Hoe het beste hiermee omgaan?

#1

Ik vind het best wel moeilijk om met sommige dingen om te gaan qua opvoeding.

Misschien hebben jullie advies of een mening hierover:

Dylan mag thuis niet aan de afstandsbediening zitten en niet aan de televisie komen. Bij opa en oma mag ie dat wel. Tja, maak zo’n kleine uk van 9,5 maand maar es wijs dat de regels thuis anders zijn. De oppas heeft 2 jongens van 5 en 7 jaar en die vinden het leuk als Dylan aan hun haren trekt. Met als gevolg dat hij bij iedereen aan de haren wil trekken.

Dylan is vorige week ziek geweest (griep) en sinds hij nu opgeknapt en weer de oude is heeft ie weer wat nieuws. Hij kan namelijk heel erg kwaad worden als hem iets niet lukt of als hij zijn zin niet krijg.

Zaterdag is hij bij opa en oma geweest. We gingen hem ophalen en toen opa bij het afscheid een kus wilde geven kreeg ie een harde klap in zijn gezicht van Dylan. En dan lacht ie er niet bij he, hij kijkt dan ook boos. Ik schrok hier wel van en heb tegen hem gemopperd, maar ja, of hij het zal begrijpen?

Ook als hij een speeltje heeft en iets lukt niet wat ie wilt dan gaat ie met het speeltje slaan en krijst de hele buurt bij elkaar. Ook als ik iets met hem doet wat meneer niet wil (bv jas aantrekken) dan moet ik goed in de gaten houden dat ik geen klappen krijg of dat hij mijn haren niet te pakken krijg.

Ik heb vanmorgen met de oppas gepraat en aangegeven dat ze dit gedrag niet moet accepteren van hem. Toen ik hem vanmiddag ging ophalen bij haar was ze ook geschrokken van zijn gedrag. Het is nu wel heel erg geworden. Ik denk dat we het gedrag moeten negeren, maar als ik een jas wil aantrekken en hij gaat met mij vechten dan is het moeilijk om er niks van te zeggen.

Ik hoop dat jullie mij willen adviseren hierover.

Groetjes van een wanhopige moeder

#2

Onze Jessin kon ook soms zo boos zijn. Wat het beste hielp was toch negeren, als hij dan weer rustiger is dan toonde ik weer begrip voor zijn rotsituatie ( frustratie ). Hij heeft net zo goed als ik het recht om boos te zijn, maar moet leren om daarmee om te gaan.
Hier accepteer ik dat onze regels soms anders zijn dan bv bij opa en oma. Hierin heb ik dan wel ook een grens. Als ze daar wel met de afstandsbediening mogen spelen( dan zeg ik wel dat ze dat thuis normaal niet mogen tegen bv opa), is dat hun probleem als ie stuk is. Thuis mag dat niet. De regels zullen overal altijd anders zijn en ook daar zal een kleintje mee moeten leren omgaan uiteindelijk.
Slaan mag niet ! Waar we dan ook zijn, net zoals haren trekken, knijpen, bijten enz. Haal hem rustig uit een dergelijke situatie weg, zet hem op de grond aan de andere kant van de kamer zeg rustig dat dat niet mag en negeer hem verder totdat je merkt dat het over is. Hier moet altijd een kusje of knuffel om het goed te maken en sorry zodra ze dat zeggen kunnen en begrijpen.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

#3

Jeetje wat lastig! Kan me goed voorstellen dat je niet weet wat je ermee aanmoet. Zie zelf maar eens rustig te blijven, wanneer je eigenlijk een beetje boos bent op je kleintje. Onze dochter heeft ook zo’n eigen willetje, wat bij haar goed helpt is hoe drukker en bozer zij doet, hoe rustiger ik met opzet doe, dan is het vrij snel over. Ik praat dan overdreven rustig en doe net alsof zij op dat moment het liefste kind van de wereld is. Ik schenk zo min mogelijk aandacht aan het negatieve gedrag, waardoor het zo over is. Ze kijkt me wel altijd heel raar aan wanneer ik dat doe, best grappig.

Succes ermee!

#4

Hoi,

allereerst heel vervelend allemaal.

Ik lees vooral frustratie bij hem omdat hij iets niet kan verwoorden of doen terwijl hij het wel goed weet in zijn bolletje hoe het moet of wat hij wil.
Negeren is het toverwoord voor gedrag als huilen en schreewen tegenstribbelen. Maar slaan is geen acceptabelgedrag. hiervoor kan je hem best straffen. Hem toespreken op een boze of andere toon dan normaal om aan te geven dat dit gedrag niet acceptabel is. Het eventueel op een strafstoeltje/ hoekje zetten 1 minuutje. klinkt al een erge actie op deze leeftijd maar eerlijk gezegd het werkte bij ons op den duur. Op deze leeftijd zijn ze al slim genoeg. Altijd altijd uitleggen waarom ze staf hebben en het ook weer goedmaken na een afkoelperiode.

En ja ze moeten leren dat er ergens anders op bepaald gebied andere regels gelden. Maar jou basisregels moeten met andere bespreekbaar zijn. als jij last hebt van bepaalde situatie die anders zijn bij anderen dan moet je dat kunnen bespreken ookal is dat met je ouders of schoonouders.
Dus het feit dat je met de oppas hebt gesproken is heel goed.

Het is ook een fase. Bij mijn dochter was er een tijd dat ik de hele dag politieagentje speelde en wel tienduzzend keer nee zei dat mag je niet doen en ze heeft ook regelmatig op de strafstoel in de keuken gezeten.
En het heeft gewerkt na verloop van tijd nam het extreme gedrag af deels natuurlijk ook omdat ze ouder worden maar ook zeker door een “strakke” aanpak.

succes en groetjes,

lon106

#5

Kleintjes kunnen je heel erg uitproberen. Anna is nu 7,5 maand dus bij ons komt het nog!

Misschien kun je een keertje weglopen en pas na een tijdje weer komen en gewoon zijn jas aandoen, als hij dan weer niet doet wat jij wil, weer weglopen en zo doorgaan totdat hij het door heeft. Het is maar een idee. In ieder geval was sat het eerste wat in mij opkwam.

Moeder van een mooie dochter Anna, geboren 2 juli 2007.