Ik begrijp mijn dochtertje niet goed!

#1

Hoi mama’s,

Mijn dochter Julia is inmiddels 5 weken. Ik begrijp nog steeds weinig van haar! Hoewel ik dol op haar ben, vind ik het moeilijk om te begrijpen wat ze wil. Ze slaapt bijvoorbeeld behoorlijk slecht, zelfs nu we haar inbakeren. Vanochtend sliep ze van 08.15-09.15, wat natuurlijk veel te kort is. Ze begint dan te huilen en als ik haar oppak is het meteen weer goed. Ze huilt dus om aandacht te krijgen, maar ik heb natuurlijk niet altijd tijd om die aandacht te geven, ik heb ook een huishouden. Ik kan haar niet in een wipstoel zetten, want daar vindt ze niks aan. Ze wil niet in de box. Ze wil niet in de maxi cosi erbij staan als ik bv aan het koken ben. Ze wil alleen maar op schoot en zelfs dat gaat vervelen na een tijd. Wat wil ze dan?? We hebben nu een behoorlijk dure schommelstoel gekocht, die ze leuk LIJKT te vinden. Maar het kan goed dat ze die vandaag alweer beu is. Ik weet niet zo goed wat ik nu moet doen? Haar 18 uur per dag vasthouden? Dat gaat toch ook niet? Dat is voor mij, maar ook voor haar, veel te vermoeiend. Zo komt zij ook niet aan haar broodnodige rust!

Dadelijk gaan we naar babymassage. Ik ben benieuwd hoe dat gaat. Ik ben bang dat ze daar gaat schreeuwen, want in bad gaan vindt ze bijvoorbeeld ook al niet leuk. Ik hoop dat ze ervan kan genieten, want daarom heb ik ons aangemeld. Het lijkt mij leuk om te doen en voor Julia is het denk ik heel fijn. Soms lijkt het alleen wel alsof Julia niets echt leuk vindt en vraag ik me af wat er met haar is. Ze kan gewoon niet even alleen kraaiend in de box liggen, ze verveelt zich dan ofzo en gaat meteen huilen. Slapen doet ze de laatste tijd ook steeds minder goed, vaak maar 1-2 uur en dan is ze gerust 3 uur wakker, wat voor een baby te lang is. Er zijn dagen dat het goed gaat hoor, maar ik bespeur toch wel veel onrust/verveling bij ons kindje.

Kunnen jullie me zeggen wat ik hiermee moet en hoe ik er achter kan komen wat Julia nu eigenlijk wil? Ze mankeert lichamelijk verder niets volgens mij. Ze is gecheckt door de arts op het consultatiebureau, maar ja, dat is zo standaard dat je er nooit achter komt of er misschien iets anders aan de hand is. Haar nekje was stram, maar dat is ook al verholpen. Ik wil het haar graag naar de zin maken, ik heb soms het gevoel dat ze niet blij is en dat doet mij als moeder dan weer pijn. Maar ze kan niks zeggen he en ik begrijp haar niet… Graag jullie advies, dat heeft me vorige keer ook goed geholpen. Zelf reageer ik nog niet zo op andere topics, maar ik ben nog zo onervaren wat dat betreft, dat ik anderen nog geen advies kan geven. Maar dat komt nog wel!

Groetjes Rainbow

Trotse mama

#2

Je kindje vraag sowieso niet om aandacht, daar is ze immers nog te klein voor. Leg haar overdag eens gewoon in haar eigen bedje, in haar eigen kamertje. Misschien is ze overgevoelig voor al die prikkels overdag omdat ze constant beneden bij jou in de buurt is.

Of ga eens bij de osteopaat langs. Zij zijn zo goed in hun werk. Mijn kindje werd er helemaal “zen” van…

#3

Hoi,

Baby’s op die leeftijd ‘vervelen’ zich ook snel. 10 minuten in de box is vaak al te lang.
Mijn zoon slaapt het best in zijn kinderwagenbak, die hebben wij in zijn ledikant gezet.
Misschien kun je een draagdoek proberen?
Wij hebben ook zo’n schommelstoel gekocht en Jayson vond het eerst ook niet zoveel aan. Nu is hij 3 maanden en vind het helemaal geweldig.
Misschien zijn t idd teveel prikkels nog voor haar.
Als jij met een gerust hart naar babymassage gaat, gaat zij ook. Als jij je opgefokt voelt, voelt zij zich ook zo.
Ik hoop dat babymassage leuk was en dat jullie samen genoten hebben!

Groetjes Evelien

#4

hoi hoi

hmm zou het in de naam zitten ???

Baby’s van 5 weken huilen niet voor niets idd. (mijn) julia was ook heel erg snel overprikkelt en had achteraf ook een koemelkallergie.

Geboorte is een uiterst traumatische ervaring voor een baby… Gelukkig worden de positieve stresshormonen die tijdens de bevalling bij moeder vrijkomen, doorgegeven aan het kind - de pijn wordt zo letterlijk verzacht.
Na de geboorte staan baby’s ook bloot aan stress. Een baby kan overprikkeld raken door te veel actie, indrukken, licht, geluid, warmte/koude. Omdat hij niet in staat is om zich af te wenden van prikkeling noch om aan te geven wanneer zijn grens is bereikt, reageert hij met andere signalen. Baby’s worden onrustig, huilerig en raken van streek
Huilen is functioneel bij baby’s: het geeft aan dat er een behoefte is (honger, natte luier, overprikkelt, moe, eenzaam). Wanneer een baby huilt en er structureel concekwent wordt gereageerd op zijn behoeften komt er wederom het stresshormoon cortisol vrij: het kind voelt zich gestresst, niet veilig, angstig en onbegrepen…
Luister naar de signalen van je kind en pas je daarop aan, dat voorkomt stress. Als je baby snel van streek is is hij waarschijnlijk hooggevoelig voor prikkeling. Beperk daarom het aantal activiteiten op een dag Knuffelen, wiegen en (huid)contact geven je baby een sterk gevoel van veiligheid. Deze zogenaamde veilige hechting is een belangrijk instrument dat jí­j hem kunt geven.

Ik heb julia de eerste periode heel erg veel in de draagzak gehad omdat dat de enige plaats was waar ze een beetje rustig was. Ook heeft de osteopaat hier wonderen gedaan het was een stuk beter met julia maar zelf nu nog heeft ze heel erg veel behoefte een rust en regelmaat.

groetjes titsia

#5

hahaha ik schrijf draagzak maar bedoel draagdoek woeps

#6

Mijn dochtertje had daar ook last van, Ik herken heel veel in je verhaal. Zij kon uren en uren huilen en alleen als ik haar vast had was ze stil en sliep ze wat. Noa wilde ook echt niets, wilde niet in de box, wilde niet in bed. Het was alleen maar huilen. Ik kwam net als jij nergens aan toe. Toen Noa een week of 6 was, heb ik het consultatiebureau gebeld met de mededeling dat ze overdag niet wilde slapen en alleen maar huilde behalve als ik haar vasthad. De verpleegkundige van het consultatiebureau is toen geweest en raadde ons aan om rust en regelmaat toe te gaan passen. Met regelmaat werd niet zo zeer bedoeld alles op vaste tijden maar wel in een vaste volgorde van slapen, eten, spelen, slapen, eten, spelen etc. Bij de eerste tekenen van vermoeidheid leg je haar in bed. Ook hebben we haar toen in een slaapzakje gelegd en haar dekentjes heel strak ingestopt (als alternatief voor inbakeren). Noa had bij het slaapzakje en de voorspelbaarheid van de dag heel veel baat. Nu is ze ruim 8 maanden en passen we de regelmaat wat minder toe maar ze gaat nog steeds bij de eerste tekenen van vermoeidheid naar bed.
Ik wil nog even zeggen dat ik dacht dat Noa niet moe was, omdat ze zo levendig was en zo maar achteraf bleek dat ze gewoon overprikkeld was. Druk doen is blijkbaar ook een teken van vermoeidheid ( dat leerde ik ook pas veel later). Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt. Er is een boekje dat je kunt lezen ( daar hebben wij heel veel aan gehad) dat heet Regelmaat brengt Rust.

Succes met alles.

#7

Koop het Oei-ik-groei-boek, dan begrijp je je kindje snel veel beter.

