Huilen peuterspeelzaal

#1

Dag moeders,

Mijn zoon van bijna 3,5 heeft met regelmaat problemen op de psz.
Er zijn wel goede momenten geweest zo ook 2 weken voor de vakantie (!) maar na de vakantie is het weer alleen maar huilen.
Huilen als ik wegga en tussendoor ook regelmatig.
Huilen om aandacht te krijgen?

In overleg met de jufjes heb ik gekozen om door te gaan.
Maar nu ga ik twijfelen…misschien gaat het nog een half jaar zo en wil hij ook niet naar school of heeft daar dan ook problemen omdat hij psz en school associeert met hetzelfde.

Wie herkent dit en wat heb je (jullie) gedaan?

Groeten Liesbeth

#2

ik heb het met allebei een tijdje gehad, maar hield me gewoon aan structuur.

Dus binnenkomen, spelletje of puzzeltje doen,kusje knuffeltje en wegwezen hoe hard ze ook krijsten. dat was altijd wel een keertje over.(oke mijn zoon heeft het gespresteerd op de gang gezet te worden na 3 kwartier krijzen maar dat heeft de ban wel gebroken, hij wist nu zeker dat ik er niet om terug zou komen en dat hij er niets mee bereikte, want als het verdriet was geweest hadden ze me heus wel gebeld, maar dit was pure drift en zin doordrijven wat dus niet gelukt is)

Kortom jij kent je eigen kind het beste , maar ik zou er voor kiezen gewoon doorzetten .

groetjes Kim, mama van Sofie en Victor

#3

Hier werd in elk geval geadviseerd om bij het brengen niet al te lang te blijven hangen. Wel zoals Kim beschrijft, even iets samen doen, maar als het tijd is om afscheid te nemen, daar geen drama van maken. Gewoon een paar kussen en een dag en dan omdraaien en niet meer omkijken.

Dat klinkt heel hard, maar als je maar bij je kindje blijft dralen (heel verleidelijk weet ik uit ervaring!), dan wordt het alleen maar erger voor beide zijden om afscheid te nemen.

Hier op de peuterspeelzaal moest ik op de eerste dag een collage van foto’s en plaatjes op 2 A4-tjes meenemen. Heb daar allemaal foto’s op gedaan van hele bekende en vertrouwde dingen (papa, mama, opa’s, oma’s, kleine zusje, haar kamertje, een vriendinnetje, iets van de Efteling). Dat is opgeborgen in een grote ordner en de juf gaat met het kindje naar die collage zitten kijken als het kindje het moeilijk heeft.

Dat werkt perfect. Het kindje weet dat er op de peuterspeelzaal ook iets heel vertrouwds is en dat “thuis” helemaal niet zo ver weg is.

Dus mogelijk is dat een idee?

Groetekes, Sje

#4

Kim bedankt voor het delen van je ervaring.
Sje bedankt voor de tip…misschien kan ik iets voor Luc maken zodat hij weet dat mamma altijd bij hem is… een sleutelhanger ofzo, dan kan hij daarnaar kijken.

Bedankt in ieder geval op te laten zien dat ik niet alleen sta!

#5

ik moest dylan binnen brengen en gelijk weg pffff snel een kus aan juf geven en weg en na 5 minuten was hij ook wel weer stil

sterkte ermee want het is heel erg rot

Groetjes Bianca, mamma van Kevin*
Dylan & Kaitlyn

#6

he bianca moest jij de juf kussen??

groetjes Kim, mama van Sofie en Victor

#7

Nou ik zit t ook met open mond te lezen kim… die bianca… wildebras

Hier ook met Eva problemen gehad maar wij deden psies t zelfde als kim en nu nooit meer problemen

Liefs, Els

#8

Ja hier ook met m’n jongste, ook gedaan als kim, doorzetten, en nu gaat ie graag naar school, vanmiddag mag ie weer, joeppie!

Oh ja die Bianca, dat had ik nooit achter je gezocht LOL

Groetjes Nathalie & Co

#9

Ohhh ik was aan het googlen en kwam dus hier terecht…
Dit zelfde probleem heb ik nu dus met mijn kleine Juhfaili, hij is morgen precies 2,5 jaar en pas begonnen op de psz…HIJ VIND HET NIKS…

Vandaag heb ik hem thuis gelaten…

Ik vind het vreselijk om mijn kleine Prins te horen huilen weg te lopen…mijn hart breekt echt, maar aan de andere kant weet ik ook dat ik het moet doorzetten en heb net al flink op mijn kop gehad van mijn vriend die net belde van zijn werk…

Wat ben ik ook een zwakkeling hé…

#10

he dames moeten jullie het weer verklappen hihihiih

neeeeeeeee dylan kusje geven en de juf ieksssssssssssssss nee dank u zeer whhahaha

Groetjes Bianca, mamma van Kevin*
Dylan & Kaitlyn

#11

In begin is het heel herkenbaar!
Huilen en als je weg bent gaat het goed maar daar is nu geen sprake meer van…meer tussendoor huilen en naar mamma willen (en waarom?).

Maar meiden…nav jullie tips heb ik een sleutelhanger gemaakt met de foto van pappa en 1 van mamma…zo zijn we altijd bij je, vertelde ik hem en…je raadt het al het ging goed! Even een treurlip maar daarna ging het goed, hij heeft zelfs gegeten en gedronken (weigert hij absoluut normaal).

Morgen is er een andere juf…maar ik ga door.

Ook heeft het geholpen om boeken over het onderwerp te halen, dat denk ik tenminste…dat doe ik steeds bij problemen en dingetjes.

Groetjes Liesbeth

#12

Goed zo dat het nu met de tips die je gehad hebt wel goed is gegaan.
Yes, de aanhouder wint

#13

goeie tip

gelukkig dat het nu wel wil.

groetjes katinka

#14

Fijn hoor, mamma’s!
Ook dansen we voor het naar school gaan en dan verzin in een positieve tekst (die dan lekker in zijn hoofdje blijft zitten).
Hij heeft school zo lang geassocieerd met naar en huilen dat dat patroon omgebogen moet worden. Maar het gaat erg goed!
Als we er heen gaan is het vaak even zeuren, “ik wil niet” maar dat zullen andere kindjes ook hebben…nietwaar.

Groetjes Liesbeth

#15

Dag allemaal,

zelf vind ik het altijd leuk om te horen hoe het een ander vergaat.
Als iets niet lekker gaat hoor je dat vaker dan wanneer het goed gaat.
Ik wilde even doorgeven dat school prima gaat, geen huilend afscheid meer.
Eten, overblijven is nog even een aandachtspuntje.
Daar is hij wel verdrietig en wil ook niet eten (machtsmiddel van zijn kant).

In een jaar (we zijn alweer een jaar verder) kan er veel gebeuren.
Zelf ben ik een stuk rustiger en een stuk berusting en ook meer vertrouwen in het kind zelf (kennelijk had ik dat te weinig), vertrouwen erin dat hij zijn draai wel kan vinden.

Vandaag een studie en gezellig thuis!

Groetjes van een blij moeder!