Hoe praten met gastouder/nanny


#1

Dames,
Hoe doen jullie dat. Er zijn een aantal dingen die me dwars zitten met de nanny, nu weet ik dat jullie die in Nederland niet veel hebben, maar wel gastouders. Dus vroeg me af, als je problemen hebt met hun aanpak, of iets dergelijks, hoe begin je daar dan over?

Mijn nanny is heel lief en al bij ons net voordat Jada geboren is, maar soms is ze te lief, vooral nu in een stadium dat Jada heel vervelend kan zijn. Ze doet bijvoorbeeld niets als Jada haar slaat, of als ze met haar eten gooit, van baldadigheid, mijn nanny ruimt het dan gewoon op als ze klaar is. Terwijl ik zoiets heb van; Als ze geslagen word moet ze nee zeggen, luistert Jada niet dan naar d’r kamer, en als ze met eten gooit, het afpakken en zelf de zooi laten opruimen. Zij verschilt er dus met mijn van mening over!

Jada houd ontzettend veel van haar. Het is voor haar gewoon familie, maar soms word ik er wel een beetje moe van, want we hebben dus een totaal verschillende manier van opvoeden. Is dit okay? Snapt een kind dat? Wat denken jullie? Moet ik maar eens goed met de nanny gaan zitten?

Graag wat imput van jullie hierover dames!


#2

Als je nanny echt een opvoedkundige taak heeft en dat heeft ze volgens mij wel bij jullie dan heeft ze met jullie op 1 lijn te zitten. Oke misschien pakt ze dingen iets anders aan, das bij ons ook met het kdv, maar de regels zijn hetzelde. Thuis en op het kdv mag ze niet bijten, thuis en op het kdv mag ze niet gooien met spullen en met eten. Ik denk dat jullie dat ook zeker op 1 lijn hebben moeten zitten omdat ze zeker thuis mixed signals krijgt nu. En straks heb jij een peuterterorist in huis. En je nanny kan ontslag nemen en jij niet zeg maar.

Groetjes,

Michèle


#3

Ja praat het uit … altijd goed. Misschien denkt je Nanny helemaal niet anders dan jij/jullie maar durft ze niet anders te reageren bang voor het commentaar oid?! Misschien lucht het jullie beide wel op om even de dingen op een rij te zetten.

Ik heb een vaste oppas voor mijn zoon. Mijn zoon gaat daar naartoe en haar dochter komt 1x per week naar mij toe. We zijn vooraf met elkaar om tafel gegaan om dingen te bespreken over de opvoeding.
Zoals:
*financiele gedeelte
*het aanspreken (met u / of tante of oom)
*wat wel/ niet mag (zoals speelgoed op tafel ja/nee)
*wat thuis de regels globaal zijn (hoelaat slapen etc)

En eigenlijk kwam zo van het een het ander en hebben we heel wat dingen besproken. Ook tegen elkaar gezegd als er iets tussendoor besproken moet worden altijd gelijk aan de bel trekken. Jurian en Jocelyn zijn allebei van Juli dus nu echt in de pp fase. Tja dan hebben we het als moeders allemaal wel een pittig. Dus lucht het vaak ook op om dingen even met elkaar te bespreken van hoe doe jij dit of wat kan ik doen? Snap je…

Doe het gewoon meis… denk dat het een pak van je hart is. En je elkaar daarna misschien ook beter begrijp waarom jij zo en zij zo reageerd.


#4

In gesprek gaan inderdaad. En een open gesprek ervan maken. “Ik zie dat jij dit dit zus of zo aanpakt, welke gedachte zit daarachter?” “Ik doe het zo, omdat…” En dan maar zien waar het schip strandt. Uiteindelijk is ze bij jullie in dienst en is het jullie dochter en bepalen jullie hoe er opgevoed wordt. En daar moet zij zich aan houden. Hopelijk komen jullie eruit!

Groetjes,
M

Lilypie Derde Ticker


#5

Ik werk zelf als gastouder sinds een aantal jaar bij een gezin thuis.

Ben heel duidelijk en idd wat mriek zegt… daar ben ik het sterk mee eens!