Hoe haal je een kind uit een woede-aanval?

[Rainbow]

Wat een drama was het gisteren bij ons. Eva had van haar tante een speelgoedhorloge (een ‘maloge’) gekregen met Hemelvaart. Dat had ze die nacht van mij om mogen houden. Gisteren wilde ze het weer om, toen ze ging slapen. Dat mocht niet van papa, hij vroeg of ze het af wilde doen. Echt meteen sloeg ze op tilt. En niet zo’n beetje ook! Ze ging he-le-maal uit haar plaat: gillen (‘Ik doe het niet af, NOOIT!), schelden: ‘Stomme papa!’, dreigen: ‘Jij bent een jongen, jij mag nooit meer op mijn kamer komen!’, huilen en stampvoeten. Ze gilde: ‘Mijn maloge! Ik MOET mijn maloge, mijn maloge, waar is dat stomme ding nou!’ Haar oogjes spoten vuur! Papa tilde haar al schoppend en tierend in bed, daar trok ze echt helemaal krom van woede! Ze leek echt net zo’n duivel We waren eigenlijk best bang van haar bij wijze van spreken, want zo’n uitbarsting heeft ze echt nooit gehad. Driftbuien wel natuurlijk, maar nooit zo’n woede-aanval? Ze wist van gekkigheid niet meer wat ze moest doen.

Hoe krijg je zo’n kind nu rustig? Ik heb haar vastgehouden en gesust, maar ze bleef ziedend. Ik heb gezegd dat ze op een kussen mocht slaan, maar dat wilde ze ook niet. Ze bleef zo in die woede hangen, ik wist niet wat ik ermee aan moest. Ze raakte echt over haar toeren, ging ook naar ons spugen. Uiteindelijk kreeg ze een tik. En toen kwam ze bij zinnen. Ik vond het heel vervelend om haar die tik te geven, maar ik wist echt niet wat ik anders moest doen. Ik heb haar toen tegen me aangehouden en langzaam kwam ze bij. Ze bleef wel kwaad op papa, maar werd wel rustiger. Uiteindelijk kwam het goed, heb ik tegen haar gezegd dat ik niet had moeten slaan, maar dat ik van haar schrok. We hebben geknuffeld en ik heb haar voorgelezen. Ze is rustig gaan slapen (ze was bek-af natuurlijk), maar werd wel midden in de nacht wakker. Blijkbaar zat er toch nog wat spanning?

Wij slaan niet thuis, maar ik had haar echt niet uit die woede-modus kunnen krijgen met woorden? En rustig blijven, wawt ons heel lang lukte (de aanval duurde minstens 10 minuten), was ook niet de oplossing. Sommige mensen zetten hun kind onder de koude douche, maar dat zou ik helemaal niet kunnen…Hebben jullie ooit zulke aanvallen meegemaakt en wat deden jullie dan? En dat allemaal om zo’n stom horloge!

En wat ik ook moeilijk vind bij een peuter: was het normaal peutergedrag en wat niet?

Groetjes Rainbow

[Melanie1]

Misschien is het een idee om dan maar de kamer deur dicht te doen, en haar op haar kamer uit te laten razen… Op t moment dat ze weer wat rustiger is, kun je er weer naar toe, en haar uitleggen waarom ze bijv. haar horloge af moet, of vragen waarom ze zo deed.

Ik zelf vind het niet zo heel gek dat je haar een tik hebt gegeven… dat zou ik ook uit kwaadheid,onmacht gedaan hebben…
Ook ik heb Noah toen hij jonger was onder een koude douche gezet… dit helpt niets, dus zou het ook niet aanbevelen hahaha…

Nu zet ik hem op zijn kamer om daar maar gek te gaan doen, en als ie klaar (uitgeraasd is) haal ik hem weer op, en praat met hem… dit helpt hier vaak wel.

Liefs, Melanie

[Rainbow]

Erg he? Ja, ze was alleen dus al op haar kamer en ze trekt de deur dan keihard open. Vroeger kende ik een kind dat ook zo deed en dan dacht ik altijd: ‘Wat een eng kind!’ Nu heb ik er zelf eentje thuis… Ik voelde me wel schuldig om die tik moet ik zeggen, maar niks hielp! Zucht, wat zijn peuters soms toch moeilijke mensjes en dan vooral voor zichzelf!

Ze zeggen dat je vaak uit onmacht slaat en ja, dat was in dit geval absoluut waar. Normaal los ik het redelijk makkelijk op met woorden, maar nu hoorde en zag ze gewoon NIKS om haar heen!

Groetjes Rainbow

[kringeldingetje]

Hier hebben we het ook een aantal keren gehad en ook ik snap de tik wel. Hier is het ook gebeurd, maar hielp het niet. Wat wat wij nu vaak doen is haar gedrag opnemen (met telefoon of camera). Ze weet dan niet waar ze kijken moet, maar is dan in ieder geval uit de aanval. Vanaf daar kunnen we dan weer praten of haar afleiden.

Op haar kamer zetten en afkoelen werkt hier niet. Ze komt gewoon weer uit haar kamer. De kamer op slot doen, zou ik nooit doen. Merel zou dan alleen maar meer in paniek raken.

Mag ik zeggen dat ik wel begrijp dat Eva boos werd?. Niet de woede-aanval hoor, maar de boosheid. Eerst mocht ze wel met het horloge gaan slapen en nu ineens niet meer. Misschien dat je vanavond kunt uitleggen waarom het niet meer mocht.

