Hoe moet ik dit aanpakken?

#1

Ik zal proberen het verhaal kort te houden, maar moet wel vooraf even het e.e.a. uitleggen om het verhaal begrijpend te maken.

Mijn vriend heeft naast onze 2 dochters nog een dochter van 9jaar. Er is nauwelijks contact geweest tussen mijn vriend en zijn dochter wegens omstandigheden.
Nu is ze sinds ongeveer 4-5jaar 2weken geleden voor het eerst eens bij ons geweest.

Zo zaterdag ook. Maar…
Ik ben er nu al niet zo blij mee.

Ze tild de meiden continu op, ondanks dat we meerdere malen gezegt hebben dat ze de meiden moet laten lopen. Maar ze vind steeds weer een aanleiding om ze toch op te tillen. Op zich niet zo’n probleem, maar de meiden zijn duidelijk te zwaar voor haar en ze rent zelfs met 1 van de meiden op haar arm!

Ook heb ik zaterdag ontdekt dat ze Silvana stiekem pijn doet.
In de auto begon Silvana ineens te huilen van pijn (jullie herkennen vast zelf de verschillende soorten huilen wel) Maar de dochter van mijn vriend had natuurlijk een verklaring voor het huilen.
Kort nadat Silvana weer rustig/stil was begint ze echt te brullen van de pijn. Ze hield haar adem in tijdends het huilen en dat is voor mij een teken dat ze echt heel veel pijn heeft. Ik troost haar en bekijk haar (omdat ik het dus niet vertrouwde) Ik zag op haar rechterpols aan de buitenkant 2 nagelafdrukken staan met een rode plek er om heen. (wat een toeval dat die dochter aan die kant zat) Ik wist al voldoende maar kon er niks van zeggen want ik had niks gezien.
Die dochters verklaring was dat ze alleen haar arm had terug getrokken omdat Silvana aan haar armband trok…maar ja, dan huild Silvana niet zo…

Later op de terugweg zag ik in een ooghoek dat die dochter Silvana’s cadeautje (uit een kindermenu) afpakte, toen ze zag dat ik zou kijken gaf ze het razendsnel terug.

Toen we bij haar thuis waren wilde ze Jacqueline een truitje aan trekken (vraag me niet waarom) maar Jacqueline begint te huilen en mijn vriend gaat haar troosten. Op dat moment ‘springt’ Silvana van de bank af met een angstige blik richting die meid en gaat dicht bij mijn vriend staan. Alweer een teken dat Silvana haar ’ om de een of andere rede’ niet vertrouwd en bang is om pijn gedaan te worden door haar.

Ik heb dit al met mijn vriend besproken, maar hij verdedigd zijn dochter naar mijn idee. "die 2 knijpen elkaar ook onderling, je hebt het niet zien gebeuren, blablabla"
Hij zou haar er wel op aanspreken, maar ik weet niet of dat voldoende is.

Ik had zo graag gezien dat het anders was! Ik gun mijn vriend het contact met zijn dochter ontzettend (heb het zelf geregeld met zijn ex) en ben ook echt blij dat ze nu weer mag komen, maar natuurlijk niet ten koste van onze kinderen.
Het is niet de bedoeling dat ze dadelijk vallen, de helft van de tijd niet hoeven te lopen, bang worden voor andere kinderen, zomaar stiekem pijn gedaan worden ect.

Het doet me gewoon pijn, dat iemand Silvana zomaar pijn heeft gedaan. Hard heeft geknepen dat ze het uitbrult van de pijn, bang word…
Ik kan er dus niet van slapen, lig de hele tijd te piekeren; hoe kan ik dit in het vervolg voorkomen? Hoe kan ik haar in de auto in de gaten houden? Hoe moet ik haar aanspreken? Welke ‘straf’ moet ik haar geven als ze weer eens iets doet wat niet mag of de meiden pijn doet? ect ect.

Maar hoe zouden jullie het aanpakken? Als je weet dat als het de ex van mijn vriend niet zint, de omgang wel weer eens verbroken kan worden.

Ik vind het zooo moeilijk, vooral omdat ik niet de moeder ben, gezegt kan worden dat ik het kind niet leuk vind, jaloers ben of wat dan ook. Maar dat is dus niet van toepassing, helemaal niet! Ik ben blij dat ze komt, maar niet als ze mijn kinderen pijn doet, dat accepteer ik van niemand!

