wij hebben een kruising labrador/friese stabij,een ontzettend lieve hond,en is absoluut dol op iedereen,hij is 3 jaar oud
onze zoon is nu 4 1/2 maand oud,in het begin bekeek de hond alles vanuit zijn mandje,en kwam hij wel eens even kijken en snuffelen en dan vondt hij het wel best
nu onze zoon meer aandacht krijgt en meer geluiden gaat maken lijkt het wel of onze hond steeds jaloerzer gaat worden,als ik bijv de naam van mijn zoon zegt komt de hond uit zijn mand en gaat dan met zijn voorpoten op mijn schoot liggen
als ik mijn zoon een fruithapje geef of gewoon op de grond bij de wipstoel ga zitten,dan wil de hond het liefste er tussen zitten
wij blijven hem zeer zeker overal in bijbetrekken,en hij mag er dan ook bij zitten,maar het is toch best wel lastig soms
hij heeft gelukkig nog nooit gegromd,en ik verwacht ook niet dat dit zal gebeuren
herkent iemand dit?
Hond jaloers?
Ik herken het helemaal. Met onze hond idem dito.
Onze Ben is nu een half jaar en de laatste tijd zit de hond er steeds met zijn natte neus tussen als ik met Ben aan het spelen ben. Terwijl hij eerst amper aandacht besteedde aan het feit dat hij er was.
Ik denk misschien dat de honden meer gaan beseffen dat er een roedellid bij is gekomen dat ook eisen en behoeftes heeft en dat ook een belangrijke plek aan het verwerven is binnen de roedel. De kleintjes worden groter, maken meer geluid, bewegen meer…
Tip is wel dat je je hond niet boos weg stuurt, dan maak je je kindje een negatief iets in zijn ogen en dan kan dat verkeerd uit gaan pakken.
Wat ik doe als mijn hond erbij komt neuzen is, ik praat ook tegen de hond op een lieve toon maar gebied hem te gaan zitten, geef hem even ook de aandacht door een aai of door iets liefs te zeggen en stuur m dan op een rustige manier weer terug op zijn plaats. (zijn kussen) en beloon hem met mijn stem als hij dan goed luistert
Zo bevestig ik dat ik nog steeds bepaal wanneer hij wel en niet bij onze schat mag komen en dat in de buurt komen en zich rustig gedragen in de buurt van de kleine positief beloond word!
Ik vind het wel spannend hoe het straks gaat als de kleine gaat kruipen, t beest is zo enthousiast, dan wordt het wel lastiger om m af te remmen.
Anyways laat je uk nooit alleen met de hond hoe lief hij ook is.
(Zegt de moeder die het soms toch wel eens doet om ff snel iets boven te pakken, maar toch ist gevaarlijk) Als ik zie wat mijn oudste met t beest uitvreet soms is t een wonder dattie m nog niet gebeten heeft
Nou meis suc6, tis een kind extra zo’n hond!
wat grappig wat jij schrijft doe ik precies zo,nee de hond boos wegsturen doe ik niet
hij heeft altijd van pup afaan bij ons alle aandacht gekregen,en hij is nog steeds erg belangrijk voor ons
en tsja kind en hond niet alleen laten,dat weten we allemaal maar ik betrap me erook wel eens op hoor!!!
en ik moet zeggen dat de hond dan gewoon in zijn mand ligt en er helemaal niet naar omkijkt,ik vind het er wel op lijken dat het meer om de aandacht v zijn baasjes gaat dan om het kind…
Waarschijnlijk krijg ik weer een lading over me heen aangezien ik anders denk wat honden betreft dan de meeste ouders.
Of je het leuk vind of niet, de hond staat in zijn ogen nog altijd boven het kind aangezien het kind de hond geestelijk en lichaamlijk niet aankan. (dat kan pas vanaf een jaar of 12)
Tot die grens is het kind afhankelijk van de rangorde van de ouders.
Wanneer een pup iets doet wat niet mag zal de moederhond deze corrigeren. Als de pups iets doen bij een hond die ondergeschikt is aan de moeder mag hij de pups niet corrigeren maar kan hooguit opstaan en weglopen.
