Arme papa…
Als ik erbij ben wil dochter niks van hem weten?! Hij mag r niet over dr bolletje aaien, krijgt geen kusjes en knuffels meer… En als ie tegen haar praat wordt hij afgekat!
Ze wil niet door papa naar bed gebracht worden (hoewel hij dat wel gewoon doet hoor! We doen het gewoon om de beurt, dus daar zal ze zich in moeten schikken!)
Terwijl ik platgeknuffeld wordt door mn kleine meid…
Toch behoorlijk frustrerend voor een papa die dol is op zijn dochter!
Als ik er niet bij ben is het trouwens wel dikke mik tussen die 2 hoor! Dus het is niet dat ze écht niks van hem moet hebben of bang van hem is ofzo. Maar ja… meestal ben ik er wél bij.
Is dit ook weer zo’n peuterpuberteit-fase??
Kinderen zijn geboren naäpers, ze gedragen zich precies als hun ouders, ondanks alle pogingen ze goede manieren bij te brengen.
(Joh 13:15)