Ik maak me zorgen om Max

[Rainbow]

Pffff…ik heb het hier al eens vaker gezegd, maar ik zeg het nu weer: er is iets met Max. Ik kan er de vinger niet op leggen, maar ik voel dat er iets is. Hij is altijd humeurig, altijd ontevreden en vooral: altijd moe. Hij kan hooguit een uur op zijn en dan is hij alweer kapot. Hij kan niet alleen spelen en is alles heel snel beu. Ik leg hem met speelgoed op de mat en hij begint meteen te huilen. Hij wil dan op schoot, maar als hij daar zit, huilt hij ook binnen een paar minuten. Hij krabt aan zijn oren en haalt zich zelf helemaal open.

Op het kdv weten ze niet meer goed wat ze met hem moeten. Omdat hij dus niet goed kan/wil spelen en zich niet vermaakt. Hij wil alleen slapen en hij ligt daar dus zowat de hele dag alleen in bedje. Terwijl ze soms naar buiten gaan met de anderen. Max geeft er allemaal niks om, maar ik wil dat hij ook lekker mee kan doen. Ze zeggen ook tegen me dat ze het niet weten met hem en dat ze hem dan maar laten slapen. Maar het is toch niet normaal dat hij zo snel moe is? Hij is 10 maanden bijna! Het is ook sinds een paar werken, eerst hield hij het nog wel wat langer vol en speelde hij ook wel…

Gisteren op het CB was hij goed gegroeid, maar de verpleegkundige vond hem een beetje ‘bedeesd’. Ze zette hem neer en hij deed niet veel, begreep niet wat hij met haar blokjes moest doen en keek echt zo van: ‘Ja, wat nou?’ Hij pakte de blokjes wel, maar zat er maar een beetje mee. Ze vond ook dat hij te veel steun nodig had met zitten en ze wil zijn motoriek in de gaten houden (was wat houterig). Het was nu niet erg dat hij nog niet goed kan zitten, maar als het niet verbeterd, moeten we wéér naar de fysio. Daar komen we net vandaan… En dan zijn helm en zijn eczeem…Het is steeds iets nieuws met het mannetje. Hij zit niet goed in zijn vel, hoewel hij nooit echt ziek is.

Dat onrustig zijn, maar tegelijkertijd ook dat passief zijn (en niet echt bv volop rollen, dingen willen ontdekken) KAN zijn leeftijd zijn natuurlijk. Maar waarom wil hij niks? Is er geen land met hem te bezeilen? Waarom is hij voortdurend moe? Ik maak me wel zorgen en ga terug naar de ha. Ze moeten hem maar eens goed nakijken. Ik denk niet dat hij iets akeligs heeft, maar echt een levendig vrolijk kindje is het ook niet…Wat zou er toch aan de hand zijn? Ik heb altijd een raar gevoel als ik naar hem kijk…Alsof hij anders is ofzo?

Groetjes Rainbow, trotse mama

[Sandra1980]

Wat ontzettend vervelend voor je. Zoals je dit omschrijft klinkt het idd alsof hij helemaal niet lekker in zijn vel zit. Tenminste natuurlijk hoor ik je gelukkig ook wel over de leuke lachmomenten met Max. Maar vaak voel je toch als moeder wel aan als er iets met je kindje is. En beter te veel dan te weinig naar je huisarts, dus ik zou zeker terug gaan. Je schrijft dat hij heel veel slaapt, nu is dat niet vreemd. Tim sliep ook heel erg veel, maar op de momenten dat hij wakker was dan was hij wel lekker actief en alert. Als dit bij Max niet zo is dan kan ik me je zorgen wel voorstellen. Wellicht dat de huisarts bloed bij hem kan prikken of iets. Tja weet het ook niet zo bij die kleintjes, maar ik zou zeker teruggaan naar de huisarts. Ik hoop dat het iets kleins is, maar dat jullie er wel achterkomen wat er met hem is.