Gewijzigd door - Jolan op 27 Sep 2009 04:58:56

#2

Wat een vervelende situatie. Aan de ene kant fijn dat ze weer komt na zoveel jaar, aan de andere kant doet ze dingen die niet leuk zijn. Het lijk wel een soort aandacht vragen wat ze doet, maar dan op een negatieve manier, misschien in combinatie met een soort jaloezie op jullie twee dochters. En gelet op haar leeftijd is het maar de vraag of ze zich er zelf bewust van is, dat ze misschien jaloers is. Hebben jullie er al eens met haar over gepraat? Hoe zij de afgelopen jaren vond dat ze haar vader niet zag en haar vader inmiddels twee andere dochtertjes heeft gekregen? En bevestigen naar haar dat zij net zo belangrijk is voor haar papa als Silvana en Jacqueline.

Ik zou het ook met de moeder van je ‘stiefdochter’ bespreken, of in ieder geval je vriend dat laten doen. Misschien dat zij het herkent. Als het door blijft gaan, dan misschien advies inwinnen bij bijvoorbeeld Bureau Jeugdzorg. Veel succes ermee!

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker

#3

Dit klinkt mij ook als jalouzie. Bewust dan wel onbewust laat ik in het midden. Het vervelende is dat je vriend haar lang niet gezien heeft en nu weer wel en hij wil haar niet weer kwijt. Dat snap ik wel. Alleen is het niet de bedoeling dat ie haar nu voor gaat trekken en daar moet je heel stellig in zijn want ouders zijn heel makkelijk in goed willen maken met hun kinderen en daardoor ook veel toe te staan wat niet kan.

En ondanks dat jij haar moeder niet bent ben je wel de moeder van Silvana en Jaqueline. Als het je nichtje was geweest had je er ook wat van gezegd. Dus heel duidelijk zijn in wat wel en niet kan met die kleintjes en niet bang zijn omdat het zijn dochter is. Regels zijn regels en dat moet hij ook snappen.

Verder weet ik ook dat zo’n kleintje niet speelt dat ze bang is, dus waarschijnlijk knijpt ze wel ja. Alleen nu uitvinden waarom en wanneer want dit kan natuurlijk niet. Ze heeft de leeftijd om te weten dat je iets of iemand niet bewust pijn mag doen. En jou meiden krijgen het verkeerde voorbeeld.

Ik hoop dat jullie er goed uitkomen want een kind heeft recht op beide ouders en in goede harmonie.

Groetjes,

Michèle

#4

Ik denk dat het heel goed is dat jij en je vriend er in ieder geval normaal over kunnen praten. Ik zou hem vragen er ook wat scherper op te letten. Misschien is het goed als hij eens rustig met zijn dochter gaat praten? En natuurlijk niet op een verwijtende manier, maar gewoon hoe ze het vindt bij jullie thuis en wat ze vindt van haar stiefzusjes etc.
Ik denk dat ze jouw dochters misschien als een soort bedreiging ziet. Bang dat haar vader meer van hun houdt etc. Ik zat te denken misschien kunnen jullie haar een bepaalde taak geven in huis, waardoor ze het gevoel krijgt ook belangrijk te zijn in het gezin en dat ze zich meer een grote zus gaat voelen…makkelijk gezegd dan gedaan natuurlijk, maar wie weet helpt het.

En is het een idee dat zij bijvoorbeeld op die dag dat zij er is even een moment alleen heeft met haar vader. Zodat ze hem even voor zichzelf heeft. En dan bedoel ik niet een hele dag ofzo hoor. Als ze dan ergens mee zit kan ze dit misschien aan hem vertellen?
Het zijn maar wat ideeen hoor, zit zelf natuurlijk niet in die situatie dus kan het misschien minder goed inschatten.

O ja…dat gedrag is natuurlijk niet oke en dat mag ze ook weten. Misschien niet gelijk al straffen, maar wel duidelijk zeggen.

