Ik heb te vroeg mogen juigen


#1

beste allemaal

ik zit hier met tranen in mijn ogen dit bericht te schrijven ,
ik heb vandaag een goede ruzie gehad met mijn ouders .
ze willen en kunnen het niet accepteren dat ik met mijn lover wil en ga trouwen
tenminste wilde .
in het verleden is er wat gebeurd waarvan mijn ouders mijn vriend de schuld geven .
ik weet wel hij is niet heilig echt niet maar ik heb ook fouten gemaakt en dat maakt iedereen in zijn leven.
maar goed mijn ouders blijven van mening dat hij de slechterik is .
nou heb ik dus ruzie gehad met ze en ben tot de conclusie gekomen dat ik geen zin
heb om nog meer te gaan vechten , dus ga ik ook stoppen met de relatie om iedereen happy te maken behalfe mij zelf.
eerst deden ze net of ze het allemaal leuk vonden mijn moeder wou mijn trouwjurk maken enz enz .
maar toen er meer mensen in het spel kwamen van buiten af begon het weer te rommelen .
we maken dit al vijf jaar mee dat mensen ons zo kapot willen maken ,
maar ik kan het zelf niet meer trekken om nog langer hier mee door te gaan.

het doet pijn in mijn hart nu al maar het moet .

sorry dat ik jullie hier mee lastig val maar ik weet het niet meer .

gr de mama van leyla

veronique daniels


#2

heej meis, dat is vervelend, maar ik snap eerlijk gezegt niet dat je jou groote liefde laat lopen omdat andere het er niet mee eens zijn. ik weet natuurlijk niet wat er is gebeurt maar mijn ouders waren ook niet blij met mijn vriend (inmiddels al 6 jaar samen) tegenwoordig gaat mijn vader zelfs vissen samen met mijn vriend en heeft mijn moeder goede gesprekken met hem. Ik vind het erg rot voor je dat je in deze situatie zit maar ik dnek niet dat je te overhaast moet beslissen.

Liefs en dikke kus brenda en charissa


#3

hoi meis volg je hart .ik herken je situatie maar al te goed .en wij zijn nu ook al 22 jaar bij elkaar en 12 getrouwd .en me ouders zijn ook bij gedraaid .dus doe wat je zelf voelt .kies voor je zelf .sterkte

groetjes marielle mama van tanja


#4

Ik weet natuurlijk niet wat er voorgevallen is, dus tot zover kan ik er geen oordeel over hebben eigenlijk.
Maar mijn eerste reactie zou zeker zijn dat je jezelf nooit en te nimmer je eigen geluk ( in dit geval je liefde ) aan de kant moet zetten voor een ander. Wiens probleem is dit nu ? Jij hebt immers geen probleem met je partner en jij zult met hem leven en niemand anders.
Maar nogmaals, dit is erg moeilijk om zo te reageren omdat ik verder ook niet weet waar we het nu precies over hebben.
Hoe dan ook hoop ik uiteraard dat je een weg kunt vinden in de keuze die je maakt. Succes

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!


#5

Ach meid toch. Dat is niet zo leuk bericht. Het enige wat ik je kan zeggen is: Volg je hart ook al zijn andere mensen het er niet mee eens. Jij moet toch met hem leven. Het is toch jou leven? Jij denk dat hij je gelukkig kan maken?Dat is toch wat de meeste vrouwen willen gelukkig worden? Als hij je grote liefde is zou ik zeggen ga voor hem. De rest heeft jou keuze maar accepteren. Je bent toch een volwassen vrouw die zelf heel goed weet waar jij mee bezig bent? Je kan toch voor jezelf denken en keuzes in het leven maken.Daar gaat het ook om WAT WIL JIJ?groetjes chantal

Chantal


#6

wat ik wil is verder met hem maar we moeten al vijf jaar vechten voor
onze relatie .
veel mensen gunnen ons het geluk niet ik krijg dan het gevoel dat ik mensen er pijn mee doe dat ik een relatie met hem heb.

ik wil graag verder maar dan weet ik dat er nog meer prblemen komen ,
en dat we nooit geen rust gaan krijgen .
dat is niet goed voor ons gezin en levert nou al stres op.

gr de mama van leyla

veronique daniels


#7

Ik kan niet anders doen dan me helemaal bij Asje aansluiten!