Succes en een dikke knuffel,
Sandra

[goudvisje20]

Ik ben even voor je aan het zoeken gegaan op internet.
Ik heb wat dingen gevonden, moet je maar even kijken of je Max ergens in herkent.
Klierkoorts (Ziekte van Pfeiffer): http://nl.wikipedia.org/wiki/Klierkoorts
Hooggevoeligheid: http://www.weguitchronischevermoeidheid.com/hooggevoeligkind.html
Bloedarmoede: http://nl.wikipedia.org/wiki/Bloedarmoede
Autisme: http://nl.wikipedia.org/wiki/Autisme
Te grote neusamandelen: http://www.gezondheidsplein.nl/aandoeningen/681/Neusamandel-te-groot.html

Ik zou in ieder geval zeker weten een afspraak maken met de huisarts. Bloedprikken is niet leuk, maar kan nooit kwaad en wie weet komt er wat uit. Want het lijkt me inderdaad echt niet normaal hoe Max zich gedraagt.
Sowieso als je naar de huisarts gaat je verhaal heel goed vertellen, alles wat je maar kwijt kan en wil.
Ik hoop dat je snel duidelijkheid hebt over wat Max heeft want zo is er voor jullie en voor hem niks aan.
Heel veel sterkte meid, het is allemaal niet makkelijk…

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

[lalala]

Vervelend dat je het idee hebt dat Max niet lekker in zijn velletje zit!
En daar is inderdaad ook moeilijk de vinger op te leggen.

Goed idee om er gewoon even mee langs de HA te gaan.
Anders zou misschien een homeopaat kunnen helpen, misschien kan die net de vinger erop leggen.

Succes met je mannetje!
Liefs, Anne

[Spannend]

Ach meid, wat vervelend en wat kan je je daar onzeker van gaan voelen lijkt mij!

Ik kan je jammer genoeg niet helpen, geen tips geven.

Ik weet wel dat ik vroeger ook zo was, precies zo!
Bijna altijd humeurig, huilerig, hangerig en vooral sliep ik heel erg veel!
Mijn ouders wisten ook niet wat ze ermee aanmoesten, ik was eigenlijk een ontevreden (en lui volgens sommigen) meisje. Ik mankeerde niets maar bleek later extreem onzeker te zijn.
Mijn oudere zus kon alles en ik wist zeker dat ik dat nooit zou kunnen.

Ik wil het zeker niet bagetaliseren maar dat zou het ook kunnen zijn…

Heel veel sterkte en een digi-knuffel!

Groetjes van Sascha en Senne

[Rainbow]

Fijn jullie lieve reacties! Ik vraag inderdaad eens of ze bloed willen afnemen, misschien zit er gewoon iets te broeien, een ontsteking ofzo? Max lacht wel, maar niet zo heel vaak. Hij lacht alleen als hij net wakker is en dan gelukkig wel voluit. Ik denk dus wel dat hij goed ziet… Maar een kwartier later is het al mis. Hij eet ook niet echt goed, is veel te ongeduldig in zijn stoel om erbij te blijven. Het is gewoon vermoeiend. Gelukkig willen mijn ouders altijd wel op hem passen en kunnen zij er wel tegen als hij huilerig is. Want ja, ik ben natuurlijk vaak bij hem en af en toe denk je ook wel: doe even rustig! Ik zei gisteren tegen hem: ‘Wat ben je toch altijd vervelend!’ Dat is hij ook, maar hij verdient het niet dat ik dat tegen hem zei. Want hij kan er niks aan doen en begrijpt dat ook niet. Maar ik was natuurlijk langzaam ook een beetje geërgerd door zijn gedrag en als zelfs ervaren kinderleidsters mij zeggen (op een beleefde manier hihi) dat ze hem wel een beetje ‘lastig’ vinden, dan is dat ook gewoon zo. Ja toch, laten we wel wezen? Hij is altijd gelukkig als hij in bed wordt gelegd. Ik zou veel slapen, wat Tim ook deed, niet erg vinden als hij tussendoor levendig was. Hij is wel zeer alert, ziet en hoort alles en wil overal bij zijn. Hij wil ook graag contact. Maar hij is dus snel ‘vol’ en ik denk dus ook aan hooggevoeligheid ofzo? Maar eerst wil ik weten of hij medisch gezien ok is, dus vanmiddag maar even naar de ha!

Groetjes Rainbow, trotse mama

[Mriek]

Succes vanmiddag, ik hoop dat de huisarts je verder kan helpen. Knuffel!

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

[MarMama]

Ik heb er geen ervaring mee, maar het lijkt me ontzettend moeilijk meid!

Ik kan me voorstellen dat je er dan zelf op een gegeven moment niet meer tegen kunt, dan ben je ook gewoon even ‘vol’.

Ik hoop dat je verder geholpen kan worden, heel veel sterkte!

[Suzsje]

Ik herken je gevoel zo goed…
Zo moeilijk als je gewoon weet dat er iets is met je kind, maar niet wat!

Onze oudste was ook zo. Niet met slapen dan hoor, want dat deed ie juist niet maar wel heel veel huilen en ontevreden.
Had ik ook al vanaf dat ie nog heel klein was, dat ik dacht: iets klopt er niet!
Heel frustrerend…

Maar is heel moeilijk om erachter te komen wat er nou werkelijk aan de hand is, zeker bij die kleintjes.

