mijn kinderen is gebleken dat geen zorgen erover maken het beste werkte. Vanaf een maand of 3 a 4 kwam het ritme vanzelf. Als ze is de box sliep, was het ook probleem, Die jonkies slapen toch overal doorheen en dan heb je ze wel lekker bij elkaar.

Ik snap je dus wel, maar denk dat het je erg mee gaat vallen. Vergeet je eigen herstel niet en zodra je snachts weer wat slaap mee kunt pakken, wordt het vast gewoon genieten van je twee wondertjes!

Lfs

Succes!

#8

Ik werk bij de thuiszorg. Zo heb ik wel eens in een gezin gewerkt waar ik alleen de oudste s ochtends moest aankleden en tussen de middag in bedje moest leggen om een paar uurtjes later hem er weer uit te halen. Puur het tillen en trap op met de hele bende ging niet na een keizersnede ook. Ik deed dus het tilwerk, kindje op kommode kleertjes aan, kindje op kommode slaapzakje aan en in bed leggen enz, knuffeltje geven en een aai over de bol deed mama verder lekker zelf. Dit bestaat dus, even kijken naar de mogelijkheden. De baby zelf sliep in de kinderwagen beneden en dan kon ze zelf ook een beetje rusten. s Avonds na het werk deed haar man het dan verder. Ik zou zeggen, kijk even na wat er mogelijk is ( wat het eventueel kost aan eigen bijdrage ) en zet dit in op het moment dat je merkt dat het gewoon niet lukt. Ga jezelf echter niet overbelasten, want uiteindelijk ben je daar dan langer zoet mee.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

Gewijzigd door - Asje op 27 Sep 2011 22:13:22

#9

Hoi ik snap je onzekerheden, maar zoals de meesten al zeggen, bij een tweede word je gewoon veel makkelijker.
Ik heb dan ook geen keizersnee gehad , maar wel een baby die in zijn hele leventje
(hij wordt as zaterdag 4!!) misschien 10 nachten heeft doorgeslapen.
Iedere nacht wordt hij gewoon standaard wakker, de eerste 2.5 jaar waren echt een crime (toen moesten we er zeker 3x per nacht uit) nu is het nog maar 1 keer.

Als je merkt dat het erg zwaar wordt, proberen dat je vriend misschien 'snachts er uit kan gaan? (weet niet of je bv geeft?)
bij ons werkte dit niet omdat ik bijna 2 jaar bv gegeven heb (vraag me vaak af hoe ik het volgehouden heb ,echt)
de oudste naar de oppas laten gaan.
De baby is natuurlijk nog erg klein om uit logeren te doen (snap dat je dat niet doet) maar als ie wat ouder is, en je trekt het gewoon niet meer, wel doen!
zodat jullie zelf ook een nachtje kunnen doorslapen.
Is echt erg belangrijk, want op een gegeven moment wordt de sfeer er thuis ook niet leuker op.

Je moet nu het ritme nog zien te vinden, ik zou hem gewoon onder in de box er bij laten (ipv bed ofzo)'doen waar jij je goed bij voelt.

WIl je heel veel succes wensen.

Bij ons is het alweer zo lang geleden (4 jaar)

Geniet van deze tijd, ze worden zo snel groot!!

gr mama van 2 kids

#10

@Asje, geen gek idee om het eens bij de thuiszorg te proberen. Ik ga er achteraan!

@ mama van 2 kids, dank je voor je tips en voor je verhaal. Jeetje jullie hebben het ook pittig gehad zeg. Ik heb 14 maanden bv gegeven en doe dat nu weer. Even je borsten uitlenen gaat helaas niet dus de meeste zorg komt 's nachts toch op mij. Op zich doet ons binkie het heel goed. Hij heeft van die onrustige momenten dat hij echt niet zelf in slaap wil/kan vallen en op mama aan de borst in slaap wil vallen. En ik wil dat eigenlijk niet uit angst dat hij dan zelf niet meer in slaap zal vallen terwijl hij vandaag toch echt bewijst dat hij het wel kan door vanmorgen 3 uur uit zichzelf te hebben geslapen. Het valt me zwaar merk ik. Ik ben erg moe en ik merk dat wanneer binkie dan weer huilt terwijl ik net weg ben uit zijn kamer ik de kriebels krijg en denk, geef me nou even een half uurtje op de bank met een kop thee en de laptop. Nu zit papa bij binkie dus mama heeft even 5 minuten voor ikkeben Goh, wat is zo’n moppie van bijna 2 dan makkelijk he? Je weet precies wat ze wil en nodig heeft en je kunt nog communiceren ook
groetjes,
Wendy

#11

Hihihihi Ik ben benieuwd hoe het hier straks zal gaan

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie