ik heb een klein gedichtje waar ik nog niet helemaal tevrede over ben
het is voor een kennis die twee kindjes gaat adopteren het gaat als volgt
twee kleine kindertjes
zo ongewoon gewoon
twee hartenbindertjes
een dochter en een zoon
geen een was er zo (om deze zin gaat het)
twee liefste kindertjes
is toch het mooiste cadeau (evt hier ook een beter zin op te verzinnen)
wie kan me helpen
before you judge me, try hard to love me