Hoe brengen jullie de dagen door?

#21

Miniboy wat ontzettend vervelend dat je je zo rot voelt.
Sommige dingen wat je zegt herken ik wel (ook al ben ik niet zwanger).
Bijvoorbeeld tegen de dag op zien.
Ik Had dat ook altijd heel erg (ben nu ook in therapie voor dit soort dingen).
Geleerd heb ik daar dat ik alles een beetje meer los moet laten, leven met het moment en niet aan dalijk denken, wat er dan allemaal mis kan gaan ofzo…

Dus echt bewust zijn van wat je denkt, als je denkt terwijl je man thuis is: Pff… nu wel lekker, maar misschien gaat het morgen wel weer fout.
NEE!! In je hoofd ombuigen: MMM… heerlijk dat hij er nu is, ik ga even rusten, lezen oid. en morgen zien we wel weer verder.

Is makkelijker gezegd dan gedaan, weet ik zelf ook, maar het kan echt helpen!
Verder inderdaad ook gewoon hulp aannemen! Jurian krijgt echt niets tekort, hij weet echt wel dat jij zijn mama bent!
enne… je woont zeker ook niet bij mij in de buurt anders had hij met Seth mogen komen spelen

Liefs, Anne

Lilypie Second Birthday tickers

#22

Hoi Miniboy,

Toen ik zwanger was was ik zooo moe de eerste tijd en dan keek ik Minke zowat haar bed in om 12 uur zodat ik dan ook even lekker kon slapen. Het is gewoon niet niets zwanger en al zo’n kleine peuter om voor te zorgen!! Wel probeerde ik ook elke dag in de ochtend of de middag iets van een uitje te plannen. Dus inderdaad zoals al geschreven een lekkere wandeling, thee bij opa en oma, een stukje fietsen ( nu niet echt weer voor…) maar dan merkte ik dat ik daar toch weer (wat) energie van kreeg, meer dan wanneer ik thuisbleef. Ik voelde me dan ook wel schuldig tov Minke hoor maar ja je bent geen machine en soms is het ook gewoon pittig!
Meis zoals Sje al schreef aan vaard de hulp die je krijgt aangeboden! Ik vond dat ook lastig omdat dat voelde als "falen "( dat je het niet altijd allemaal maar aan kan zeg maar) maar ik heb het toch gedaan soms en kanpte er echt van op. Dat is fijn voor jou, je kind en goed voor de baby in je buik. Een schrale troost… ik ben nu 6 weken geleden bevallen en voel me 100 x fitter, ondanks de gebroken nachten, dus het komt weer goed hoor.

lieve groetjes!

Lilypie First Birthday tickers

#23

Wat vervelend dat je je nog zo ontzettend misselijk voelt. Als je je zelf al niet lekker voelt, dan is het helemaal vervelend als je ook nog voor Jurian moet zorgen. Logisch dat je dan tegen de dagen opziet. Het lieft lig je lekker op bed, maar dat heeft dan niet met Jurian maar met je zwangerschap te maken. Hoe vervelend het ook is, ik zou hem toch zo nu en dan even een dagje wegbrengen. Niet leuk, maar op die manier heeft hij een leuke dag en kan jij ook even rustig aan doen.

Ik ben altijd op donderdag en vrijdag vrij. Donderdagochtend zwem ik iedere week met Tim en verder wisselt het heel erg wat ik doe op een dag. Tim kan zichzelf altijd heel goed vermaken, dus vind de dagen juist voorbij vliegen. Ga sowieso altijd iedere dag met hem naar buiten. Voor ik het weet is het weer zondag en moet ik de volgende dag werken

Een hele dikke digi knuffel en ik hoop voor je dat de misselijkheid geen 9 maanden blijft duren.

