Hoe Amber het levenslicht zag


#1

Hoe het gegaan is de 9 maanden plus bevalling

Hallo allemaal.

Ik dacht laat ik ook maar eens gaan typen nu heb ik tijd hahahaha.

het was al grappig de manier waarop ik er achterkwam dat ik zwanger was.

Ik ben altijd precies op tijd maar had het idee van ik ben niet zwanger dat kan niet want ik wilde eigenlijk niet zwanger worden dus ben niet zwanger.

Toon daarintegen bleef volhouden dat ben je wel dus ik test halen op 24 dec gedaan negatief ik zeg tegen toon zie je wel dombo niet dus bla bla bla .

nou de volgende dag eerste kerst dag zit toon he je wordt oma tegen mijn moeder ik zei weer nee niet waar de test is negatief. Toon weer zie het aan je je bent zwanger, ik weer boos naar boven test uit de prullebak en wat denk je twee streepjes nou leuk kerst kado he.

gestopt met roken enzo maar ik had zoiets van nou ja, ik wil niet, dit kan niet, wil dit wil dat en ga zo maar door.

maar na de eerste controle met echo was ik verkocht was gesmolte voor dat kleine boontje in mijn buik.

verder ging het prima alleen mijn bekken gingen lastig doen waardoor ik in mei moest stoppen met werken.

toen ik 38 weken zwangers was en vol vocht zat en niet meer kon lopen van de pijn zei de vk nou meid ze is nog niet ingedaalt dus de voorweeen zullen wel gaan beginnen maar maak je niet druk duurt nog wel 2 weken, moest wel van haar twee weken op groente en fruit en veel water omdat ik veel vocht vast hield nou ik weer op de fiets naat huis dat was maandag

14 augustus

Ik thuis beentjes omhoog en slapen en lamme en niks doen.

Dinsdag kreeg ik me toch een poets manie zeg niet normaal alles wat maar met water kon heb ik gehad met gloor hele huis stonk erna. de aanmemer was die dag begonnen met de caport, en die vent zeg: ja bri je gaat bevallen een deze dagen. Ik zeg boos natuurlijk, wa witte gij dar nou van man,

motte nog koffie of nie hahahahaha.

dat was 15 aug.

Toon begon altijd om 5 uur 's morgens maar ik was al wakker kreeg ineens buikpijn zeg tegen toon nou als dit voor weeen zijn wil ik niet weten wat het echte werk is. toon vraagt nog of hij thuis moet blijven ik zeg nee ga werken doei gaat wel over. Nou mooi niet dus ik kon niet slapen ik had iedere 15 min pijn en werd steeds vlugger om 6 uur ben ik in de douche gegaan nou dat hielp bij mij echt niet.

Ik naar beneden om de 7 min pijn in mijn buik. Ik moest toen poepen en ik zag wat slijmerig spul enzo wat dus de slijmprop bleek te zijn. Ik heb geloof ik 4 keer gepoept onder de ween tussen 6 en 8 uur 's morgens.

Om half 8 heb ik de vk gebeld en gezegt wat ik voelde

nou zegt ze: meiske das vuer ons echt nie interesant om te kome stuur wel iemand tussen half 9 en 9, ik zeg goed Marjan. ja Marjan

Marjan hangt op en ik zeg tegen mezelf niet interesant genoeg verdomme ik wil nie alleen zijn.

Ik bel toon maar op zegt ie moet ik komen, ik zeg nee laat maar er komt iemand en als het vals alarm is moet je weer terug maar diep in je hart weet je dat het echt is hoor.

Nou ook maar ff ons moeder gebeld die kwam gelijk was nie te houwe. Dus Toon ook maar naar huis laten komen en om kwart over acht zat hier de keet vol met mijn ouders de hond en Toon en ik liep maar rond om kwart voor 9 was de vk er en had ik al 4 cm.

Prop was inmiddels er helemaal uit dus het feest was in volle gang.