Groetjes Natasja

[Melanie1]

De kamer deur kan hier niet op slot, en ook dat zou ik nooit doen…
Dat opnemen/filmen hebben wij ook wel eens gedaan…dat hielp hier ook wel hahaha…
Ik ben ook wel eens zooo gigantisch in de lach geschoten van Noahs woede aanval… dat ie ook plots ophield hahahaha…En t ging niet bewust, dat ik hem uitlachtte, maar hij deed zooo raar dat ik gewoon in de lach schoot…hahaahhaha

Liefs, Melanie

[kringeldingetje]

Dat wil ook wel eens helpen inderdaad, haha. Ik heb het hier een keer gehad dat ik blijkbaar zo boos keek (wat ik zelf niet door had) dat het ook in één keer over was.

Groetjes Natasja

[Rainbow]

Eva mocht het horloge van mij wel omhouden en van papa niet (die wist niet dat het eerder wel mocht) en ja, daar was ze kwaad over. Misschien zouden we het eens op moeten nemen inderdaad? Kijken hoe ze reageert? Eva zei opeens: ‘Ik ga zo kijken’ (en trok een heeeel boos gezichtje). Ik zei: ‘Dat is wel heeeel boos!’ Toen moesten we ook lachen. We zijn er verder niet meer op terug gekomen. Ik ken haar zo ook helemaal niet?

Eva opsluiten kan bij ons niet en zou ik inderdaad ook nooit doen. Het is een gevoelig kindje en ze zou er erg van schrikken. Hetzelfde met die douche, zou ik niet over mijn hart kunnen verkrijgen! Ik vond die tik al echt erg vervelend…

Groetjes Rainbow

[kringeldingetje]

Volgens mij hoort het een beetje bij de leeftijd. Merel heeft het ook. Bij haar merk ik dat ze van binnen precies weet wat ze wil en wat ze voelt, maar ze kan het nog niet helemaal uiten. Dat is ook niet gek wat ze is nog geen 4. Er zijn genoeg volwassenen die hier moeite mee hebben. Als ik in jouw situatie had gezeten, was ik er nog wel op terug gekomen. Puur om uit te leggen dat papa niet wist dat het van mij wel mocht. Maar dat ze daar niet boos om moet worden, maar het gewoon moet zeggen dan kunnen we er over praten. Hier werkt dat wel, maar ieder kind is anders natuurlijk.

Groetjes Natasja

[MamavanRico]

is er iets wat ze echt meeega interesant vind?
Ik haal rico uit een driftbui door te zeggen: oooohhHH SSSST LUISTER! HOOR JE DAT!!! kijk!! wat vliegt daar in de lucht???
en dan is het meteen: wat dan wat dan? gek genoeg is afleiden het enigste wat helpt, door mega interesant over iets te gaan doen van; ooooooooohhhhhh kiijkk!!! misschien helpt dat dan ook wel bij eef…??

[Michele1]

Hmm het zal in de lucht gezeten hebben want morgan had zaterdag zo’n woedeaanval. Ze wilde een film kijken als we thuis kwamen maar thuis is ze buiten gaan spelen met de buurkindjes (eerste keer trouwens dus ook spannend voor mamma) maar om half 7 dacht zij nog een film te kunnen kijken, want mamma had het beloofd. Ik heb haar laten krijsen en gillen en toen ze helemaal buitenadem was heb ik haar vastgehouden en nog even lekker laten brullen. Het was vooral heel veel vermoeidheid. Daarna piepte ze alleen maar of ik dan nog wel haar nagels wilde lakken en dat heb ik gedaan en was het wel weer goed, Maar ze moest duidelijk wat kwijt.
En een tik komt hier ook wel eens voor en dan is het meestal meer om een schrikreactie uit te lokken in een hysterie aanval omdat ze er anders echt lang in kunnen blijven.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>

[Rainbow]

Haha, Eva zei toen ze was bedaard ook: mama, ik heb nagellak he? Dat zijn dingen die haar daarna weer bezig houden…Ze had gisteren ook enorm veel gespeeld in de speeltuin en was denk ik ook oververmoeid. Maar goed, haar nageltjes waren weer spik en span rose, dus ze is nu ook weer helemaal tevreden! Afleiden werkt hier normaal wel mamavanRico, maar gisteren was ze dus een soort duivel en kon niks haar nog schelen!

Groetjes Rainbow

[lalala]

Als Seth moe is, dan is er soms ook helemaal niets met hem te beginnen, dan gaat hij overal van over de rooie en huilt alles bij elkaar.
Laatst hadden we dat tijdens het eten, ik had zijn wrap gesneden en dat moest niet, nou… het huis was te klein (dat is al snel in ons minihuis, haha).
Maargoed, na van alles te hebben geprobeerd heb ik hem naar zijn kamer gestuurd, niet uit straf, maar met de mededeling dat hij dan even tot rust kon komen op zijn kamer. Het werkte, binnen een paar minuten was hij terug en was hij weer gezellig. Hij had troost gezocht bij zijn knuffel.

Maar, soms negeer ik hem ook gewoon en ja… dat kan best eens een minuut of 20 duren…

Liefs, Anne

[moon1983]

Rens heeft dit de laatste tijd ook weleens. Hij gaat hier dan direct op de trap. Ik laat hem dan een minuut of 3 zitten en dan is hij meestal wel weer rustig.
Dan geef ik ook aan dat hij best boos mag zijn maar niet mag krijsen/slaan ed maar dat hij gewoon moet zeggen dat hij boos is. Dan praten we even over het gene waar hij boos over was en dan is het meestal wel klaar.
AAndacht aan hem besteden als hij zo’n bui heeft werkt hier alleen maar averechts.

Groetjes Ramona