Ik begrijp er niks van. Als ik al met z’n bordje kom aan lopen begint ie al te huilen. 's Ochtends met z’n pap en 's avonds met z’n warme prak. Eerst dacht ik dat het z’n tandjes waren, maar dat kan niet. Hij doet het alleen bij mij! De oma’s en oppassen zeggen dat hij altijd met smaak z’n bord leeg eet. Waarom dan zo’n drama bij mij?
Saskia