Kies altijd voor je eigen geluk en dat van je kindje. Beëindig nooit een relatie omdat anderen dat willen. Jij vindt je vriend geen slechterik. Je krijgt er ooit spijt van als je vanwege de mening van je ouders een relatie beëindigt.

Groetekes, Sje


#8

mijn verhaal

ik heb mijn vriend leren kennen in een cafe ik was op zoek naar werk,
in de plaats helmond een jongen die ik kende omdat we samen gewerkt haaden kopelde mij aan die jongen.

we hebben twee weken met elkaar gebelt en als ik ging werken kwam hij
bij mij in het cafe .
gingen we in okt samen wonen .
later kreeg ik te horen dat hij iligaal was in nederland .
ik vond dat geen probleem en gingen gewoon verder waar we gebleven waren .
wel zoekend naar een oplossing om legaal te worden in nederland .
hij werkte eerst bij een bakkerij en daar sliepen we ook naar een tijdje kreeg ik door dat hij niet normaal uit betaald werd en dat hij gewoon in de maling werd genomen door mooie praatjes dat zij veel geld deden sparen voor hem ,
maar dat was niet zo ik vertelde dat aan hem en de hele dinge kwamen in opstand .

hij ging opzoek naar ander werk en ik had ook weer een nieuwe baan ,
weer in een cafe daar konden we ook een kamer krijgen voor niet veel .
die heb ik met bijde handen aangegrepen .
het was niet groot maar voor ons was dit ook geen probleem.

ik heb zelf de ziekte van bordeline dat heb ik al eens eerder verteld in een andere topic.
maar in die jaren was het nog niet bekent ik had geen hulp voor mijn problemen.
ik at niet goed deed mij zelf bij en had zelfmoord neigingen woede aan vallen
enz enz .
hij heeft er alles voor gedaan om mij weer aan het eten te krijgen .
hij pakte mij op verschilende manieren aan om tot me door te dringen .

in die tijd dat wij op die kamer zaten ging er zich steets meer mensen met ons bemoeien .
mijn vriend is erg vatbaar voor verlijdingen niet van de vrouw hoor maar andere dingen zoals geld .
hij wou voor mij alles goed geregeld hebben en alles doen voor mij en dat ik gelukkig was met hem .
zo probeerde hij ook veel geld te verdienen maar dat ging niet zo als hij wilde .
hij ging gokken omdat hij van iemand had gehoord dat je er meer mee kon verdienen in een avond dan als hij werkte , dat was voor hem de verleiding die hij niet kon weer staan hij werd gek gemaakt en ik werd gek gemaakt .
omdat hij zoveel gokte konden we de huur niet betalen en moesten we der uit .
ik denk zo dat we op vijf verschilende plaatsen hebben gewoont.

bij de eenna laatste huis werd ik zo gek dat ik ruzie kreeg met hem .
ik kreeg een woede uit barsting die niet leuk was ik viel tegen mijn vriend uit ik deed mezelf pijn alles ik was op dat moment helemaal gek geworden .
omdat hij me niet met woorden door kon dringen heeft hij me een tik gegeven
om me waker te schudden het was geen harde tik maar net genoeg om tot me door te dringen .
op dat moment moest het ook anders had ik me kompleet kapot gemaakt.

we moesten weer verhuisen daar bleven we toch iets langer dan ik had verwacht.
ik werd zwanger niet op het goede moment want we hadden niks .
maar ze was wel welkom .
hij ging meer werken en kwam soms smorgens vroeg thuis en dan had ie nog niks verdiend.
ik moest smorgens vroeg op om te gaan werken over een stuk waar mens twee uur over liepen deed ik er een uur over om bij mij werk te komen ik had geen geld voor vervoer.

dit heeft een week geduurd ik werd enorm ziek van de zwangerschap ik kon niks eten of drinken ,
ik deed er me best niet eens meer voor om nog iets te eten ik was liever dood als dat ik nog leefde.
mijn vriend kwam laat thuis en zag wel dat het slecht ging met mij maar hij kon niet tot me door dringen .
hij wist niet meer wat hij moest doen , hij heeft vaak zitten huilen omdat hij me niet kwijt wou .
mijn ouders hadden al vanaf het begin geen vertouwen in hem , dus daar durfde mijn vriend ook niet heen .
hij was bang voor ze hij wou niet de schuld krijgen dat hij dit heeft aan gericht.
hij had ze toch al , en hij had gelijk mijn ouders gaven hem de schuld van alles .
in fb 2006 hadden mijn ouders mij daar ook weg gehaald ik was goed ziek

