Op mijn werk (als peuterleidster) speel ik regelmatig met de kinderen mee, gewoon tijdens hun spel ertussen in stappen.
Vandaag deed ik dat in de klushoek die de kinderen voor een of andere vage reden ook als ziekenboeg gebruiken. Direct word ik aangeschoten door een van de kinderen en aan alle kanten bekeken. "Dat is niet goed zegt ze ga maar even liggen". Dus ik op de koude harde vloer in de klushoek en meteen word er in m'n oren gekeken, en ik mijn been gezaagd. Vervolgens pakt ze een stethoscoop en gaat ze op mijn buik luisteren.Ik vraag haar wat ze hoort, ze zegt;" er zit een baby in je buik", "o ja" zeg ik," en wat doet de baby dan"?"Nou" zegt ze die kruipt...."
En dan mag je dus niet lachen...