Ik heb soms het gevoel dat ik pas tot rust kom als ik op het werk zit! Eva en Max vragen enorm veel aandacht en tijd. De hele dag ren en vlieg ik overal heen, vragen ze om drinken, heeft er eentje gepoept, huilen ze allebei etc. Overdag trek ik dat redelijk moet ik zeggen, maar Max heeft nogal eens dat hij ons zelfs ś avonds niet met rust laat. Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik rustig een film af heb kunnen kijken. Ik lees zelden nog een boek. Ik ben gewoon zelf hyper als ik ga slapen, gewoon van de drukte de hele dag. Dan word ik ook nog heel vaak wakker en heel vroeg. Ik heb echt 8 uur slaap nodig om er de volgende dag weer tegen te kunnen.
Ik weet dat kleine kinderen veel aandacht vragen en wat ik zeg, het lukt me ook allemaal wel, maar ik vind het zo jammer dat je zo weinig tijd voor jezelf overhoudt! Ik vind het heerlijk om 2x een half uur alleen te zijn tijdens het sporten, om even alleen in de douche te staan, om STILTE om me heen te hebben. Ik vind het soms enorm druk, terwijl er ook momenten zijn waarop het me totaal niet uitmaakt dat Max en Eva bv met deksels van pannen tegen elkaar slaan. Afgelopen week deed ik zelf ook mee… Een oorverdovend lawaai. Maar vandaag heb ik Max bv continu bij een plant weg moeten halen - hij heeft er ladingen zand uit gegooid - en was Eva ook behoorlijk tegendraads. Dan zit je lekker TV te kijken, gaat Max door het lint. Nu is het stil en ooooo, wat is dat even lekker!
Ik ben iemand die veel energie heeft en ik heb weinig rust in mijn kont eigenlijk. Ik zit nog niet, of ik zie alweer dat de wasmachine bv gestopt is. Op het werk is het dan fijn om gewoon achter een computer mijn werk te doen, even heel wat anders!
Hoe gaan jullie om met dat gebrek aan tijd voor jezelf? Ik neem aan dat ik niet de enige mama ben die chronisch tijd-voor-zichzelf-gebrek heeft? En hoe lang slapen jullie? Ik dus 7,5 a 8 uur en dat heb ik ook echt nodig om op te laden! I
Groetjes Rainbow