  • zwanger uitgedroogt en uit gehongerd maar het boeide mij totaal niks.
    ik vijf maanden er over moeten doen om normaal te kunnen eten ik deed het nog niet goed maar at al meer .
    later had ik veel ruzie met mijn ouders ik deed niet genoeg in huis voor ze enz enz.
    en kwam ik weer in mij oude ritme van woede uit barstingen en mezelf snijden.

in die tussen tijd heb ik een uitkering gekregen en kon ik beginnen met de uit komst van de baby ook stond ik ingeschreven bij de woningbouw vereniging.
twee maanden voor de komst had ik ee woning en in ander halve maad tijd hebik samen met mijn broer alles opgeknapt dat ik er kon wonen , en het was gelukt.

31 aug 2006 was leyla geboren en dat begon ook al goed dus niet dit heb ik ook al eens laten weten in een andere topic .
in dat jaar heb ik ook mijn vriend moeten laten oppakken ik werd goed onder druk gezet en bedrijgt door familieleden.
dus ik moest het doen het heeft wel in mijn voor deel gewerkt .
want nu is ie bezig voor zijn verblijfs vergunning.

ik laat het hier bij en hoop jullie genoeg verteld te hebben over mijn verleden.

gr de mama van leyla

veronique daniels


#9

oh meis wat een verhaal zeg, maar uit je verhaal te lezen wil je vriend het best voor je. Ik snap nu wel dat je wil dat je ellende stopt maar e=ik denk niet dat de stress minder wordt als hij bij je weggaat. Ik hoop dta jullie tot een betere oplossing kunnen komen en wens je heel veel sterkte.

Liefs en dikke kus brenda en charissa


#10

beste joyce

ik weet het niet meer ik wil graag veder met hem maar mijn ouders willen het niet.
ik hou 100 procent van hem ,
maar ik kom iedere keer tussen twee vuren te staan .
ik heb helemaal geen twijfels over het huwelijk.
maar het vechten en het verdedigen van hem en mij word mij te zwaar .
hiervoor heb ik te veel mee gemaakt in mijn leven.
mijn ouders weten als geen ander hoe het is als een huwelijk of relatie word stuk gemaakt .
bij hun relatie was er ook iedereen er op tegen .
maar nu doen ze het zelf ook .
als ik door ga met hem lok ik alleen maar meer ruzie s uit en ben ik straks de gene die het gedaan heeft ( heb ik toch al maar ja )

dus ik weet het echt niet meer ik heb het er echt moeilijk mee.

gr de mama van leyla

veronique daniels


#11

dat zie je verkeerd joyce

bij mij komt eerst mijn kind en dan mij fam en dan ik pas ik stel me liever op de laatste plaats om voor iedereen mijn best te doen .

joyce nog een vraagje ik ben vandaag gestopt met de ramadan
omdat ik enorme hoofdpijn heb en een asperientje in heb moeten nemen
is het normaal dat je ineens zwaar ongi kan worden ik schrok zowat vandaag
ik heb het nog nooit zo erg meegemaakt.

gr de mama van leyla

veronique daniels


#12

ja ik ben wel ander halve week later maar dat is voor mij niet iets nieuws.
mij moeder zij al als je ongi word moet je stopen met de ramadan
ik heb het zelf nergens kunnen lezen maar zover ik het van jou begrijp is dat ook zo en wat voor reden heeft dat dan .
als ik het vragen mag weet het nog niet de eerste keer he !

gr de mama van leyla

veronique daniels


#13

ik heb er maar een dag er echt last van gehad en dat was de eerste dag
daarna ging het van het leiedakje
ik denk dat het ook met het verleden te maken heb met het eten en zo .
ik vind het wel leuk er hadden hierdoor ook veel mensen respect voor en vonden het knap dat ik het vol hield .
moet wel zeggen dat ik anderhalve week de tijden iet goed had dus ik wachte netje iedere keer tot half negen savonds hihihi.
maar nou heb ik dus de tijden maar opgezocht op internet.
vind het wel jammer dat het er tussen door komt ik had het zonder problemen helemaal af kunnen maken.

