Ik ben me kapot geschrokken

#1

hoi hoi,
nou jullie zijn inmiddels wel op de hoogte over dat buikdraaien van diantha in haar bedje[topic buikdraaien in deb].
als we haar in bedje leggen, doen we haar haar slaapzak aan, maar ze draait binnen enkele seconden op haar buik.
en dan gaat ze huilen, want dan ligt ze niet lekker.
we gaan dan weer naar haar toe en draaien haar terug op haar rug.
dat ritueel moeten we dan herhalen tot ze slaapt.
ook gisteren zo, ik had haar in bedje gelegd, ze was moe maar toch draaien.
ik was al 2 keer terug gegaan om haar op haar rug te leggen en heb haar even laten jammeren.
ik blijf meestal boven tot ze slaapt, ga intussen een wasje vouwen ofzo.
zo ging het gisteren dus, en ja hoor ze was stil.
ga ik om het hoekje kijken of ze goed lag en toen schrok ik me helemaal kapot.
ze was op haar buik in slaap gevallen!!!
ik stond eerst aan de grond genageld, ze lag echt met haar gezicht naar beneden!
heb haar snel opgepakt en gelukkig niets aan de hand hoor.
zal wel door de schrik komen maar het leek, toen ik in die deuropening stond net of ze een hele andere kleur had.
nou, je kon me bijna opvegen!!
ik baal echt van dat draaien, je hebt geen rust in je lijf tot ze echt lekker slaapt.
ik weet dat het erbij hoort op die leeftijd, maar ik vindt het tien keer niks.
als ik het hele gebeuren nu schrijf, zit ik weer te shaken.

groetjes christa mama van diantha:

#2

Hoi Christa,

Jeetje wat een schrik inderdaad zeg!

Lag ze echt helemaal met haar gezichtje in het matras zodat ze geen lucht kon krijgen? Normaal gezien leggen kindjes van die leeftijd hun hoofdje vanzelf naar de zijkant namelijk zodat ze gewoon kunnen ademen en zou je je ook over buikslapen geen zorgen hoeven maken.

Onze meisjes liggen vrijwel altijd op hun buikje te slapen en dat ging tot nu toe eigenlijk altijd gewoon goed.

Groetekes, Sje

#3

Kan me voorstellen dat je je helemaal lam schrok hoor!

Ook ik ben erg benieuwd of ze echt met haar neusje in het matras lag.
Want inderdaad zijn ze met 6 maanden sterk genoeg om hun hoofdje iets opzij te doen (automatisch)
Niet dat ik je niet serieus neem hoor!
Maar meer ter geruststelling.
Bij Kaya kan het bijv. nog veel meer kwaad dan bij Diantha omdat Diantha gewoon al sterker is.

Wat ik trouwens wel bij Kaya doe als ik haar een keer op haar zij leg, is een opgerolde handdoek of een dik knuffelbeest tegen haar buikje aanleggen (onder de dekens) zodat ze niet kan omrollen naar haar buik.
Maar of dat bij een kind van 6 maanden nog werkt durf ik niet te zeggen.
Weet ook niet of jullie dat misschien al doen…

Groetjes Bianca, mamma van [url=“http://www.stephanveenhuizen.kleutersite.nl/”] Stephan /url en Kaya (19-11-2005)

#4

Wat in elk geval wel een aanrader is nu Diantha tijdens het slapen haar bedje lijkt te gaan verkennen: alles eruit halen. Dus knuffeltjes, evt. hydrofiel of andere onderleggers.

Gewoon alleen het matrasje (+ overtrekjes natuurlijk) en verder niks. Ze ligt in een slaapzakje, ik neem aan dat haar kamertje op temperatuur is, dus ze heeft het warm genoeg. Een dekentje/lakentje is dus ook niet nodig.

Als er helemaal niks aan extra’s in haar bedje ligt, kan ze daar in elk geval al niet tegenaan komen te liggen. Hoewel ze dan ook haar hoofdje wel zo zal leggen dat ze lucht krijgt, maar ik denk dat het zeker in jouw geval een geruststelling is als je weet dat ze nergens tegenaan kan komen te liggen. Ons jongste dochtertje (bijna 1 jaar) heeft het afgelopen driekwart jaar ook zonder allerlei poespas in haar bedje gelegen. Pas sinds een paar weekjes heeft ze weer een paar knuffeltjes in bed.

