Ik gek wordt van de pijn

#1

Ik wordt er gewoon niet goed van.
Nu is het kouder aan het worden en de pijn straalt OVERAL heen.
alsof mijn zenuwen in mijn benen in de fik staan zo voelt het.
Ik voel me daardoor ook helemaal niet happy ofzo,
En aangezien ik nog steeds niet weet waar het allemaal vandaan komt kan ik er ook niks aandoen. en daar baal ik zo erg van. ik heb ook geen zin om telkens tegen papa te klagen maar ik moet het toch gewoon kwijt.
hij heeft geen idee hoe het voelt allemaal, ik zeg het wel is ooit in vlagen als ie vraagt: ben je moe?
dan zeg ik b.v. van; ja en last van mijn rug, denk dat ik daarom ook moe ben.
maar verder maak ik er weinig woorden over vuil omdat ik gewoon niet wil overkomen als een zeur. want als ik moet zeggen wat ik voel de hele dag, dan kan ik de hele dag wel klagen, zeker nu het kouder aan het worden is.
Het moest even uit hoor.
Ik maak me namelijk ook zorgen over December. ik moet er de 23ste heen (reumatoloog) en ik zit me echt druk te maken van: wat nou als…
ik bedoel, ik ben nog jong, het is er na de bevalling behoorlijk uit gekomen, en wat nou als wij een 2e kindje krijgen, wordt het dan nog erger aangezien het hier vooral mee begonnen is… of misschien zat het er al wel maar komt het er nu pas uit.
Dat soort dingen zitten me ook gewoon dwars. Ik baal dat het nog zolang duurt voordat ik (hopelijk) kan zeggen : er zit niks, en dat ik gewoon naar een manueel therapeut kan voor een andere behandeling.

#2

Oh meid zo herkenbaar, als het kouder en vooral vochtiger wordt heb ik ook meer last van mijn gewrichten en zo. Ik weet gewoon dat ik gammel in elkaar zit. En mijn littekens gaan pijn doen en met de 270 hechtingen die ik ooit gehad heb wordt je daar ook niet blij van zeg maar.

Enne Inge niet omdat ik het je niet gun, maar zorg dat je eerst weet wat je mankeert voordat je je nu druk om gaat maken om een tweede kindje. Ik zeg niet dat je het er niet over mag hebben, maar hou er ook rekening mee dat het misschien niet meer kan zoals ik ook deed toen ik in de molen zat. Die stress wil je er nu niet bij hebben.

Verder kan ik je alleen maar adviseren rust te nemen waar nodig, dingen die kunnen wachten even te laten wachten en als het kan dingen anders doen. Ga bijvoorbeeld zittend te afwas doen of zo. Dat scheelt soms ook met vermoeidheid enne klagen mag altijd hier hoor meid.

Groetjes,

Michèle

#3

He gats meid wat rot allemaal.

Mijn schoonzusje heeft reuma. Zij kwam erachter toen haar zoontje ook 2 was. Valt niet mee… Maar met medicijnen goed vol te houden.

Is natuurlijk nog niet gezegd dat jij dat ook hebt, en wens het je natuurlijk ook niet toe. Maar als er bij de reumatoloog iets uitkomt kan er tenminste wel wat aan gedaan worden!
Want deze onzekerheid en al die pijn is helemaal rot!
En dan daarbij nog een lekkere peuterpuber die moeilijk doet met eten… , zorgen over je hondje… je krijgt ook heel wat op je dak zo, en ook daar ben je natuurlijk erg moe van.

Mijn schoonzusje heeft ook het advies gekregen om een heel streng dieeët te volgen. Weet niet precies hoe en wat hoor, maar in ieder geval zonder suiker. Als ze dat helemaal zou volgen zou ze zonder medicijnen kunnen, en dan mag ze ook weer zwanger worden (met haar medicijnen kan dat niet).
Maar helaas… mijn broer wil nog niet. En dan heeft ze het er ook niet voor over om dat dieet strak vast te houden.

Maar goed… ik wens je in ieder geval alle sterkte toe!

#4

Gooi het er hier maar uit hoor! Vind het sneu dat je je zo klote voelt en dat je eigenlijk helemaal nog geen idee hebt waarvan het komt. Sterkte wijffie en een dikke knuffel!