en dankje voor het compliment ik ben zelf trouwen katholiek maar het moslimse geloof trekt me toch meer aan hier houden ze zich niet aan de regels en de moslims wel ik vind het een mooi geloof.

gr de mama van leyla

veronique daniels


#14

Een lieve vriendin van me is ook getrouwd geweest met een gokverslaafde. Ze hield zielsveel van hem en wilde graag met hem een toekomst opbouwen. Ze wist dat hij gokproblemen had maar dacht dat 't wel beter zou gaan. Daar leek 't in eerste instantie ook op.
De jaren verstreken, ze kregen een schat van een dochter (heerlijk moppie), maar de problemen staken weer de kop op. Manlief werd regelmatig betrapt op een leugentje, telefoontjes van bedrijven bleven binnenkomen over rekeningen die niet betaald zouden zijn en op den duur ook incassobureau’s aan de deur, zelfs politie.

Nu de druk teveel is geworden, is ze van hem gescheiden. De rekeningen kon zij niet meer betalen, ze was goed in goochelen met geld om belangrijke rekeningen (hypotheek, gas, water, licht etc etc) te kunnen betalen, maar als manlief lening na lening afsluit om maar te kunnen gokken… dan is 't dweilen met de kraan open.

Nu zegt ze, zwaar in de schulden dankzij hém, in de schuldhulpverlening, aan de antidepressiva, paar keer opgenomen geweest en nog altijd onder behandeling van een psycholoog… dat ze achteraf gezien nooit met 'm had moeten trouwen.

Je hebt gelijk, de Islam kan een mooi geloof zijn (jammer dat sommige anderen 't zo fout interpreteren…). En liefde kan veel goed maken. Maar als je zelf ook nog Borderliner bent… dan is een relatie/huwelijk met een gokverslaafde zéér zéér zwaar.

Ik hoop dat je de juiste beslissing kan maken, en wens je veel geluk in de toekomst!!


#15

beste marlala.

mijn vriend heeft vast gezeten omdat ik hem onder druk en bedrijgt door andere
hem heb op laten pakken.
hij heeft 4 en halve maand vast gezeten .
in die tijd heeft hij goed na kunnen denken dat wat hij heeft gedaan ( gokken dus ) niet goed was geweest.
nu weet hij beter hij gaat niet meer met de verkeerde vrienden om en is zelfs verhuisd .
hij denk nu alleen maar aan zijn dochter en mij en die wil hij niet opgeven om weer te gaan te gokken .
hij wil straks een goede baan mooi huis een gezin enz enz , hij ziet naar lange tijd weer wat kleur in zijn leven .
( ik zeg dit niet omdat liefde blind maakt want ik maak het wel degelijk bewust mee en ook niet omdat ik bordeline heb maar ik weet wat ik toen zag en beleefde en wat ik nu ondervind en zie )
hij is nog niet perfect maar dat is niemand maar hij vecht er hard voor voor een goed bestaan voor ons en hem zelf.
het enigste wat ie nu nog doet is dat hij naar een turks centrum gaat met wat vrienden en daar speeld hij oke ( dat is rumiekub maar dan op zijn turks)
hier spelen ze om drinken dus wie wind hoeft niks te betalen en de verliesers wel .
hier heb ik geen problemen mee ik heb namelijk zelf ook gespeeld ik heb er ook een hele tijd tussen gezeten , en het is gewoon vrienden onder elkaar lachen drinken spelletje spelen gewoon gezelig als je snapt wat ik bedoel .
ik keur de fouten niet goed maar hij leerd , en ik heb ook fouten gemaakt .

hier wil ik het even bij laten want nou ben ik me toch weer aan het verdedigen en hem ook .

ik heb ook nog eens goed na gedacht en met mijn vriend gepraat en ik heb er toch voor besloten om toch veder te gaan ik ga weer vechten de steun van jullie was genoeg om deze beslising te maken genoeg dank jullie wel .
de mensen die er niet mee eens zijn hebben gewoon pech.

gr de mama van leyla

veronique daniels