Lees ik net op teletekst dat in Amerika een 4-jarige kleuter (jongetje) zijn zusje per ongeluk heeft doodgeschoten.
Een ander broertje is zwaargewond geraakt.
Het oudste kind van 10 jaar was aan het oppassen op haar broertjes en zusje.
Als blijkt dat het wapen van de ouders is worden ze aangeklaagd.
Als blijkt dat dat wapen écht van die ouders is…nou werkelijk, daar kan ik met mijn pet niet bij hoor!
Dan zorg je toch als volwassene dat dat ding veilig achter slot en grendel ligt?!!!?
Die verantwoordelijkheid draag je toch zélf?
Ik weet heus wel dat kleine kinderen alles open kunnen krijgen en vaak heel vindingrijk zijn, maar juist daarom…dat wéét je als ouders toch?
Nu is dat meisje van 5 jaar dood.
En hoe denk je dat het leven van dat 4 jarige jongetje er voor de rest uit ziet?
Hoe moet hij leven met de wetenschap dat hij zijn zusje (per ongeluk!) vermoord heeft?
Want daar komt het uiteindelijk toch op neer…
Ik kan daar best mee zitten.
Moet er niet aan denken dat het je overkomt toch?
Maar ik begrijp het niet hoor.
Ik weet dat zowat iedereen in Amerika zo’n rot-wapen in huis heeft, maar dan berg je het toch goed op?
Die mensen hebben het waarschijnlijk gekocht voor de veiligheid, maar nu missen ze wel een kind + dat de rest wel zwaar getraumatiseerd zullen zijn…
Nou ja, je mag natuurlijk nooit oordelen voordat je het fijne ervan weet (en dan nog…) maar ik moest het toch even kwijt.
Groetjes, Bianca