In het begin zat ik ook van is het nu de baby of is het nu mijn maag/darmen. Beetje van die belletjeblaas plopjes idd. Op het moment dat je hem dan wel echt voelt, dan denk je van ow ik voelde hem dus wel al die tijd. Ik had wel al meteen in het begin dat als ik onder in de buikrand zeg maar voelde, voelde ik al een klein knikkertje en dan voelde ik schokjes door mijn vinger gaan ^^
Maar ze kunnen ook vervelend bewegen hoor ^^ Dim heeft een keer flink naar achteren getrapt, alsof hij wist dat daar ook een uitgang zat, precies op de goede plek, vreselijk. Toen heb ik hem maar eens even een paar duwtjes gegeven zodat hij weer anders ging liggen en ophield. Doet mijn vader ook nog eens alsof ik aan baby mishandeling doe :S, hij wil niet weten hoe dat voelt.
Op een gegeven moment zat hij ook met de beentjes heel hoog tegen mijn ribben aan, dan kon ik gewoon niet zitten van de pijn, moest ik echt gaan staan en hem eventjes weer wat naar beneden drukken bij die plek, de vk had gezegd dat dat geen kwaad kon. Ben toen echt een paar keer overhaast bij een tentamen weg gegaan, heb hem echt afgeraffeld zodat ik zo snel mogelijk weer kon staan ![]()
Dim zat ook altijd heel lieff stil als ik op mijn schakelbrommer rijdde of in de trein ed. maar zat ik in college en moest ik me concentreren ging meneer altijd zitten schoppen ed. dus ging ik vaak met mijn pen een beetje zachtjes terugduwen (viel niet zo op, midden in een collegezaal) was altijd wel gezellig. Maar daar ging mijn concentratie.
Hij heeft het ook wel een keer heel bont gemaakt was al tegen het eind, zaten we in onze mentorgroep en ik had niet gezegd dat ik zwanger was, ik had dan al wel een buik, maar niet zon eentje dat iedereen het meteen weet als je je er niet zo mee bezig houdt. Begon meneer toch ineen keer te bewegen en kopje te duikelen dat mijn hele buik halve meters leek te verplaatsen, er zat echt eentje al raar te kijken naar mijn buik, maar hij heeft er nooit wat over gezegd ![]()
Iniedergeval veel succes met je zwangerschap ^^
