Ikke ben erg trots op mijn papa,mijn mama moest in het ziekenhuis bevallen omdat ik na bijna 2 weken over de geboortedatum, toch maar gehaald moest worden.
Mama moest ingeleid worden en dat ging niet van een leien dakje uiteindelijk hebben mijn vader en verloskundige(die op bezoek was) mij gehaald en niet de gyneacoloog zoals de afspraak was,ik wilde zo graag uit mama´s buik dat de gyneacoloog te laat kwam! lees het hele verhaal maar
Hoi ik ben dus Savannah de uitgerekende geboortedatum kwam uit op 9 September,mama en papa wisten wel dat het ook een latere datum kon worden.
Op 19-9 werd mama opgenomen in het ziekenhuis en moest ingeleid worden,mama had wel wat ontsluiting dus we zagen het allemaal wel zitten!
Mama zou aan een infuus komen te liggen om de weeen op te wekken maar de gyneacoloog vond het beter om een balloncatheter te plaatsen,mama en papa vonden dit raar omdat mama al ontsluiting had maar vertrouwde toch maar op de dokter.
Mama´ weeen werden steeds heftiger maar de verpleegkundige zei dat dit er allemaal bij hoorde(de catheter was er toen al uit)
De volgende dag 24 uur later waren mama en papa helemaal op maar ik was er nog steeds niet.
De verpleegkundige heeft mama toen een injectie gegeven om te kunnen slapen maar mama is hiervan toen nog 5 uur ziek geweest(mama reageerde heftig op de medicatie).
Na die 5 uur is mama aan het infuus gelegd en mama kon mij niet meer in haar buik houden,de gyneacoloog en verpleegkundige vertelde dat het niet zo snel kon gaan en vertelde dat ze over 30 min weer kwamen kijken.
Maar papa verterouwde het niet en bleef maar op het alarmknopje drukken.
Op dat moment kwam de lieve verloskundige van mama op bezoek om te zien hoe het met mama ging en zag gelijk dat ik snel geboren zou worden.
uiteindelijk ben ik na bijna 30 uur geboren en de uitdrijvingsfase duurde maar 8 min er was dus geen tijd meer om te wachten op de gyneacoloog en papa en de verloskundige hebben mij gehaald.
Mama en papa waren erg blij totdat we de verloskundige naast ons miste,die bleek erg boos in gesprek te zijn met de gyneacoloog en de verpleegkundige,toen de verloskundige vertelde dat mama te veel van het medicijn via het infuus binnen had gekregen en dat de reden was dat het zo snel was gegaan waren papa en mama ook boos!
Papa en mama wilde na alle controles gelijk naar huis maar het personeel van het ziekenhuis wilde dit niet.Uiteindelijk hebben papa en mama hun tassen gepakt en zijn we met zn 3tjes uit het ziekenhuis vertrokken want we wilde er allemaal niet meer blijven.
Papa en mama waren blij toen we weer thuis waren,natuurlijk waren de opa´s en oma´s ook bij ons thuis,na mij wat bewonderd te hebben kwam de kraamverzorgende en konden na het bezoek lekker gaan slapen want na 30 uur geen slaap hadden wij het allemaal wel nodig!
Nu ben ik al 4 mnd oud
Ik en mama zijn erg trots op papa omdat hij zo goed heeft samengewerkt met de verloskundige en zich niet heeft laten kennen(papa kan niet zo goed tegen pijn van andere en bloed). We zijn hartstikke trots op je! DIKKE KUS VAN MIJ EN MAMA!!