Nu bleek het bij hem dus autisme te zijn, maar dat hoeft bij Max natuurlijk helemaal niet. Het kan vanalles zijn, dus ik zal ook niet zeggen dat ik daar meteen aan denk omdat ik herken hoe Max doet.
Denk inderdaad vooral dat hij gewoon niet lekker in zijn vel zit, om wat voor reden dan ook.
Hier werd t met 2,5/3 jaar pas duidelijk voor ons. En dan pas met 4 een officiele diagnose.
En pas nu hij 6 is, en zich steeds beter leert uitdrukken, gevoelens een beetje leert begrijpen enzo wordt t wat dat betreft iets makkelijker. Plus dat ik hem natuurlijk ook steeds meer leer begrijpen en rekening kan houden met hem.
Maar het blijft vermoeiend om altijd maar, bij elke beslissing die je maakt rekening moet houden met hem!

Ik hoop dat jullie er sneller achter zijn wat er aan de hand is… en dat Max geholpen kan worden, zodat ie straks gewoon een lekker vrolijk dreumesje is!

Dat slapen herken ik dan ook wel weer van onze jongste. Maak me daar ook wel eens zorgen over… zij wil ook altijd maar slapen als het een beetje te druk wordt voor dr. En kan, op 2 jarige leeftijd dus ook eigenlijk maar 2,5 uur echt goed wakker zijn.
MAAR, zij is in die tijd wel gewoon vrolijk en actief. Als baby heeft ze ook eigenlijk nooit gehuild, en kan zichzelf prima vermaken.
Daarna is het op. Begint ze hangerig/huilerig te worden moet ze echt even naar bed.~

Nu Bakmama over de oogjes begint… ik herinner me inderdaad van mijn broertje vroeger dat hij ook niets deed. Ook hij had slechte oogjes, zag alles dubbel.
Toen hij daaraan geopereerd was ging hij wel veel meer ondernemen. Hoewel hij door zijn verstandelijke handicap die hij ook heeft altijd wel alles heeeeeel traag deed, en doet! Hahaha.
Maar ook daar hadden mijn ouders pas duidelijkheid over toen hij 3 was…

(hmm lekkere familie hebben wij he? Ken je dat liedje: “we hebben allemaal wat, we zijn allemaal raar… maar toch zijn we broertjes en zusjes. We hebben allemaal wat, we zijn allemaal raar, maar toch houden we van elkaar!”)

[MamavanRico]

ik snap dat je je zo’n zorgen maakt meid en ook ik kan niet anders zeggen: ga naar je huisarts, leg het voor en laat alles binnenste buiten keren (bloedonderzoeken de hele mikmak) dit kan toch niet oed zijn?? ik snap niet dat die artsen destijds niet meer gedaan hebben, tegenwoordig is het echt niet normaal meer met de artsen hoor!
als ze je weer niet serieus nemen laat dan je man eens gaan en laat desnoods het kdv een klein verslagje schrijven van hun bevindingen en neem dat mee… dit kan echt niet zo hoor!

[esther2107]

Wat moeilijk voor je meid … Als ik het zo lees dan denk ik; inderdaad naar de huisarts gaan, bloed laten prikken, wellicht naar een osteopaat. Die kan heel goed beoordelen hoe hij in zijn lichaampje zit. Ik heb er goede ervaringen mee en hoor veel positieve resultaten bij andere kinderen, vooral de hele kleintjes. Zoals jij Max beschrijft lijkt hij autistische trekken te hebben maar dat hoeft beslist niet zo te zijn. Ik schijn als baby net zo geweest te zijn en had geen autisme. Ik Fabienne oogde wat anders dan anders maar zij is net als ik … voorzichtig, kat uit de boom kijken en voor veiligheid kiezen. Alles duurt wat langer … Ik zat vroeger in de box met 1 blokje !!! Mijn ouders snapte er niets van maar hadden wel hun zorgen. Fabienne heeft lang gehuild, was onrustig en sliep heeeeel erg weinig. Dat heeft ze nog wel een beetje. Ze is gevoelig, neigt naar overgevoeligheid en dan kun je last hebben van teveel prikkels.

Sterkte, hoop dat je gauw duidelijkheid krijgt.