En het bedje een kwartslag of halve slag draaien wil ook nog weleens wonderen doen.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 07 Oct 2008 13:29:45

#8

Het is ook allemaal wat, die babies. Ik wist natuurlijk wel dat niet alle babies blije Pamper-reclame-babies zijn, maar dat ze zo hard kunnen huilen…Vanmiddag zijn we naar de massage geweest. We moesten de kindjes uitkleden en in het begin lag Julia vrolijk kraaiend op de mat. Maar al gauw ging het mis en krijste ze het uit. Alle anders kindjes genoten ervan, maar zij leek er niets aan te vinden. Ik dacht haar er een plezier mee te doen, maar ze huilde eigenlijk de halve les. Ik denk echt dat het allemaal veel te veel prikkels voor haar zijn. Wij hebben al het boekje Rust en Regelmaat (inderdaad een prima boekje) en we leggen haar altijd in haar bedje als ze moet slapen. Maar ze heeft gewoon nog geen ritme. Soms slaapt ze 4 uur achter elkaar, dan weer een uur. Ik krijg dat ritme er ook niet in, doordat ze zo onrustig is en snel is overprikkeld. Ze is denk ik erg gevoelig. We proberen al slechts 1 ding op een dag te doen, dus niet én massage én visite én boodschappen doen…Maar ook op ‘rustige’ dagen is zij onrustig. We zijn al bij de osteopaat geweest. Hij kon haar alleen losmaken, maar hij merkte niet echt dat ze erg druk en onrustig was…Ze is nu wel helemaal soepel.

Ik voelde me bij de massage een beetje machteloos, omdat ik voor mijn gevoel alles doe om te zorgen dat ze zich geliefd en veilig voelt (ik heb zelfs een beer besteld die baarmoedergeluiden kan maken!) en omdat juist zij huilde. Maar ja, ik ging er al heen met de angst dat ze zou huilen en dan gebeurt dat dus ook. Volgende keer proberen we het gewoon opnieuw, misschien vindt ze het dan wél leuk?

Heel fijn dat er hier mama’s zijn die mijn verhaal herkennen, want ik hoor alleen maar verhalen van: ‘Onze … slaapt al die hele nacht door!’, ‘Ik geniet zoooo van mijn zo makkelijke baby!’ en ‘Ik zit nog helemaal op een rose wolk!’ Terwijl ik vaak alleen maar vraagtekens heb en Julia gewoon soms niet begrijp en daardoor onzeker word. Gelukkig houdt ze op met huilen als ik (of haar papa) haar oppak uit haar bedje, dan heb je toch het idee dat je het goed doet als ouder. Jammer dat er geen gebruiksaanwijzing bij je kindje zit!

Ik ga straks wel haar bedje draaien, want ik las hier ergens dat het kan dat ze op een aardstraal ligt en dat dat invloed kan hebben. Baat het niet…

Bedankt allemaal voor jullie reacties en alle reacties zijn en blijven welkom!

Groetjes Rainbow

Trotse mama

#9

Hoi,

Ik heb zo even niet zo veel andere tips als mijn ervaring., Maar onze dochter was ook overprikkeld en we hebben haar ingebakerd. Massage vond ze ook niets. nog steeds vind ze insmeren met een creme vervelend. Ze ziet het doel er niet van in. (moet bij haar omdat ze een exzeemhuid heeft). Ik dacht en denk nog steeds dat het teveel prikkels geeft. zowel lichamelijk als emotioneel. Niet dat ik denk dat daar iets mis mee is hoor.
Wat ik ook heb gedaan is de bakerdoek een dag op mij gedragen. ( ik had er namelijk twee zelfgemaakt). Ook legde wij haar in de wagenbak in het ledikant ondanks dat ze ingebakerd was. Zo was ze visiueel ook beperkt. En dat scheen te helpen. Daarbij hebben wij de eerste twee weken van het inbakeren geen afspraken gemaakt en haar op een streng ritme gezet ook wijzelf. Als ze wakker was mocht ze eruit maar ik ging dan niet gelijk bij het eerste huiltje geefde haar elke dag op dezelfde tijdstippen het eten. Ik vond het wel moeilijk haar te laen huilen en niet na 5 minuten maar na tien minuten te gaan kijken bijv. Ik kreeg de tip de kookwekker op 10 a 15 minuten te zetten.