Groetjes,
M

Lilypie Third Birthday tickers

#5

Ik weet dat ik daar niet aan moet denken michele, maar je zegt het zelf al: ook jij dacht daar op dat moment over na.
dat gebeurd gewoon dat kan je niet zo 1,2,3 stoppen, omdat dat toch een echte wens is wat je hebt.
En zoiezo dat ik die pijn is gaan doorzetten na de bevalling is een feit. dus of het nu wel of niet positief is die uitslag, ik heb die pijn toch wel. Het is meer dat ik nu af en toe al teveel pijn heb (momenten hoor) dat ik echt moet gaan liggen. en zelfs dat trek ik niet, want dan komt de pijn er nog harder uit.
dus of ik nou stilsta, lig, zit of gewoon op mijn kop sta, het maakt allemaal geen drol uit. het enigste wat dan wel verlichting geeft is mijn rug. dan slaag ik echt een zucht van verlichting
maar de pijn die voorheen dan in mijn rug zat straalt daarna uit naar mijn benen.
gisteren heb ik gewoon tot 4 uur wakker gelegen van de pijn

#6

Weet ik meid hier was de gedachte ook niet helemaal weg. Ik hoop dat ze wat vinden want dit is ook niks en pijnstillers, werken die??

Groetjes,

Michèle

#7

Oh ik had jullie berichten nog niet gezien

@Suzsje: ja ik weet het… maar zoiezo zijn er niet medicijnen tegen dit soort Reuma. ja pijnstillers als paracetamol en tramadol,
maar dat neemt alleen de pijn weg de overige klachten die erbij horen helaas niet.
maar het zou al wel een hele verlichting geven.

@Mriek: dankje… ik moet het gewoon ook kunnen uiten snapje, ik wordt er ziek van als ik alles maar voor me moet houden omdat ik sterk wil overkomen thuis.
Ik weet dat het niet HOEFT maar dat is automatisch zo.
Ik wil niet dat Rico merkt dat ik pijn heb of dat Rijco er last van heeft, alhoewel ik wel graag zou willen dat hij zou weten hoe het voelt.
oh dat komt negatief over he… ik bedoel het niet zoals het er staat hoor, ik bedoel meer; dan hoef ik het niet meer uit te leggen, omdat mijn uitleg nergens over gaat ik kan het niet vergelijken met iets wat hij ooit ervaren heeft. En ik vind het vervelend als het niet begrepen wordt. snapje?
het is meer dat ik wil dat hij het gewoon weet, en dat ik niet aan hoef te geven van: het gaat nu even niet kun jij dit of dat even van me overnemen.
hij doet al zoveel en daarom voel ik me ook zo schuldig als ik zo moe ben.

@Michele: ja… je hebt ook gelijk hoor en zeker omdat ik nu pas echt begin te beseffen dat het niet goed is in mijn lichaam (wat het ook is!) omdat het deze winter echt VEEL erger is dan de winter ervoor.
en het is nog niet eens zo koud als dat het gaat worden.
heb het gewoon allemaal even gehad en heb zin om te huilen

#8

Ik denk dat het niet zo zeer nu met de tijd van het jaar te maken heeft maar meer met alles spanning en stress die je gehad hebt de laatste tijd en de aanslag die dat (ge)pleegd op je lichaam. Je lichaam heeft geen mogelijkheid tot herstellen nu en dat maakt de pijn erger. Toen ik nog bij Kone zat was mijn suiker ook erger en de pijn in mijn bot (ik heb soms pijn in mijn scheenbot en daar kun je echt niks aan doen) ook veel erger. Dus ik denk dat je nu naast je medische onderzoeken ook moet proberen zo snel mogelijk een stabiele omgeving moet creeren voor jezelf. Ik weet dat je daar al mee bezig bent. En dan heeft het tijd nodig om weer rustig(er) te worden.

Groetjes,

Michèle

#9

Ik moet eerlijk zeggen michele dat ik door de bomen het bos niet zie qua een stabiele omgeving. ik bedoel hier thuis is stabiel, ik ben heel blij met mijn 2 mannetjes en met Shadow.
en tuurlijk de spanning komt erbij, maar ik heb het niet in mijn botten
het zijn echt mijn spieren en het lijkt alsof het mijn zenuwen ook zijn.
Enja rico die hangt heel erg aan mij, daarom probeer ik ook een zekere afstand in te bouwen en dan bedoel ik niet dat ik minder met hem speel ofzo, maar dat ik gewoon wat vaker voor mezelf wat dingen doe. net als volgende week zondag, die show weet je wel? dan blijf ik ook een nacht weg.
dan heb ik ook even wat voor mezelf, en ben ik er dus even tussenuit. Of ik ga wat vaker de stad in.
ik bedoel ik ben vrijwel altijd bij rico, dus een momentje voor mezelf is wel prettig.
zoiezo is het wel waar natuurlijk, nu het kouder wordt dat het erger wordt. zeker omdat het echt mijn spieren enzo zijn die zo zeer doen, die span je automatisch meer als het koud is. dat doet ieder mens maar bij mij doet het gewoon ontzettend pijn op dat moment en daarna. + de spanningen van die medische molen, en dat gezeik over Maxi, dan span je toch ook weer automatisch je spieren aan omdat je je niet ontspannen voelt.
Verder snap ik gewoon niet waarom ik echt spanningen heb, omdat het echt goed gaat met mij (ivm mijn eigen dingetjes je weet wel wat ik bedoel) en ook met Rico, hij is eindelijk niet zoveel ziek meer ik bedoel… waarom doet het dan toch allemaal zoveel zeer. Kijk ik spreek het nu pas uit, het is natuurlijk al wel een tijdje aan de gang maar ik hou altijd dingen te lang voor mezelf. Om wat ik zei: ik wil niet zeuren, en dan toch vertel ik het maar omdat ik zoiets heb van: ik loop over anders.
Verder is rico lekker knuffelig en is het gezellig thuis. Ik snap niet wat ik nog meer moet doen…

