Na een brakke nacht met harde buiken en weinig slaap toch vanochtend maar op gestaan om me naar het werk te slepen. Beneden aangekomen had de kat een ‘kadootje’ neergelegd, dus ik meteen over m’n nek en toch maar opruimen.
Ondertussen harde buiken, dus toch maar besloten niet te gaan werken, ons meisje gaf aan dat het niet zo lekker ging…
Dus mijn man om 6.15 uur uitgezwaaid richting werk en nog even op de bank gaan zitten om mijn buik tot rust te laten komen.
Word er om 6.36 uur gebeld… Mijn man, dat hij een ongeluk heeft gehad!!!
Hij belde even gauw om te zeggen dat hij niets had, maar dat de auto niet meer ‘even uitgedeukt’ kan worden…
Blijkt hij bijna frontaal te zijn aangereden door een vrachtwagen, die was van zijn baan gegleden door de gladheid!
Maar dat wou hij maar niet vertellen omdat ik al harde buiken had, hij was bang dat ons meisje er dan helemaal uit zou vallen…
Ja ja, ook humor verdwijnt niet bij een ongeluk!
Maar goed, nu dus alle rompslomp met de verzekeringen regelen en een nieuwe auto shoppen… Alweer!