[Saro]

He bah meid, dat is geen lekker gevoel. Je zorgen maken om je kindje is niet prettig. En dan helpt het ook niet als je van verschillende kanten hoort dat zij ook merken dat hij niet lekker in zijn vel zit.
Ik denk dat het heel goed is dat je met hem naar de HA gaat. Ik zou ook echt eisen dat ze bloed gaan prikken ofzo.
Dan kan je iig uitsluiten dat er medisch niets is.

Ik weet wel dat het zoontje van een vriendin van mij ook echt altijd heel ontevreden was. Of hij echt veel sliep weet ik niet, wel dat hij vaak moe was.
Ze zei dat zelf ook vaak dat hij gewoon vervelend is (en niet naar bedoeld, maar hij vond echt zo weinig leuk dat ze ook echt niet wist wat ze met hem moest). Nou moet ik zeggen dat hij wel redelijk druk was. Haar zoontje loopt nu (= 13 maanden) en is ineens heel tevreden.

Je kan natuurlijk niet alles op sprong/karakter etc gooien (daarom is het ook zo goed dat je naar de dokter gaat), maar het kan het natuurlijk wel zijn. Hij wil mss zo veel en het lukt hem allemaal nog niet. Ipv het proberen wordt hij misschien laks/verveeld en daardoor passief?
Het dochtertje van mijn schoonzus was altijd heel passief op het KDV, altijd maar duim in de mond, veel slapen. Later bleek dit gewoon verveling te zijn.

Maar moeilijk hoor, want het kan natuurlijk van alles zijn!!
Ben je vanmiddag bij de HA geweest? En hoe was het?
Sterkte he meid ermee en een moedergevoel is wel heel belangrijk, dus doe wat jij denkt dat goed is voor je mannetje!

Dikke knuffel

<img src=“http://lb3f.lilypie.com/jXGZp1.png”" border=0>

<img src=“http://lb1f.lilypie.com/jNljp2.png”" border=0>

[Mama_van_Jasper]

Wat ontzettend naar meid,
hoop dat de huisarts jullie serieus neemt en jullie kleine mannetje eens goed gaat onderzoeken. Niets is sterker dan een moedergevoel en als jouw gevoel zegt dat er nog steeds iets niet klopt met Max dan is dat zo! Dat wil niet zeggen dat er meteen iets ergs is, maar je mannetje laat duidelijk merken dat hij niet lekker in zn vel zit. Sterkte en hopelijk komt er snel duidelijkheid voor jullie en wat meer ontspanning en plezier voor Max.

Dikke digi-knuff
Carolien

[mini-boy]

He meis toch… Weet je al iets meer? Hoe reageerde de huisarts? Volg je gevoel meis, al heb je het idee dat je soms tegen muur loopt. Moedergevoelens zijn zo vaak juist!!! Wat zegt manlief ervan? En je ouders / familie? Herkennen die jou gevoelens?

(((((Rainbow))) (((( Max))))

[Rainbow]

Nou, we zijn vrijdag geweest hoor. Eerst een uur (!) moeten wachten en toen zaten we daar. Ik had meteen het gevoel dat we er voor niks zaten. Ze keek Max puur voor de vorm even na, gewoon de standaard onderzoeken zeg maar: hartje, longetjes etc. Daar kwam niks uit en DUS was er geen reden tot verdere actie. Hij is gewoon gezond. Punt. Daar kunnen we het mee doen. Punt. Ik kan er nu helemaal niks mee, want als ze daar geen reden zien topt nader onderzoek IS er geen reden. Punt. Zucht.

Het gaat sinds vrijdag wel beter met Max. Ik denk overigens abosoluut NIET aan autisme hoor, aangezien hij superalert is en ook heel veel contact maakt. Vrijdag zaten we in de cafetaria (Eef wilde daar graag frietjes eten) en hij zat met alle vrouwen te sjanzen en volop te lachen. Hij vindt het heerlijk om bij mensen op schoot te zitten en wil juist overal aan meedoen. Hij zit niet op een eilandje ofzo. De kinderarts, een ontzettend aardige man overigens die alle tijd voor je neemt, noemt hem een ‘prachtig jongetje’ dat het verder prima doet. En hij zal het wel weten toch?

Ik denk eerder dat het gewoon stomweg niet lekker in zijn vel zitten is, omdat hij nog niet veel kan. Zitten kan hij bv niet lang alleen (wel als je hem neer zet, maar niet uit zichzelf) en dat maakt hem kwaad. Je ziet dan ook aan zijn gezichtje dat hij kwaad is en hij doet ook: nanananananana! Hij is gewoon (een stuk_ langzamer dan Eva en dat kan hij niet accepteren.