Nou dit waren mijn ervaringen

groetjes

lon106

#10

5 weken is maar heel erg kort om iemand te bgrijpen die zelf nog niks begrijpt en nog niet kan praten.
Nou onze kleine meid was ook niet zo makkelijk het eerste jaar. Ze wilde alleen maar bij mama zijn en bij dr papa ook alleen als ik er was. Slapen was ook niks, ja 45 min. Had ik net effe snel de hoognodige dingen gedaan en dacht ik even op de bank te kruipen met een bakkie leut, was ze er weer. Heel veel dragen enz enz.
Tja een kindje van 5 weken ziet nog niet zo veel en kan nog niet zo veel, heeft geen besef van tijd, dus als je het zo bekijkt is het logisch dat ze zich nog geen half uurtje vermaken kunnen. Ook is het zo dat je kindje jouw beter kent dan zichzelf, ze zat immers 9 maanden veilig in je buik voordat ze in die o zo grote wereld kwam waar ze niks van begrijpen kan nog. Hier was het ook overduidelijk dat als ik op voorhand al zoiets had van" dat wordt niks," dan werd het ook niks. We hebben er aan toe gegeven, ik had immers niet het gevoel dat er verder echt iets mis was. Op me arm was ze lekker stil en als ik in de buurt was, bij papa ook stil. Als ze ergens echt last van hebben, hebben ze dat voortdurend leek mij. Laat je niet wijs maken dat er met 5 weken al een duidelijk schema is. De ene wel, de andere niet. Ik las ook over zulke schema`s en dacht dat het aan mij lag dat er geen duidelijk ritme was. Maar ik voedde tevens op vraag, tja dan is een ritme wel lastiger. Daarbij komt nog dat ik het eens bij ben gaan houden enkele dagen en dat toen wel duidelijk een partoon zichtbaar was. Het was mij koppie die dacht dat het niet zo was blijkbaar. En wat ook belangrijk is, al is er een schema, dan juist worden deze regelmatig omgegooid en is je hele schema foetsie. Wilde een kindje eerst de fles om 10 uur, nu ineens om 9 uur bij wijze van spreken.
Heb het oei ik groei boekje kado gekregen, maar geloof niet in al die dingen. vroeger had je Spock of zoiets, daarna weer dat en daarna weer dat. Allemaal ideeen die bij een bepaalde tijd hoorden en die nu erg achterhaald zijn. Maar eerlijk is eerlijk, ik kan niet beoordelen of het allemaal klopt in dit boekje, maar het schrijft me niet een bepaalde methode voor. Het gaf me een logische verklaring waardoor ik meer begrip kon opbrengen. En alleen al dat begrip zorgde voor een zekerdere mama die niet meteen meer aan de pieker ging. En dat had in positieve zin zijn weerga op mijn kleintje. Luister naar jezelf en je zult zien dat je daarmee vanzelf bij je kleine meid uitkomt. Denk je bv dat er iets mis is, laat dit onderzoeken, denk je dat ze gwoon alleen maar bij je wilt zijn, probeer daar even aan toe te geven. Waar het om gaat is dat je luisterd naar je instinct, want ook al ben je pas net een mama, je instinct is meestal juist ook al denk je dat je dr niet begrijpt. Trouwens dit is ook iets wat je gerust met het CB kunt bespreken, ook daar zijn ze voor. Wellicht dat ze nog tips voor je hebben.

Succes.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

#11

Ik heb precies hetzelfde probleem met mijn eerste dochtertje gehad, we hebben haar toen ook ingebakerd. Omdat ze 12 tot 14 uur per dag huilde.
Het hielp wel iets, maar het was niet DE oplossing.
Toen zeiden ze van het consultatie bureau dat we eens moesten proberen om het bedje een beetje schuin te zetten, omdat ze wel eens last van zuur kon hebben, Dat hebben we toen gedaan en het ging ineens een stuk beter en na een weekje was het helemaal over. Ze sliep weer lekker overdag.

#12

Hoi Rainbow,

Je bent echt niet de enige die niets van haar kind begrijpt! Voel je alsjeblieft niet schuldig. Hoe is je bevalling geweest? Mijn dochtertje huilde ook alles aan elkaar, vooral met massage! Ze bleek het Kiss-syndroom te hebben, verschoven nekwervel en in haar bekken zat het ook verkeerd. Na een aantal behandelingen bij een manuel therapeut was het probleem verholpen!
Kijk maar eens op een site over het Kiss-syndroom www.kiss-kinderen.nl of je de kenmerken herkend.

Groetjes,

jantje