Hoektandjes, hoe lang nog?!

#1

Ik weet dat ik even wat minder actief ben op het forum, ik heb op het moment gewoon veel te veel aan mijn hoofd. Het is allemaal zo moeilijk en dan dit er ook nog bij!! Ik word helemaal stapelgek van Sylvie!! Ik weet het, ze word bijna 2 dus de ppt zal ook wel een beetje meespelen… Maar sinds haar hoektandjes door zitten te komen is ze echt strontvervelend! Ze wil de hele dag maar tv kijken en niks zelf doen… Ze roept ook de hele dag om toetje (toeta) (geen idee hoe ze er bij komt, want ze krijgt het altijd alleen 's avonds) Ze dramt haar zin echt door, negeren helpt niet, boos worden helpt niet, niks helpt! Ze jankt om alles!!
Nou zijn er al een dikke maand 2 dikke witte bulten te zien (haar onderste hoektandjes) maar ze zijn NOG niet door… Het is echt niet leuk meer zo…
Hoe lang duurt dit wel ooit? Hoeveel leed moeten we nog verdragen??
Ik heb haar net een sinaspril gegeven, kijken of het helpt…
Ze heeft afgelopen woensdag ook voor het allereerst groeipijn gehad, wat was dat zielig
Kunnen jullie me helpen, ik kan er echt, echt niet meer tegen!

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie en Amy

#2

Wat balen dat je zo veel aan je hoofd hebt en dat het zo moeilijk is allemaal.

Pcm tegen groeipijn en tegen doorkomende tandjes is helemaal prima! Tegen groeipijn kan je niet veel meer doen behalve pcm, beetje masseren/wrijven wil ook nog wel eens helpen. En gebruik je dentinox bijvoorbeeld voor de doorkomende tandjes?

Wat de ppt betreft, daar gaat Sylvie zeker naar toe. Maar zou zij niet ook aanvoelen dat jij niet zo lekker in je vel zit en dat haar humeur negatief beïnvloed? Gaan de kids nog wel eens uit logeren? Doen hoor, even weer opladen. Zo te lezen kan je dat wel gebruiken.

Sterkte meis!

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#3

Dankjewel voor je snelle reactie!
Nou met die groeipijn hebben we ons gelukkig wel gered aloe heat lotion er op, zetpil en klaar.

Maar we zitten natuurlijk al een behoorlijk poosje in deze situatie. Mijn vriend zijn auto ongeluk was 15 December. Ik heb niet het idee dat er de afgelopen dagen iets heel erg is veranderd. Ik zat juist gezien de situatie best goed in mijn vel. Ik genoot echt helemaal van Sylvie en Amy. Maar nu Sylvie sinds 4 dagen zo doet als nu, word mijn humeur er ook niet beter op. Ik doe gewoon nog alles precies hetzelfde met haar. We gaan 's morgens samen naar de winkel en ze krijgt nog evenveel aandacht enzo.
Ze is nog nooit zo moeilijk geweest als nu. Dit speelt dus ongeveer 4 dagen nu.
Ze hangt constant om me heen, mekkert mama, mama en ze trekt steeds aan mijn hand dat ik mee moet. Ik doe mijn handen achter mijn rug en dan gaat ze nog harder mopperen en echt keihard staan huilen met tranen en al en zoeken naar mijn hand…
Als ik met haar meeloop wil ze naar de keuken op het aanrecht. (Daar staan de rozijntjes en vitamientjes) Ze wil constant een vitaminepilletje en ik heb al tig keer uitgelegd dat ze daar maar 2 per dag van mag hebben omdat je er anders ziek van word maar het dringt niet echt door (leuk zo’n aardbeiensmaak er aan )
Of ze wil naar de computer om hopla of mio mao te kijken…
Of ze wil voor het raam staan om naar buiten te kijken (Dat doe ik wel met haar, maar ja even is leuk, maar het gaat vervelen en dan wil ik weer even op de bank zitten en dan begint het weer van voor af aan…)
Ik denk dat dit gedrag vooral ppt is, maar heb geen idee… Er speelt ook zo veel tegelijk!!
Ze begint wel steeds meer en meer te praten en ze kan al veel dingen goed duidelijk maken. Maar nu lijkt het net of ze het niet eens probeert… Ze begint gewoon al meteen te janken en niks is dan goed, we krijgen haar op geen enkele manier stil dan haar zin te geven… (Wat we echt niet doen, dus zitten steeds met een jankend kind…)

Ze werd tot nu toe elke keer spuugvervelend als er tandjes door zaten te komen dus vandaar dat ik denk dat dit een erg grote rol speelt…
Dus mijn hoofdvraag is eigenlijk hoe lang kan het duren voor de hoektandjes door zijn?

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie en Amy

#4

Jee meis zit niet mee zo.
En ja die hoektanden zijn een drama. dylano heeft van bijna niets last gehad behalve van zijn hoektanden en heeft een maand of 4 geduurd eer ze door waren

Kan best zijn dat het nu bij Sylvie op der ergst is. En dat ze vandaag of morgen door zijn,

Liefs Michelle


#5

Oef… ja die hoektandjes die zijn echt vervelend hè? Ik ken t gedrag van sylvie maar al te goed… Onze oudste doet dat ook (maar helaas dan al zonder dat er tandjes doorkomen…). Helemaal als je t zelf zo moeilijk hebt en al zo veel aan je hoofd…
Hier waren de hoektandjes denk ik met een maand wel door. Puntje was door en dan blijft t snijden nog een hele tijd. Ik heb dentinox gebruikt en af en toe een paracetamol. En verder haar gedrag maar gewoon getolereerd en proberen af te lijden. Maar … pfff dat valt niet mee. Ik weet er alles van.
Heel veel sterkte!
Sorry… verder een echt antwoord op je vraag heb ik niet…

#6

Ik weet nu in ieder geval zeker dat haar gedrag door haar tandjes komt. Ik heb net even haar in de houdgreep genomen om even goed te kunnen kijken (Het wil echt niet vrijwillig ), was natuurlijk drama maar ik heb het in ieder geval even goed gezien. Ze staan echt op het punt om door te breken! Je ziet echt die 2 witte puntjes zeg maar tegen het tandvlees aan. Dat ze echt elk moment er uit kunnen komen.
Dus we gaan maar een beetje in Sylvie haar gedrag mee en ze is vandaag al een stuk beter te genieten!

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie en Amy

#7

he hoi!

bij Joep heeft het bijna vier maanden geduurd voor ze eindelijk doorwaren, vier hoektanden (ook nog eens tegelijk!)…
en dat drammen/zeuren/janken? Wij hebben inmiddels een krukje in de keuken, is daar iets kouder, hij kent het nu als het ‘stoute’ krukje. Nooit gedacht dat ik die zou gebruiken, maar ik was een huilende joep in de kamer zat, alleen maar omdat hij zijn zin niet kreeg (en ik wist dat tanden eraan kwamen)… hij heeft een hele middag af en aan op die kruk alles eruit gehuild (lees met deur op kier hoor, vond het wel beetje zielig).,… maar na die dag? stukken minder! en het was de laatste 2.5 maand ondanks doorkomen tandjes een stuk aangenamer bij ons in huis!
tis misschien kleine tip, misschien werkt het.
Joep werd ook regelmatig in deze periode snachts wakker… gewoon zetpil of slokje zoetigheid, en slapen maar… dit werd na het minder huilen ook stuk minder…
dus wie weet…

gr