Als de moeder weg is mag een andere hond die ondergeschikt is aan de moeder de pups wel corrigeren want die staan dan als laagste in rang (omdat de moeder weg is en de pups niet in staat zijn de andere hond aan te kunnen). Wanneer de ranghogere moeder dan weer terug is heeft de ondergeschikte hond weer niks meer te zeggen over de pups.
Een hond zal nooit zomaar uit het niets bijten of grommen, daar moet een aanleiding voor zijn (bijv. pijn, jaloezie, verdediging) Dus zolang een kindje niet in staat is dit te doen is het nog ‘veilig’(een baby die ligt kan geen jaloezie opwekken of iets afpakken wat de hond instinctief zal kunnen verdedigen)
Wanneer je kindje dus gaat kruipen ect kan het dus wel op de plek van de hond komen, iets afpakken ect en deze dingen dus wel opwekken. De hond mag dan (in zijn ogen) het kind corrigeren. Helaas kunnen honden niet praten dus een waarschuwing word gegeven door een grom en als dat niet werkt (omdat het kind niet begrijpt wat grommen betekend) zal hij zijn tanden kunnen gebruiken.
Grommen is ook nog niet zo erg, en je kunt er eerder blij mee zijn wanneer je hond zou grommen. Grommen is waarschuwen en er zijn honden bij die die waarschuwing overslaan. Het afleren van grommen raad ik ook af want daarmee verander je de gedachtengang van de hond niet, hij zal het alleen niet meer doen en later ‘uit het niets’ kunnen bijten.
Het is ook belangrijk om er voor te zorgen dat een hond een eigen plekje heeft waar het kind niet kan/mag komen, een plekje waar de hond zich kan terug trekken als hij geen zin heeft in het kind.
Kinderen ook nooit in de buurt van eten laten. De zin; “mijn kind moet aan het eten van de hond kunnen” vind ik erg zorgelijk aangezien een hond zijn eten altijd mag verdedigen (tegenover een ondergeschikte en tegenover een ranghogere omdat die zijn eten afgestaan heeft omdat hij genoeg heeft gehad)
De hond aandacht geven als het kind in de buurt is en 1op1 aandacht geven is zeker belangrijk net zoals de hond in dingen betrekken. Laten merken dat hij ook belangrijk is maar ook weg sturen wanneer het niet gewenst is.
Een wat ‘wildere’ hond, daar leren kinderen vanzelf mee omgaan. Ik ben van mening dat een hond zich aan ons moet aanpassen maar wij ook aan de hond. Hier houden de kinderen afstand als de bel gaat (dan heb ik 2 wildere/enthousiaste en niet oplettende honden in huis) en wanneer ik met de sint bernard naar binnen kom gaan zij ergens staan waar de hond niet komt of houden zich vast aan iets, aangezien de hond enthousiast is, wat lomp is, niet meer oplet en de kinderen dus wel eens omgeduwt heeft.
Het reageren van de hond op geluidjes van het kindje of op de naam van het kindje is aangeleerd gedrag.
Jij noemt de naam van je kindje als je met je kindje bezig bent > hond komt kijken en krijgt aandacht. Na 3x hebben ze dat wel in de gaten dus dan koppelen ze de naam van het kindje aan aandacht.
Als het kindje geluid maakt reageer jij > hond komt kijken > hond krijgt aandacht. Weer word er gekoppelt: Babygeluid is aandacht.
Iedereen die honden heeft zou zich eigenlijk moeten verdiepen in het gedrag van honden en hun lichaamstaal. Daar kun je zo veel van leren en ook inschatten wat de hond aangeeft, hoe je moet handelen in bepaalde omstandigehden ect.