Groetjes,
Sandra

Lilypie Tweede Ticker

#24

Hè wat vervelend dat je zo misselijk bent zeg. Ik heb een plaatje van een zwangerschap gehad dus kan er niet over mee praten… Gelukkig. Is er niet iets plantaardigs dat je kan nemen zodat de misselijkheid wat minder wordt? Lijkt me maar helemaal niks zo… En als er iets plantaardigs is wat je kan nemen kan dat ook haast niet schadelijk zijn voor het kindje in je buik.

En is het misschien een idee om af en toe een vriendin of opa of oma te vragen om Jurian een dagje bij zich te hebben? Dan kan jij toegeven aan het misselijk zijn, en je hebt ook even een dagje rust, even tijd voor jezelf…

Ik hoop voor je dat de misselijkheid gauw stopt en dat je dan kunt gaan genieten van je zwangerschap èn Jurian.

#25

Ik ben niet zwanger en ook ik herken dit, na een weekend ben ik weer blij dat ik aan het werk mag! Klinkt misschien gek, maar ben niet gemaakt voor het huismoederschap, na 1 jaar thuis te zitten toen Jada geboren was zag ik de muren op me afkomen. Mijn moeder is echt een superhuisvrouw, daar kan ik niet tegenop! Zoals ik al zei; Ik ben blij dat ik op maandag weer naar mijn werk kan! Succes iig!
Ps hoop toch dat die misselijkheid snel over is!

#26

Bedankt voor jullie ontzettend lieve reacties… die helpen al om de dagen wat overzichtelijker te maken… en ook het idee dat je niet alleen ben die tegen de dagen op ziet.

Vorige week had ik boodschappen gedaan met Jurian en gewoon geen zin om naar huis te gaan … want dan moest ik hem weer ‘bezig houden’. Ben ik een half uur lang met hem in het dorp wezen rondrijden met de auto… voel jezelf dan echt niet lekker hoor… de tijd kruipt … overal kijk ik of ik kindjes / moeders zie die ook zoiets doen. Maar het lijkt alsof het bij iedereen met kindjes in huis een gezellige boel is …

Ik ga gewoon mijn best doen en anders net als lalala ook in therapie. Ik heb een heel naar verleden achter de rug … maar dat is voorbij dat ik nu nog een litteken die soms zeer doet maar verder mag ik daar gelukkig goed doorheen zijn gekomen … toch ben je dan soms bang om terug te vallen in een depressie … vandaar dat deze topic mij erg goed doet.

Deze week moet ik 3 dagen werken … dan is Jurian bij mijn vriendin. Dus ben ik toch met iets anders bezig dan alleen met hem… en hij is toch echt mijn lieve boy!!! Geloof me…

#27

Dat geloven we meteen, dat 'ie je lieverd is!

Ik zie je al rijden in het dorp; telkens langs hetzelfde kerkje etc. en Jurian maar denken: “Huh? Hier kwamen we net toch ook al langs?”

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker

#28

gnagna mriek…

#29

haha dat geloof ik ook meid, je kindje is je alles!
he enne, therapie is niet verkeerd, volgens mij zit 3 kwart hier al op therapie,wordt een hype haha.
ik heb over 2 weken weer een afspraak.
kunnen wel een keer groepsgesprek houden, just for fun
komt goed meid, hou de moed erin!

[img]http://lilypie.com/pic/091211/RTYm.jpg" alt=“Lilypie Tweede Pic” width=“63” height=“80” border=“0” />[img]http://m2.lilypie.com/VLS0p1.png" alt=“Lilypie Tweede Ticker” border=“0” />

#30

Vandaag heerlijk een uur gewandeld… daar knapt een mens ook van op! Nu nog een lekker zonnetje erbij

enne ook ik schaam me niet voor evt therapie … als ik weet dat ik dan positiever in het leven sta… dan liever gister nog dan vandaag. Maar de stap maken hé … bellen-afspraak maken

#31

En, het duurt vaak lang voor je een afspraak hebt!
Maar uiteindelijk helpt het wel

Ik ben helaas niet buiten geweest vandaag:S
Moet leren voor mijn tentamen, dus Seth is heel de week bij de oppas…
Liefs, Anne

Lilypie Second Birthday tickers

#32

Nou, ik heb even bijgelezen.