#5

Zoals je het beschrijft, lijkt het me een gevalletje van jaloezie. Bij de wortel proberen af te hakken. Als je het nog een poos zo aankijkt en dan pas in actie komt, is het veel moeilijker om het nog terug te draaien.

En wat dat optillen betreft, daar heb ik ook zo’n hekel aan. De meiden van groep 8 tillen de kleutertjes ook om de haverklap op op het schoolplein. Ik vind het zo gevaarlijk. Ze hoeven maar te struikelen en vallen boven op zo’n kleutertje. Brrrrrrrrrr…

Dus blijf daar ook op hameren dat dat ongewenst gedrag is. Die grote dochter kan ook op andere manieren laten merken dat ze het leuk vindt om met haar kleine halfzusjes te spelen en voor ze te zorgen.

Probeer er heel goed met je vriend over te praten dat jullie hier samen heel goed op moeten letten. Geef ook aan dat je het echt heel fijn vindt dat hij weer contact met zijn dochter heeft, dat je er alles aan wilt doen om het contact zo tof mogelijk te laten verlopen maar dat het niet ten koste moet gaan van jullie meisjes.

En ook al ben jij niet de moeder van dat meisje: in jullie huis gelden jullie regels. En als zij zich daar niet aan houdt, mag jij daar net zo goed iets van zeggen als je vriend. Je moet in situaties die niet wenselijk zijn niet afhankelijk zijn van of je vriend zijn grote dochter tot orde wil roepen.

Ze is 9 jaar, dus spreek dat samen met je vriend ook samen met haar af. Geef haar duidelijkheid van hoe jullie het samenleven in jullie huis zien.

Alle succes en sterkte want dit is geen gemakkelijke situatie.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 27 Sep 2009 11:34:49

#6

Ik denk dat jij in dit geval streng zal moeten zijn, want je vriend zal dit niet direct gaan doen omdat hij zich waarschijnlijk nog schuldig voelt omdat ze geen contact hadden. Met de tijd zal hij ook wel strenger worden voor haar, maar in het begin is het echt wel moeilijk.
Mijn man had er ook problemen mee in het begin, nu al minder. Ik ben nog steeds wel de strengere.
Ze is al negen, dus ze moet snappen dat ze je dochter pijn doet. Ik denk niet dat ze het onbewust doet hoor. Het zal waarschijnlijk jaloezie zijn. Ik zou zoveel mogelijk haar betrekken in alles wat je doet met je twee dochters en haar de regels echt duidelijk maken.
En een beetje tijd alleen met papa kan ook wonderen doen. Hier laat ik mijn man altijd met haar naar de winkel rijden om wat boodschappen te doen en dan mag ze één doos koekjes kiezen van hem. Ze is natuurlijk nog maar bijna drie, dus is niet te vergelijken met iemand van negen. Samen met papa iets knutselen of schilderen voor mama is hier ook altijd leuk.
Maar het komt er dus op neer dat ze echt moet weten wat kan en niet kan in jullie gezin en ze moet ook gestraft worden als ze iets fout doet. En het is zeer belangrijk dat je vriend je hierin steunt. Dus als ze de meiden nog eens optilt of pijn doet, moet ze echt gestraft worden, want anders zal ze rap baas zijn in jouw huis.


#7

Dankjullie voor alle reacties.

Aan jaloezie heb ik ook al gedacht. We hebben haar ook al het een en ander gevraagt.

Als we haar vragen voor wie ze komt, zegt ze doodleuk: voor de kindjes…en voor Toon (het lijkt erop alsof ze het goede antw wilt geven door Toon er nog achter aan te plakken)
Ook wilt ze op woensdagen komen, een dag dat mijn vriend dus niet thuis is. Als ik haar vraag of ze het leuk vind als we bij haar thuis mee naar binnen gaan zegt ze; ja als de kinderen mee gaan vind ik het altijd leuk.
Dus het gaat haar in eerste instantie er niet eens om dat ze haar vader weer ziet, maar aan de andere kant, als hij dan binnenkomt weet ze niet hoe gek ze moet doen, hoe ze hem moet bespringen, knuffelen en kusjes geven. En als er dan een ‘vreemde’ bij ons binnen komt zegt ze; ik ben ook een dochter van hem.
Dus ik vind het tegenstrijdig.