Om 11 uur hield ik het niet meer en kwamen de weeen zo vlug dat mijn moeder niet meer kon tellen. Toon de vk bellen ze gaat echt hard nu kan er iemand komen nou binnen 10 min was Lenneke er en de kraamhulp 5 min later. En had ik al bijna 9 cm ontsluiting.

 

Echt waar tot nu toe was de pijn een fluitje van een cent. Kon het goed opvangen en had zoiets van nou is dit nu alles. Poe doe ik ff maar om half 12 weden de laatste weeen echt heftig. mijn moeder zat beneden schijnbaar heb ik heel hard mama geroepen van de pijn want ze was ineens boven en stond langs me ze is niet meer weggegaan.

Tussen de weeen door nog tegen ons mam zeggen heb je dit al gedaan, heb je muisjes gekocht en beschuit ons oma gebeld bla bla bla ja echt waar tussen de ween door nog ff het huishouden regelen hahahaha.

Toen realiseerde ik me dat we nog geen tekst hadden voor het kaartje. Dus ik tegen toon wat nu ja zegt hij vanaf de muur met fotocamera in zijn hand verzin maar wat weer een wee een van de laatste onsluitings ween .

Het is nu 12 uur 's middags en zeg tegen de vk ze wil er uit moet persen voel het. Ikke meepersen nou wat je dan voelt is niet normaal, wat een kracht zeg ik wist niet dat ik zo sterk was. Na de wee zeg ik tegen toon ik weet een tekst voor da verekte kaatje, ZET ER MAAR OP DA HET VEREKTE ZEER DOE.

Iedereen lache zelfs ik nog ff.

Bij de volgende pers wee pakt de vk de schaar toen was ik in paniek en zeg nee nie knippen nee aub niet. Weg wee stom van mij maar goed ze belooft niet te knippen bij de volgende de wee knipt ze schijnbaar toch niks gezien of gemerkt.

Maar wat er toen gebeurden was onbeschrijfelijk, ik voelde een druk op mijn onderlijf het leek wel of mijn fluit in de fik stond, en toen floep ineenkeer weg en. Lag Amber op mijn buik het was toen 12:40 o meiden wat was ze knap zeg en ze huilde en meteen een niesje erachter aan.

Ik was zo gelukkig.

Maar toen moest de placenta nog die moet er binnen een uur uitzijn anders moest ik naar het ziekenhuis na 50 min was hij er nog niet ik raakte al weer in paniek, maar goed ben bang van ziekenhuis oke zo das er ook weer uit.

De vk die pas sinds 1 augustus zelfstandig werkte beld haar moeder Marjan, die dus ook vk is op en doet het verhaal van de ontbrekende placenta. Ze moest me chateteriseren dan zou het wel goed komen. Ik weer in paniek bij het zien van da ding wat dus in mijn blaas moest komen maar goed, vk zegt boos of dit of ziekenhuis. Ik was gelijk poesje lief beentjes open en klaar is kees moest nog gruwelijk plassen. Nog voor da ding eruit was voelde ik een wee en floep daar was de placenta. Gelukkig want als dat niet het geval was moest ik naar het ziekenhuis. Dat was echt zonde geweest had een bevalling uit het boekje snel en zonder complicaties.

 

Nou dat was het dan na nog geen 7 uur was het gepiept. Om nou te zeggen dat het echt gruwelijk zeer doet nee. Ja het doet pijn maar ach zou het zo weer doen hoor het resultaat is er wel na he.

op 16 augustus 2000 om 12:40 is ons Amber geboren 3100 gram en 48 cm. met een flinke bos zwart haar

Nog een leuk weetje de vk die mijn bevalling gedaan heeft was dus pas vanaf 1 augustus zelfstandig aan het werk. Had pas 80 baby's gehaald inclusief stage. Dat wist ik van te voren wel, wat ik niet wist was dat ze pas 21 jaar oud was.

Ik schrok daar wel van maar bij een volgende bevalling zou ik niemand anders willen dan Lenneke ze had echt prima gedaan.

dit was een lang verhaal van de trotse mama van Amber.