En wat rot dat je je zo voelt. Maar ook heel begrijpelijk. Ik zou het ook even niet weten. Als ik terugdenk aan mijn misselijkheid, ik had er toen ook niet nog de zorg voor een ander kind bij kunnen hebben.

Even heel praktisch: Als jij je zo rot volet en het idee hebt dat je misschien tegen een depressie aanzit en daarbij ook fysiek nog erg gammel bent, dan heb je meer dan genoeg reden om te zeggen: Deze week ben ik ziek en werk ik niet. Je mag jezelf die drie dagen gunnen. Ga lekker in bad als de misselijkheid even in gezakt, lekker je bed in met een tijdschriftje en genieten van het feit dat je alleen jezelf hebt om rekening mee te houden. Natuurlijk is je werk belangrijk en wil je het op alle fronten goed doen en niemand teleurstellen, maar als je het mij vraagt heb je reden genoeg om die drie dagen echt even voor jezelf te pakken. je eerste verantwoordelijkheid ligt bij jezelf en je kindje.

Ik hoop dat je dit serieus in overweging neemt, want als ik het zo lees, stijgt het je allemaal een beetje boven het hoofd en dat is hartstikke logisch. Even pas op de plaats en gun jezelf dan de tijd om na te denken hoe je het daarna weer aan wil gaan pakken; therapie, meer hulp aannemen etc.

succes meid!

Lilypie Second Birthday tickers

#33

Meid, heb nog maar weinig tijd gehad om goed om op je topics te kunnen reageren, maar heb ze wel gelezen en vind het zo rot voor je dat je helemaal niet lekker in je vel zit op dit moment.
Tuurlijk zwanger zijn is iets fantastisch en een beetje misselijk een paar weken…a la…maar bij jou is het wel extreem hoor. Ik zou me ook dan af en toe echt geen raad weten. Je bent doodop, misselijk en moe en moet daarnaast ook nog gewoon mama zijn voor Jurian en werknemer voor je baas. Dat is ontzettend veel bij elkaar. En als je zo aan het eind van je latijn zit dan komen vaak ook dingen uit het verleden etc naar voren.
Vind het moeilijk om je een goed advies te geven, maar ben het wel helemaal eens met Liske.
Probeer een paar daagjes vrij te krijgen, Jurian gewoon naar de oppas en even een paar dagen voor jezelf. Je misselijkheid en vermoeidheid gaan er natuurlijk niet mee weg, maar het geeft je misschien wel een beetje ruimte voor bepaalde rust en om bepaalde gevoelens een plaatsje te geven. En misschien dat het goed is om dan wel een afspraak te maken (voor de eventuele depressie).
Misschien kan je ook wel iets met je werk regelen dat je even wat minder werkt?

Probeer iig om zo goed mogelijk aan je slaap te komen, want slaapgebrek is killing.

En vandaag moet je echt even lekker naar buiten gaan. Het is echt super weer (iig in Noord Holland). Wel koud, maar een heerlijk zonnetje. Even lekker een flink paar keer goed in en uit ademen.

Succes he meid!
Dikke knuffel van mij

#34

@Inge, ik zit niet in therapie hoor. Hoewel een therapie tegen mijn shopverslaving ook niet verkeerd zou zijn! Maar I know what you mean natuurlijk!