@ jolan, van mij niet hoor. Je hebt helemaal gelijk wat je hierboven hebt geschreven. Tis inderdaad zo dat vaak de hond de schuld krijgt als er wat gebeurt, maar 8 vd 10 keer is er wel degelijk iets voorgevallen tussen hond en kind, mbt oren trekken, straartje trekken enz enz. Wij hadden vroeger een pittige duitse herder, toen ik geboren werd en mijn ouders met mij thuis kwamen hebben ze mij eerst tussen zijn voorpoten gelegt dat hij mij kon besnuffelen en later toen ik groter werd kreeg ik altijd op mijn donder als ik toch iets gek met haar omging. Is nooit wat gebeurt, zeker door hoe mijn ouders mij opgevoed hebben met de omgang met honden. Dat leer ik nu mijn kinderen zeer zeker ook. Met het dus zeer met je eens jolan.
Gr patries
Tja Patries, er zijn genoeg mensen die van mening zijn dat een hond niet/nooit mag grommen naar een kind, ik zie er geen gevaar in wanneer je maar ingrijpt.
En hoe vaak word er niet gezegt; laat de hon nooit alleen met je kind…want de hond kan altijd bijten. Helaas weten velen niet meer dan die zin, als je vraagt waarom de hond zou bijten kunnen ze daar geen zinnig antw op geven.
Bijten vind ik overigens een erg groot woord. Een hond zal 9van de 10keer een correctie geven.
En ik heb het al eens vaker gezegt: ik vertrouw mijn honden eerder bij mijn kinderen dan andersom. De honden zullen niet uit het niets bijten, de kinderen wel aan de oren/staart/poot trekken of kusjes op de neus geven (oogcontact maken) knuffelen terwijl de hond het niet wilt ect.
Het zal sommige mensen verbazen maar hier zijn echt geen gevaarlijke situaties. Ik voorkom die op mijn (hele eenvoudige) manier terwijl mijn kinderen kinderen kunnen zijn en mijn honden honden kunnen zijn.
Sorry, ik dwaal te veel af Maar ik zou graag zien dat ouders met hond zich meer zouden verdiepen in het gedrag van honden en dat gedrag ook erkennen, accepteren en respecteren. Dan zullen er ook veel minder ongelukken/bijtincidenten zijn.
jullie hebben helemaal gelijk,nou dan doe ik het zo slecht nog niet hoor
mijn zoontje kan nog niet zelf naar de hond toe,maar mocht die tijd aanbreken,dan zal ik heel duidelijk zijn dat dingen wat v de hond is niet van hem is,dus daar ook niet aankomen,want andersom wil ik het ook niet hebben
en slaan,oren trekken,staart trekken etc is uit den boze,dat heb ik altijd heel sterk gehad,kinderen horen dat niet te doen
ik vind dat je de hond daarin ook een beetje in bescherming voor moet nemen,want dat is absoluut niet nodig
voor jaren geleden hoorde ik dat een labrador een kind flink gegrepen had,de hond werdt afgemaakt,tot de dierenarts zijn verbazing had de hond minstens 10 nietjes in zijn oor,mag hij dan bijten ja toch zeker!!!
woest was ik toen ik het hoorde…
Je doet het zeker niet slecht!!
En ik lees dat je een goede instelling hebt! (ook tegenover de hond) Het gaat vast helemaal goed komen!!
Volgens mij hebben we deze discussie al eerder gehad. Ik heb de reactie van Jolan eerder gelezen er daar ook op gereageerd.
Wij hebben ook een hond en het is echt een schat. We laten hem overal bij en hij mag ook gewoon kusjes geven aan Anna of Nora. Wel moet je ze altijd in de gaten houden en latn we de hond nooit alleen met Anna en Nora.
We doen zo normaal mogelijk tegen de hond.
@ jolan!
Hey Jolan, ik ben het met alles wat je eens harstikke eens wat je schrijft, van mij geen lading over je heen. Wij kijken in ons gezin ook echt vanuit de ogen van een hond. Wij zijn de roedel, ik als huisvrouw en zijn bazin ben de roedelleider. De kinders zijn in mijn aanwezigheid hoger in rang, dat wordt door mij bevstigd door :
*de kinderen gaan eerst naar binnen en buiten als we gaan wandelen
*de kinderen worden eerst begroet bij mijn thuiskomt, hond wordt genegeerd pas later begroet ik hem.
