In de nachtdienst zit en bezig ben met het boek, mijn naam was sarah? Ik lees heel graag, en veel, meestal in de avon duren omdat overdag met Bo er bij niet lukt. Nu dacht ik, ik kan dit boek wel even mee nemen naar mijn werk, tijd zat!
Sinds de geboorte van Bo ben ik een echte emo kip aan het worden. alles wat met kinderen te maken heeft, en er overkomt ze iets ergs , dan gaat bij mij de kraan open. Ik denk dat dit komt omdat je toch onbewust gaat denken, en wat nou als mijn kind dit overkomt, en dan tja, dan rollen de tranen al over mijn gezicht…
Ik ben nu inmiddels iets over de helft heen, en jemig, ik kon mij aardig groot houden tijdens het lezen, tot op het moment dat ze haar broertje dood vind, in de kast. Wat heb ik zitten huilen zeg, het is maar goed dat iedereen nog in dromenland lag hier! Zo verschrikkelijk!!
Dus dames, terwijl jullie nog lekker op 1 oor liggen (hoop ik dan) zit ik hier te snotteren over een goed boek!
liefs woezel