Groetekes, Sje

#5

hey,
nee hoor ze lag wel met haat neusje vrij.
er was in principe niets aan de hand, maar toen ik dat kamertje binnen kwam zie je haar met het gezichtje naar beneden liggen.
je bent natuurlijk al ongerust over dat draaien en als ze dan zo ligt!!
gewoon overbezorgt natuurlijk!! hahaha [kan er nu weer een beetje om lachen]
maar ik blijf het niks vinden hoor.
ik ben blij als ik haar gewoon al slapend neer kan leggen, maar dat is niet altijd het geval natuurlijk.

groetjes christa

#6

Hoi Christa,

We hebben tegelijk een berichtje gepost. Zie hierboven nog een reactie van mij.

Groetekes, Sje

#7

bedankt voor jullie medeleven bieb en sje,

we hebben inderdaad al de hydrofiel luier weggehaald.
en ik ga haar doodoo beer er ook maar uithalen.
dan kan ze nergens met haar gezichtje tegenaan liggen.

ik ben me gewoon kapot geschrokken en moest het even van me af praten.
wat een toestand.

groetjes christa mama van diantha

#8

Je hebt groot gelijk dat je het even kwijt moest. Daar is deze site toch ook voor? Niemand die je uitlacht hoor, ik schrok ook toen ons oudste dochtertje voor het eerst zelf anders was gaan liggen tijdens het slapen. En nu bij de tweede was het meer zoiets van “Oh ja, deze fase kregen we inderdaad ook nog”.

Als je deze site niet had, dan had je je misschien onnodig ongerust gemaakt de komende periode en nu heb je al van 2 mensen reactie dat het er gewoon bij hoort en dat die kleine meid echt haar hoofdje goed neerlegt. Is toch alleen maar fijn dat het zo kan?

En een soort ongerustheid/overbezorgdheid zul je toch wel houden, want straks krijg je dat ze zelf gaat staan aan de rand van de box. Dan sta je er ook in eerste instantie steeds helemaal nerveus bij om haar op te vangen als ze zou vallen. En als ze haar eerste stapjes gaat zetten, weer precies hetzelfde. Niet alleen een kindje moet allerlei nieuwe intensieve fases door, voor ouders geldt precies hetzelfde. Je bent nou eenmaal zuinig op je kindje. (Wacht maar af, er komt een ochtend dat ze je vrolijk aan staat te kijken vanuit haar bedje als je haar eruit wilt halen! Dan is ze met slaapzak en al gaan staan! Zal Bieb ook wel herkennen denk ik)

Maar echt, ik kan je geruststellen, Diantha is gewoon op de leeftijd aangekomen dat ze heel haar bed doorgaat tijdens het slapen. Je wilt niet weten hoe onze meisjes af en toe liggen. Je lacht je kapot.

Wij draaien ook in onze slaap, alleen is bij ons inmiddels ingebouwd dat we ongeveer op dezelfde plek blijven liggen. Die kleintjes kunnen dat nog niet en die gaan gewoon alle kanten op want ze denken dat ze alle ruimte van de wereld hebben. Hihi!

En nu komt ze misschien ook op een punt dat je haar niet elke keer meer op haar rug hoeft te leggen maar dat ze dat ook zelf al slapende doet.

Hou ons wel op de hoogte hoe het gaat met die kleine draaikont?!

Groetekes, Sje

#9

ik ben wel weer wat gerustgesteld hoor,
maar het is net wat je zegt. we zijn heel erg zuinig op ons liefie.
en ik ben ervan overtuigd dat er nog heel veel momenten zullen komen dat ik me weer kapot schrik, maar dan mag ik wel even bij jullie m`n hart luchten oke?

liefs van christa mama van diantha

#10

Ik kan me zo goed voorstellen dat je je rot geschrokken bent! Uiteindelijk denk ik dat we allemaal weleens bang zijn dat er iets met ons kindje gebeurt…daar moet je toch niet aan denken…
Iemand vertelde mij dat haar baby (in de tijd dat buikligging zelfs nog werd aangeraden!) haar dochtertje altijd op haar buik lag op haar neusje, dus met haar gezichtje recht naar beneden…brrr…en toch sta je versteld van hoe sterk die kleintjes zijn. Jullie weten waarschijnlijk wel dat sommige babies tijdens het borstvoeden ook met hun neus tegen je borst aan gedrukt zitten, en toch kunnen ze dan nog steeds door hun neus ademhalen!

Cath, mama van Daniel

#11

Je mag altijd bij ons aankloppen als die kleine mop van jullie het weer eens nodig heeft gevonden om jullie op het verkeerde been te zetten! Hihi!

Ondertussen gewoon lekker genieten van de kleine meid want het is het kostbaarste bezit wat je hebt.

Groetekes, Sje

#12

Hoi

Jullie schrijven steeds dat ze met 6 maanden oud genoeg zijn om het hoofd opzij te doen en vaak zal dat ook wel zo zijn.

