Huilen huilen huilen

#1

Pff… af en toe weet ik het echt niet meer hoor…
Zoals vanochtend.

We zouden met z’n allen de berging bij ons gaan verven. Seth had er al dagen zin in! Mijn vriend was alvast gegaan en ik ging nog even douchen met Seth. Nou, daar begon het al: Ik bereidde hem vast voor op het feit dat hij een trui aan moest als we gingen verven. Nou, vanaf dat moment was het gebeurd. Dan gaat hij helemaal door het lint, omdat hij geen trui aan wil. Hij wordt niet boos, maar gaat huilen en houdt niet meer op.
Hij wil geen trui aan, vervolgens verzint hij allemaal andere dingen die hij dan wel aan wilde: vest, jas enz. Maar die hadden we helaas niet die ook onder de verf mochten. Einde van het liedje verzint hij dan maar dat hij helemaal niet wil verven en boven wil spelen. En dat alles omdat hij geen trui aan wil…
Ik negeer dit maar even, en wil eerst dat hij zich gaat aankleden. Nou dan gaat hij dus bij alles huilen: Hij moet een oud shirt aan: huilen! Hij krijgt een wat te klein hemd aan: huilen!! Ik wirdt er niet goed van en weet op zo’n moment echt niet wat ik met hem moet. Hij verzon ook nog dat hij wilde gaan slapen… en hij liep nog steeds in zijn blootje.

Ik heb toen zijn kleren op zijn kamer gelegd en de gordijnen dicht gedaan, hij kon zelf kiezen: ga slapen of kleed je aan. Nou, toen was de hel los… Hij krijste de hele boel bij elkaar in zijn kamer.

Wat zouden jullie op zo’n moment doen?? Ik wist het echt even niet meer… Kijk, als hij nu boos was, of met spullen gaat gooien kun je hem nog corrigeren, maar met puur huilen vind ik dat lastig.

Hij is nu uiteindelijk aan het spelen hier boven, met zijn kluskleren (zonder trui) aan. Dus grote kans dat hij zometeen wel wil gaan verven…

Liefs, Anne

#2

Ik herken het wel een beetje, mijn dochter heeft er ook wel is last van dat ze om alles gaat huilen. bv: je gaat lekker even spelen in woonkamer daar staat een hele berg speelgoed, wat denkje: HUILEN.
En ook zegt onze dochter dan dat ze liever wil gaan slapen, ik zeg prima ga je lekker slapen. is ze op haar kamer en begint ze te huilen en krijsen.
Ik negeer het gewoon (denk dat dat het beste is) want na een tijdje gaat ze gewoon wel spelen.

Liefs X

#3

Ik zou het gedrag gaan negeren, hij is gewoon aan het kijken hoever hij kan gaan. Als jij wil jij dat hij die trui aan moet omdat jullie gaan verven dan doet hij die aan, een keer toegeven is de volgende keer 3 keer zo hard werken om het weer voor elkaar te krijgen. Wat je nu hebt gedaan is naar mijn idee de beste oplossing of kleren aan doen of je gaat maar lekker slapen en de rest negeren. Dion heeft er ook een handje van en ik laat hem lekker aan modderen en hij kiest vaak eieren voor zijn geld maar soms is dit pas na een uur. Laatst heeft hij bijna een uur lopen krijsen boven omdat hij niet wilde slapen als ik er iedere keer naar toe ga blijft hij bezig dus dan naar zo. Ik denk dat een stukje karakter ook mee werkt.


Gewijzigd door - pranger7 op 23 Jun 2012 10:59:22

#4

Joh, het is toch te warm voor een trui als je aan het werk bent,
dus ik snap m wel

Ik zou trouwens dan gewoon t-shirt uit de kast trekken
waarvan het niet erg is dat er verf op komt.

Maar eigenlijk hebben we hier dat probleem eigenlijk nooit.
Over het algemeen gaat gewoon aan wat wij voorhouden.

Edit:
Toch even aanvullen:
Huilen om de meest stomme dingen gebeurt hier natuurlijk
ook wel af en toe.
Dan neem ik hem bij me, praat rustig over wat er nou
aan de hand is, en dan bedenken we samen een oplossing.
Of als dat niet werkt, dan gaat ie maar lekker op de bank zitten,
of op de zitzak liggen, en wachten tot het over is.

In de meeste gevallen is dit gedrag hier te wijten aan gebrek aan
energie: na het ontbijt (lunch of avondeten) is het dan opeens
allemaal weer goed.
Waarschijnlijk had je dan wel de trui aan kunnen trekken…

M.

Gewijzigd door - MarselenDiana op 23 Jun 2012 20:39:20

#5

Hoi,

Onze oudste dochter is 7 en huilt nog steeds vaak om dingen.
Bijv. als haar jongere zus van 5 iets pakt waar zij op dit moment niet mee speelt, maar dan ook ineens mee wil spelen, als ze vroeg op bed moet enz.
Vroeg op bed valt wel mee hoor 7 uur. Ze is tegenwoordig om 6 uur wakker, dus dan vind ik de dag lang genoeg. Ze slaapt vrijwel meteen1
Onze jongste huilt bijna nooit, alleen als ze is gevallen.

Soms negeren we het huilen ook. Als ze haar zin niet krijgt kan ze ook erg huilen, dan laten we het maar even zo en gaat het vanzelf over.
Als het echt lang duurt, dan mag ze voor straf op de trap zitten of naar haar kamer. Pas terug komen als ze gestopt is met huilen.
Als ze op haar kamer moet voor straf vind ze het helemaal niet erg.
Ze heeft een leuk tafeltje met stoel op tafel en gaat daar dan lekker kleuren of speelt met haar knuffels, en is het dan allang weer vergeten dat we boos waren.

Dus mijn tip: soms moet je het gewoon negeren, en anders even op de trap1

Groetjes Lisan.

Gewijzigd door - Lisan op 23 Jun 2012 21:22:02

#6

Bedankt voor jullie reacties!
Inderdaad is negeren vaak het beste, maar soms vraag ik me af of ik hem dan tekort doe, aangezien hij verdriet lijkt te hebben. Maar huilen om iets is natuurlijk niet de beste manier van communiceren

Hij heeft gistermiddag 2 uur liggen slapen en was toen een stuk gezelliger. Daarnaast ben ik bang dat het ook met mijn gemoedstoestand te maken zal hebben gehad… ik ben namelijk megagestresst voor mijn eindgesprek van a.s. woensdag.
Vandaag gaat het ook weer beter en de kleine man is nu lekker met zijn vader aan het zwemmen.

Volgende keer bij zo’n dag zal ik weer eens goed nadenken bij zo’n dag

@MarselenDiana: Wij hebben dier dagelijks drama over wat hij aan moet. Vaak mag hij zelf zijn kleren kiezen, maar als er bepaalde shirts lang in de kast blijven liggen, dan kies ik weer een keer en dan is het raak!
We gingen overigens verven in de berging bij ons beneden, waar het wel fris is

Liefs, Anne