Ze vind het overigens geweldig om ‘grote zus’ te zijn. Haar moeder zegt dat ze vaak gevraagt heeft of ze niet een broertje of zusje mocht en blij is dat ze 2 halfzusjes heeft. Ik heb haar zaterdag ook gevraagt of ze het leuk vind nu ze ook een ‘grote zus’ is, en ja dat vond ze heel leuk.
Bij burger king was ze (zogenaamd) sip omdat ze geen kindje vasthield, pas toen ze weer 1van de 2 vast had, kon er een lachje vanaf.

Er worden dingen gedaan die zij leuk vind. Als ik iets wil gaan doen met ons allen, vraag ik of zij dat leuk vind. Zo is ze dus al mee naar de manage geweest waar ze op een paard mocht zitten, ze is mee gaan wandelen met de honden (omdat ze dat leuk vind) en naar de kinderboerderij vond ze ook heel leuk. Dus geen dingen die alleen leuk zijn voor de kleintjes.

Er is wel tijd voor haar alleen, als de kleintje in bed liggen, dan is ze rustiger, maar vind het niet leuk dat de meiden nog naar bed moeten. Dan heeft Toon ook alleen oog voor haar. Vragen we wat ze leuk vind, wat ze lekker of vies vind, mag ze op de pc ect.
Ook heb ik tijd met haar alleen gehad omdat ze de eerste keer meer naar mij trok dan naar mijn vriend.

Mijn vriend zegt ook dat de volgende keer toch echt de regeltjes voor haar gaan gelden. Dat ze zeker niet zomaar meer iets mag doen of niet doen.
Ze is nu aan het uitproberen (zegt mijn vriend). Maar ik weet wel dat ik haar komende woensdag niet hier wil hebben, want ik wil haar iedere sec in het oog houden en dat kan ik niet als ik alleen ben.

Ik durf niet eens met ons allen te gaan zwemmen, bang dat ze de meiden expres onder water zal duwen oid als we even niet kijken.
Ben zelfs bang dat als ik even in de keuken ben en zij alleen met de meiden voor is, dat ze ze zo van de bank afduwt of zo…

Ik hoop dat ze zich de volgende keer beter zal gedragen. Als ik ook maar zie dat ze iets doet wat niet kan, zal ze dat ook zeker van mij te horen krijgen.

#8

Dat ze nu minder naar de vader treks is normaal. Klinkt gek maar ze moet hem leren kennen. Dat had ik toen ook met mijn vader.

Dat met je dochters vind ik niet zo lekker klinken. Het klinkt mij een beetje obsesief. Alsof ze een pop ziet of zo en geen kindje. Het is een beetje dubbel, aan de ene kant is ze dol op die meiden maar ze doet ze ook pijn.

Ik zou toch even na gaan of ze dat ook bij andere kinderen doet anders heb je een probleem. En ik zou haar ook niet willen als ik alleen was en ik heb 1 kindje.

Groetjes,

Michèle

#9

Ik heb een paar dagen nagedacht hoe ik dit aan moet pakken.
Nou had ik het volgende bedacht:

Ik ga op de pc regels maken en uitprinten (uiteraard met een mooi lettertype)
De volgende keer als ze dan hier is nemen we de regels/afspraken samen door. En als ze zich dan aan de regels houdt mag ze op het einde van de dag een sticker plakken (in een soort van schema) Als ze dan 5 stickers verdiend heeft krijgt ze een verrassing (kleinigheidje)
Natuurlijk mogen wij haar aan de regels en stickers herinneren als ze bijna de mis in gaat, zodat ze alsnog haar best kan doen en een sticker kan verdienen die dag. Gaat ze door met ongewenst gedrag na de herinnering krijgt ze die dag geen sticker.

Twijfel of ik haar de keuze geef om door te sparen voor 10 stickers en dan een grotere verrassing krijgt. Maar dat dan pas na de eerste 5 stickers en de eerste verrassing.