@Mini Boy, ik moest ook wel even lachen omdat je met Jurrian rondjes was gaan rijden, denkend aan al die mama’s die op dat moment taarten aan het bakken zijn met hun schortje voor, terwijl hun 5 kinderen allemaal ZELF aan het spelen zijn er het oergezellig is daar! Nou, in een film misschien! Je doet het hartstikke goed en geloof het nou he, als we zeggen dat wij ook wel dagen hebben dat we denken: pfff, waarom heb ik een kind dat niet zelf wil spelen en geëntertaind moet worden? Bij ons is het ook niet altijd ‘pais en vree’ hoor en het ruikt ook niet naar appeltaarten! Als je denkt baat te hebben bij de therapie: DOEN! Maar normaal vind ik jou altijd een nuchtere mama en heb ik helemaal niet het idee dat je slecht in je velletje zit? Misschien is het nu dus én de verhuizing én Jurrian die even veel aandacht nodig heeft én je werk én de enorme misselijkheid door de baby? Dat is ook veel en daardoor komt je verleden misschien (weer) naar boven? Maar nogmaals: als ik jouw verhaaltjes lees, heb ik een ander beeld van je en kom je heel positief over!

Groetjes Rainbow, trotse mama

Gewijzigd door - Rainbow op 26 Jan 2010 14:31:11

#35

Oh wat zijn jullie lief!! Dat is al een therapie op zich …

Even update: Het weekend echt genoten … ik voelde me dankzij de dagen ervoor heel goed. Zei tegen mij man ook eerlijk wat ik ervan vind/vond. En gezegd dat als hij vind dat het niet goed gaat ik open sta voor een therapie hierin. Hij schrok van de dingen die ik hem vertelde (bijv. kan mij het schelen dat pillen slecht zijn voor het kindje … dit wil ik ook niet). We hebben gewoon eerlijk gepraat (lukt vaak goed hoor) en willen beide ons best doen deze 9 maanden. Het zijn zware maanden … maar ik heb ook eerlijk tegen de omgeving verteld hoe het met mij is/gaat en dat ik soms echt niet weet hoe ik het moet doen. Jurian is overal welkom … lief hé!! Dit geeft al troost en rust.

Vandaag ook weer wezen werken… was pittig van 7-15.30 maar … het ging wel goed. Ook dan ben je even weg van de dagelijkse sleur … en even wat anders dan babypraat… niet lullig hoor … Jurian is gewoon echt een lief boefje… maar voor ieder mens is het goed om ook andere sociale contacten te hebben (is mijn mening).

Ik blijf open staan voor therapie… maar zoals het nu gaat moeten manlief, ik en Jurian het samen met mantelzorgers om ons heen ook kunnen redden. Schouders eronder … soms het huisje maar wat minder schoon… en genieten van de zon die af en toe schijnt … …

#36

Dat klinkt al een stuk positiever, fijn joh. Zet 'm op, komt helemaal goed!

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker

#37

Wat fijn dat je even goed gepraat hebt met je man. Dat kan vaak ook wonderen doen. En ook hier kun je altijd even je gevoel van je af schrijven. Dat lucht vaak ook weer even op. Jammer dat we niet wat dichter bij elkaar in de buurt wonen anders had ik zeker op jullie lieve boefje willen passen.

Hele dikke knuffel en sterkte! Je bent echt een supermoeder en het gaat helemaal goedkomen met je.

Groetjes,
Sandra

Lilypie Tweede Ticker

#38

He fijn dat je er zo ook uit denkt te komen! Gelukkig kun je goed praten met je man! En wat Sandra ook al zegt, hier kun je ook lekker alles posten he! Komt goed meid, rustig aan.

Groetjes Rainbow, trotse mama

#39

@Rainbow hahaha; dan doe ik mee een therapietje meer of minder maakt toch niks meer uit dan hahaha.

@Mini-boy, ik ben blij dat je er iets anders tegenover staat. geef het de tijd meisie en verwen je zelf lekker!
zorg voor goede nachtrust en voor een goed eetpatroon, dat is al de basis om een fijne dag te hebben.
Vind het fijn te horen dat het iets beter gaat nu

Lilypie Tweede PicLilypie Tweede Ticker

#40

Allemaal een digi-knuffel…!!!