*we eten als gezin ALTIJD eerst, hij moet dan naar de gang en mag toekijken
- hij mag niet bivakkeren op dezelfde hoogte als wij, dus niet op de bank en geen bovenverdieping en bed etc.
*Soms laat ik onder mijn toezicht mijn oudste hem eten geven, opdrachten geven en belonen, om de rang extra te benadrukken. - hij heeft een eigen kussen, als ik hem daar op stuur moet hij op toestemming wachten om eraf te komen.
Als hij iemand van ons probeert te domineren door bv rijgedrag, wordt hij door mij gecorrigeerd zonnodig op zijn rug gelegd. - als ik hem eten geef en ik zet het op de grond moet hij op toestemming wachten om te gaan eten.
- heb de oudste geleerd de hond te roepen als hij m wil aaien of spelen en niet naar hem toe te kruipen
- van onderen aaien, niet van boven etc etc ect
En zo kan ik nog wel even doorgaan…
Oftewel ik heb me zeer verdiept in roedelgedrag voordat ik hem nam.
Tuurlijk heb je het wel eens druk en ren je naar boven terwijl hij alleen in de woonkamer is met de kleine. Maar zoals al gezegd wed ik vertrouw hem meer met mijn kids dan mijn kids met hem.
DE ouste heeft al zooovaak fratsen uitgehaald met hem doe niet door de beugel konden en ik heb m daarvoor ook straf gegeven . Hij heeft al meerdere malen naar hem gegromd en ik heb ook al meerdere malen uitgelegd aan mijn oudste dat dat een waarschuwing is en dat de hond daarmee zegt NU STOPPEN, anders bijt ik je!
Ik geloof inderdaad ook dat hij hem nooit zou aanvallen, maar wel zou happen en door zou happen om mijn kaboutertje te corrigeren.
En als het een keer gebeurd, (ook al ben je als moeder nog zo oplettend, er zijn altijd wel onbewaakte momenten, hoe iedereen ook zweert van niet, dat geloof ik niet) dat hij m bijt dan zou k mijn hond dat niet aanrekenen. K zou m zeker corrigeren en boos worden maar zou m er niet om weg doen. Wat mijn kabouter betreft zou het heel erg vervelend vinden en ook ff naar de doc ermee gaan maar dan maar op de harde manier leren. Hij weet wat de regels zijn wat betreft de hond en als hij dan toch stiekum wat uithaald…
Wat ook scheelt is toen wij de hond kregen als pup mijn kleine ook nog maar 2 was. Hij is van pup af aan al zo gewend aan dat wilde gedrag van mijn zoontje. Het is ongelofelijk wat een geduld hij met m heeft.
Mijn kabouter moet echt wel heel ver gaan wil hij zijn lip optrekken naar hem en grommen.
Zo…hahhahaha en dat wilde ik er even over kwijt…
Vanaaf naar de gehoorzame huishond training…
zucht …en nu eerst een bakkie leut!!!
Fijne dag allemaal zonder bijtincidenten!
<a href=“http://lilypie.com/">[img]http://lilypie.com/pic/2010/01/11/h04E.jpg" width=“60” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie - Personal picture” />[img]http://lb1f.lilypie.com/nhZOp1.png” width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie First Birthday tickers” /></a>
![http://lilypie.com/">[img]http://lilypie.com/pic/2010/01/11/h04E.jpg"](http://lilypie.com/%22%3E%5Bimg%5Dhttp://lilypie.com/pic/2010/01/11/h04E.jpg%22){kind=link}
<a href=“http://lilypie.com/">[img]http://lilypie.com/pic/2010/01/11/dPhX.jpg" width=“60” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie - Personal picture” />[img]http://lb5f.lilypie.com/K0lxp1.png” width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Fifth Birthday tickers” /></a>
![http://lilypie.com/">[img]http://lilypie.com/pic/2010/01/11/dPhX.jpg"](http://lilypie.com/%22%3E%5Bimg%5Dhttp://lilypie.com/pic/2010/01/11/dPhX.jpg%22){kind=link}
Gewijzigd door - henriekah op 18 Jan 2010 09:59:28