#10

en dat gedoe met maxi dan meid?? dat vreet toch ook energie?? Het hoeft niet altijd lichamelijk te zijn he spanning en stress of drukte.

en misschien is thermoondergoed wat voor je met deze dagen?? Dat je wat warmer blijft en minder spierspanning hebt. Het is misschien niet sexy maar wel functioneel

Groetjes,

Michèle

#11

nog nooit van gehoord maar het zou idd kunnen helpen,
ik moet zeggen, ik draag 9 van de 10 keer van die boxershortjes, en dan niet die wijde maar die strakke, hotpants Strings dragen vind ik niet fijn meer met die litteken, (van binnen naar buiten geknipt pff) ik vind van die dunne lapjes nu echt niet prettig. soms wel hoor maar rond de menstratie periode b.v. helemaal niet. het lijkt alsof mijn huid dan ook veel dunner is.
Maar ik had zoiezo al het idee om beenwarmers te kopen,
ik heb al hoge van binnen gevoerde bontlaarzen.
maar dat doet nu al helemaal niets af. laat staan dadelijk als het echt koud is.

en trouwens… ik snap zoiezo niet waar mijn bekkenklachten vandaan komen, ik bedoel ze gaan op fibromyalgie (onder andere) testen. Maar die bekken klachten die ik heb, zijn niet alleen pijn… ik stuur je even een pb’tje wat ik nog meer wilde zeggen…

Gewijzigd door - MamavanRico op 20 Nov 2010 19:08:58

#12

Weet wat je voelt

Enne je hoeft je niet altijd groot te houden voor je kinderen hè. Ik heb er ook dagen bij zitten dat ik bijna niets kan en dan zeg ik ook gewoon tegen Dylano mama kan het nu niet die heeft veel pijn en dat snapt hij echt wel. Krijg ik nog meer knuffels en moet papa mee op de grond spelen

Dikke knuf

Liefs Michelle

Lilypie - Personal pictureLilypie Kids Birthday tickers

Lilypie - Personal pictureLilypie Third Birthday tickers

#13

@ Inge ik heb je terug gemaild

Groetjes,

Michèle

#14

@Michelle: ja tegenover rico zeg ik wel eens dat ik pijn heb en dat rico dan niet zo moet schreeuwen in mama’s oor, omdat dat erg vervelend is als ik niet fit ben. maar gewoon in het algemeen klaag ik liever niet dan wel…
ofja ik klaag liever wel dan niet maar ik doe het gewoon niet

@Michele: ik ga m nu lezen

#15

Hoi hoi,

wat Michelle ook zegt Inge, als het idd FM is, zal je er aan moeten wennen dat je sommige dagen gewoon echt (bijna) niks kan. Ik heb er ook van die dagen tussen zitten. Als je lichaam zegt stop, dan moet je ook echt stoppen, anders moet je het bezuren in de dagen er na. Ik heb ook dagelijks pijn en je went er nooit aan, maar je kan er mee leren omgaan. Ik heb ook nog wel iets last van mijn bekken, maar dat komt omdat de spieren er omheen ook niet goed kunnen herstellen door de FM. Daar komt ook nog bij dat mijn stuitje ontwricht is geraakt na de bevalling van Lisa (vertelde de dokter me laatst…), dan zit je ook nog eens niet lekker. Stress kan echt van hele grote invloed zijn op je spieren, vooral in je rug en nek!! Hou je rustig en wacht de afspraak met de reumatoloog af. Aan de ene kant hoop ik voor je dat het geen FM is, want daar kunnen ze gewoon echt niks aan doen… Heel veel sterkte!!! {{{{Inge}}}}

#16

ik hoop ook echt dat dat het niet is Yavahn…
maar mocht het dat wel zijn… dan vind ik eindelijk na 2 jaar wel herkenning…ofja dan kan ik het plaatsen. dan kan ik tenminste accepteren dat er niks aan te doen is. Nu ik niks weet kan ik ook niks accepteren… ja dat ik moet wachten.
ik wacht verdorie al 2 jaar. en het wordt alleen maar erger.
ik heb gewoon even een dip dagje vandaag, dan trek ik het allemaal even niet en heb ik zoiets van: F*ck alles. sorry dat ik het zo omschrijf maar pfff. het zit me allemaal even tot “hier”