Ik vind zo’n osteopaat wel een goed idee trouwens, want hij is wel onrustig. Ondanks dat vele slapen. Ik kan altijd eens vragen wat er zou kunnen zijn aan die vrouw waar ik destijds met hem geweest ben. Of ik ga eens naar een medium ofzo, want het kan dat hij misschien een ‘oude ziel’ is ofzo, of dat hij hooggevoelig is (heb ik zelf ook trekken van, kan slecht tegen te veel drukte/kou/harde geluiden/felle lichten).

Ik ben wel wat geruster nu, zeker omdat Max de afgelopen dagen meer heeft gelachen en wat alerter lijkt. Misschien zat er nog een nasleep van die ab in zijn lichaampje? Wel baal ik er van, dat zo’n ha niet verder nadenkt en gewoon van die lullige standaardonderzoekjes doet! Waardeloos. Ik wil wel nog wat verder kijken, dus ik wil die osteopaat eens bellen en dan misschien nog zo’n medium, want Max is en blijft wel anders dan Eva, dat is zeker zo. Dat ziet het kdv en dat zien wij en mijn ouders ook. Hij heeft meer aandacht en zorg nodig en is sneller aangebrand. Maar dat langere slapen heeft 'ie misschien van mij? Ik hou hem in de gaten, maar er is dus geen reden tot (over)bezorgdheid. Als er echt iets ernstigs met hem zou zijn, hadden de artsen dat vast wel gezien. Daar vertrouw ik wel op. Als ik zeg dat er iets met hem is, bedoel ik niet dat ik denk dat hij een enge ziekte heeft ofzo, maar meer iets in de zin van hoogsensitief/gespannen/onrustig/spirtitueel blabla…Meer emotioneel gezien dan lichamelijk dus…Dat ga ik nu dus uitzoeken!

Groetjes Rainbow, trotse mama

[Rainbow]

PS Liedje van Elly en Rickert over domme Tom etc. is hier ook bekend hoor, hahaha, christelijke papa he!

Groetjes Rainbow, trotse mama

[Suzsje]

@Rainbow, ik bedoelde ook niet dat ik dacht dat Max autisme zou hebben hoor!
Dat kun je echt totaal nog niet zeggen bij een baby op die leeftijd, en al dacht ik er wel aan, zou ik dat nog niet zo zeggen om je niet ongerust te maken… er kan immers toch nog niets vastgesteld worden, en er kan nog een hoop veranderen!

Waar ik meer op doelde, is dat N. dus ook niet lekker in zn vel zat… allerlei lichamelijke onderzoeken gehad, maar niks gevonden.
Het hoeft dus geen lichamelijke oorzaak te zijn… Dan kunnen de artsen nog zoveel onderzoeken doen, bloedprikken en heel de mikmak… maar soms kom je er gewoon niet uit. Max is lichamelijk gewoon goed gezond, dus waarom zou je hem nog verder plagen met onderzoeken.

Bij ons is er dus uiteindelijk autisme uitgekomen, maar dat kan bij Max een heel andere oorzaak zijn, waar je nu gewoon nog niet achter komt…
Geef hem maar gewoon lekker veel knuffels en probeer het zo fijn mogelijk voor hem te maken

[Michele1]

@ rainbow heb je topic vluchtig gelezen maar het laatste stuk waarin je zegt dat je het idee hebt dat max sjago is omdat hij minder kan dan Eva kan ik me wel in vinden. Morgan was op het kdv altijd stik jaloers als er een kindje voorbij kwam dat kon kruipen toen zij dat nog niet kon en toen ze kon kruipen was ze boos als er een kindje voorbij kwam. Ik heb echt met een frustreerde kind gezeten dat zo kwaad was omdat ze wel wilde maar nog niet kon. Tuurlijk kan een osteopaat geen kwaad maar grote kans dat max zijn humeurtje ook te maken heeft met ik wil wel maar kan niet en jij kan wel

Groetjes,

Michèle

[Sandra1980]

Fijn dat de dokter er naar gekeken heeft, maar kan me goed voorstellen dat het je nog niet helemaal lekker zit. Daarom denk ik zeker dat de osteopaat een goed idee is. Kan me voorstellen dat je niet meteen aan het ergste denkt, maar gezien zijn gedrag is er misschien toch iets. En idd kan het ook heel goed frustratie zijn van dingen die hij niet kan en bijv. wel bij Eva ziet. Hoop hoe dan ook dat hij straks beter in zijn vel zit.

Groetjes,
Sandra

[miremady]

rainbow heb je gemaild.

Liefs Michelle