Ik heb voor haar vandaag een paar kleinigheidjes gekocht; kleurpotloden (alleen voor haar, de meiden mogen daar niet mee spelen), ‘verven op nummer’, een knutselsetje waar ze stukjes vilt op een afbeelding kan plakken zodat deze mooier word, en een soort foto-album waar ze dan foto’s (of tekeningen oid) in kan plakken en extra kan versieren met stickers (deze zijn bijgeleverd).
Ik denk dat het goed voor haar is wanneer ze haar eigen speelgoed hier heeft. En met deze spulletjes is ze wel even bezig en heeft ze dus geen tijd om de meiden te vervelen of pijn te doen

Omdat de meiden 2 kisten met speelgoed hebben, krijgt zij na verloop van tijd (als ze meer speelgoed hier heeft) ook een eigen kist, alleen voor haar. Dan kan ze zich toch speciaal voelen, zonder dat ze iets meer heeft dan de meiden.

Wat vinden jullie van dit idee? Denken jullie dat het zal werken?

ps. Sje; volgens mij heb jij het al eens over een bloem maken of beplakken oid gehad (als beloningsmiddel) hoe zat dat ook alweer precies? Ik weet dat ik dat een leuk idee vond, ben alleen weer vergeten hoe dat nou precies in zijn werk ging.

#10

Zeker het proberen waard
Heel veel succes
Het is een moeilijke situatie voor jullie maar ook wel voor haar
Maar goed dat geeft haar niet het recht om haar zusjes te pijnige of op te eisen
Ik zit hier ook soms hoor
Ed (mijn man) heeft een dochter die is natuurlijk altijd met papa samen geweest toen kwam ik erbij 3 jaar elende gehad
Robin werd geboren ik wilde haar niet eens in de buurt van mijn kindje
Op een gegeven moment kon ik het ff niet meer aan en ben naar de huisarts geweest
Goed gesprek gehad en hij heeft gewoon gezegt dat ik heel duidelijk naar haar toe moest zijn
Nou dat heb ik gedaan en van het een op het andere moment sloeg ze om en zag ze hey Heleen gaat niet bij papa weg hoe gek ik ook doe
Nu is het zo dat ze naar de jongens toe soms aan het moederen is ze is 13 en ja ook ik druk dat de kop in door te zeggen ze hebben maar 1 moeder en dat ben ik
en niet jij
Het is zelfs zo als ze robin op zijn kop geeft of vind dat hij moet luisteren naar haar dat Robin zegt
Je bent mijn moeder niet dus ik luister niet
Vaak komt ze dan zeggen dat hij niet luisterd en dan zeg ik ook dat hoeft hij niet als hij maar naar papa en mij luisterd wij zijn ouders en jij niet

LAng verhaal weer

Groetjes van Heleen mama van Robin en Justin

#11

Denk dat dit een heel mooie oplossing is Jolan. Wat Heleen al zegt het is voor niemand makkelijk en zo kan ze toch laten zien dat ze het goed bedoeld en jij ken je regels hanteren.

Groetjes,

Michèle

#12

Klinkt als een goed idee Jolan, zeker het proberen waard. Ik hoop dat het gaat werken! En dat idee met die bloem, die is van Asje. Laatst heeft ze dit idee nog gepost in de Ideeënbus elders op dit forum, moet je maar even kijken. Succes!

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker

#13

Hey wat rot zeg Heleen. En dan 3 jaar lang strijd hebben met zo’n kleine meid. Kan me voorstellen dat als het zo slecht liep tussen jullie dat je haar dan liever niet bij je kleine baby wilde hebben.
Vind het fijn voor je dat het toch beter geworden is tussen jou en je stiefdochter.

quote:
En dat idee met die bloem, die is van Asje. Laatst heeft ze dit idee nog gepost in de Ideeënbus elders op dit forum, moet je maar even kijken. Succes!
Hihi ach, het scheelde maar 1 letter Ik ga direkt even kijken.

Het geeft me wel wat zelfvertrouwen als anderen denken dat ‘mijn idee’ goed klinkt.

Ik weet dat het voor haar ook niet makkelijk is. Ze ziet haar biologische vader ineens weer na een x-aantal jaren, heeft er ineens 2 halfzusjes bij en een vreemde vrouw die samen is met haar bio-vader. En ze komt natuurlijk binnen in een gezin met eigen regels, in een vreemd huis, vreemde omgeving, en mensen die ze eigenlijk niet kent.
Ik heb in ieder geval hoop dat het zal verbeteren :smiley: