en het gaat werkelijk nergens over, verstandelijk gezien weet ik dat heel goed. Er zijn veel ergere dingen. Maar mijn verstand en gevoel staan op dit moment even heel ver van elkaar…
Mijn kleine poppie heeft in een onoplettend moment (grrr papa, sorry maar ik ben echt even boos en dan zeg ik het nog heel netjes!) zijn handen op een stuk dubbelzijdigtape gekregen die hij vervolgens in zijn haartjes heeft geplakt. Een hysterisch krijsend kind, met geen mogelijkheid meer uit z’n haartjes te krijgen. Dus de schaar moest erin waarna het werkelijk geen gezicht meer was en ik niets anders kon bedenken dan de tondeuse erover
Net nu zijn haartjes eindelijk een beetje begonnen te groeien. Ik ben zo verdrietig…
heb er een knallende koppijn aan over gehouden, duik zo mijn bed in en hoop dat ik morgen wakker wordt en dit alles een grote nachtmerrie is!
Ik even ontroostbaar ben
Ahh nee toch net nu hij haar begon te krijgen.
Kan me voorstellen dat je er van baalt hoor!
Maar gelukkig groeit het wel weer aan
Leuk ja, dubbelzijdig plakband…
Ik kan me voorstellen dat je baalt ja, is ook gewoon echt niet leuk!
Laat je morgen nog even weten of het een droom was?
Sterkte met je hoofdpijn!
Oh daar mag je best heel verdrietig over zijn hoor. morgan heeft er ook zo lang over gedaan om aar te krijgen dus ik snap je helemaal.
Groetjes,
Michèle
Ach nee. Wat sneu! Logisch dat je verdrietig bent. Helemaal omdat hij eindelijk haar begon te krijgen. Ik hoop dat het snel weer aangroeit. Hopelijk maak je een goede nacht en is je hoofdpijn morgen over!
Groetjes,
M
Wat sneu zeg. Logisch dat je daar even heel verdrietig over bent. Ik hoop voor je dat zijn haartjes snel weer aangroeien.
Groetjes,
Sandra
Nee, het was geen droom…
Natuurlijk is de heftigheid er nu wel weer een beetje vanaf, maar mijn hoofdpijn nog niet volledig verdwenen. Bij het KDV vanmorgen viel het ze niet eens op dat z’n haartjes eraf waren! Pas toen ik er over begon… En mijn collega moest vandaag heel erg lachen, maar trok voor mij natuurlijk heel snel haar gezicht weer serieus in de plooi. Ik vind het nog steeds niet grappig.
Tuurlijk weet ik wel dat z’n haartjes weer aangroeien, maar hij is bijna 2 jaar bezig geweest met dit kleine beetje, wie weet hoe lang het nu weer duurt voor er weer wat haar op zit. En dat stekelige koppie ipv z’n zachte donshaartjes…
Maar nee, het is niet het einde van de wereld en mijn kleine ventje is er niet minder vrolijk om, aan het eind van de week heb ik me er wel weer overheen gezet…
Dank voor jullie reacties,
ga me nu maar weer heel snel op m’n werk focussen!
Groetjes Carolien.
owoowowowowow ! handig, die tape… ow meissie ja ik snap dat het zuurtjes is, maar ja inderdaad het groeit echt weer aan !
ik heb vroeger ook een keer kappertje gespeelt met het buurmeisje, toen we 3 waren, en die moest uiteindelijk ook met de tondeuze kaalgeschoren worden gerum!
dus ik snap je hoor, maar wel lekker zacht zo’n geschoren bolleke !!!
duik lekker je bedje in meis, ff je hoofdpijn wegdutten ! en ff lekker over zijn bolleke aaien vandaag !!!
Pippy is geboren 17.07.2009
Zo, de hoofdpijn is weer verdwenen en de hevigste schrik weer voorbij…
Wat een rotdag was het dinsdag zeg… maar inmiddels heb ik de boel weer wat weten te relativeren en wen ik weer een beetje aan z’n kale bolletje. Zoveel haar had ie nou ook nog weer niet
Kwam dinsdag extra rauw op m’n dak vallen, want had net s’ochtends met vrienden en hun ernstig zieke zoontje via skype gekletst en elkaar gezien, en hij heeft door de chemo net zo’n kaal bolletje… dus toen ik mijn eigen kleine mannetje zo rond zag hobbelen moest ik daar steeds aan denken. Mijn emoties namen even een loopje met me…
Maar het gaat weer goed hoor! Ik knuffel dat stiekelige bolletje weer lekker verder maar hoop idd wel dat het nu extra snel weer aangroeit!
Liefs Carolien.