Maar mijn buurjongetje is wel met 9 maanden overleden aan wiegendood en sliep op de buik. Wees toch maar erg voorzichtig en volgens mij is het risico na een jaar pas echt minder hoor.

Dan maar wat vaker heenlopen, kijken en eventueel wer terugleggen.
Is ook nog eens goed voor de slanke lijn.

Tessie

#13

Hè gadverdarrie wat een griezelig verhaal weer. Niet helemaal tactisch eigenlijk in dit geval. Hadden we Christa net (terecht) gerustgesteld…

Maar is ook bewezen dat dat kindje overleden is doordat het geen lucht kreeg of is het onwel geworden door iets anders en heeft het daardoor de kracht niet meer gehad om het hoofdje weg te draaien? Dat zijn wel 2 verschillende dingen natuurlijk. Over wiegendood zijn alleen nog maar risicofactoren bekend, nog steeds niet de exacte oorzaak.

Ik denk bij wiegendood als volgt (misschien is het een simpele redenering hoor): hoeveel volwassen mensen zijn er niet die er floep ineens niet meer zijn door een hartstilstand? Niemand die het aan zag komen. Hartstilstanden komen op alle leeftijden voor, dus waarom zou het een baby niet kunnen overkomen? Dit klinkt misschien erg zakelijk en nuchter nu (en zo nuchter ben ik echt niet hoor als het om kindjes gaat), maar het lijkt me wel een realistische gedachte.

En vanzelfsprekend blijft het tragisch, want zoiets wil je niet van dichtbij meemaken.

Tja, je kunt als moeder toch niet de hele nacht naast het bedje van je kindje blijven zitten om mee op te letten, dus ik neem maar gewoon aan dat Moeder Natuur het zo geregeld heeft dat papa en mama (of mama en mama in Christa’s geval) rustig kunnen slapen en dat de kleine mop het helemaal zelf redt door de nacht heen.

Ik vertrouw daar maar gewoon op want anders word je gillend gek en valt er nog weinig te genieten van het moederschap.

Dus ik blijf erbij dat dat draaikonten van die kleine moppen erbij hoort en dat er geen reden is tot ongerustheid.

Christa, gewoon lekker gaan slapen vannacht.

Weet je wat ik wel altijd doe? Gewoon een soort bijgeloofje. Als ik er 's nachts uit moet voor het toilet bijvoorbeeld, ga ik altijd even bij de meisjes kijken. En als ik er voor de ene uit moet omdat ze huilt, ga ik daarna ook altijd even bij de andere kijken.
Mocht er dan 's ochtends iets mis zijn, dan kan ik mezelf niet verwijten dat ik op mijn wakkere momenten 's nachts niet even gekeken heb hoe het met de dametjes was. Dan heb ik voor mijn gevoel alles gedaan wat ik als moeder kon doen.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 12 Jan 2006 18:24:21

#14

Oh meid wat zal jij geschokken zijn!!, ik kreeg laats Ruben niet meer wakker omdat hij al te vast sliep, toen stond ik ook even aan de grond genagelt van O NEE!! met de tranen in mijn ogen, maar gelukkig was dat ook loos alarm.

Hij draait gelukkig nog niet in zijn bedje maar dat zal vandaag of morgen ook wel gaan gebeuren.
Maar ik ben druk bezig met hem aanteleren om zelf terug te draaien en dat heeft hij vanmiddag bij opa&oma voor het eerst gedaan.

Groetjes Marianne Mama Van Ruben

#15

nou marianne dat was ik zeker,
maar jij dan ook eng zeg met ruben.
maar dan sta je echt aan de grond genagelt he?

maar wij zijn ook heel druk aan het oefenen om terug te draaien hoor.
en ze heeft het al 3 keer per ongeluk gedaan.

groetjes christa mama van diantha

#16

Jessin zit nu precies in dezelfde fase. Ik heb er voor ons wel iets op gevonden. Ik leg hem op de zij in bedje ( wil ie al vanaf dat ie geboren is ) en dan met het buikje heel dicht tegen de spijltjes aan, zadat als ie wil door-rollen hij tegen de spijltjes komt en dus niet verder kan rollen. Hij vind het heerlijk om zo`n spijltje vast te houden in zijn slaap. Hij heeft ook in de wandelwagen ( waar hij hier ook heel vaak in geslapen heeft ) al heel vroeg de nijging gehad om zich aan de zijkant van de wagen vast te houden, whahahaha dat doet ie nou nog ( als ie erin slaap valt nog ).


#17

hartstikke bedankt voor alle tips.
daar kan ik weer mee verder.

groetjes christa mama van diantha