Ik ben helemaal geen moeder die opschept over zn kind, of over het feit dat een kind zo goed is blabla.
Ik ben eerder het typ, als het kind maar gelukkig is.
Maar…
Nou is bij Job autisme dus uitgesloten, ik blijf het gevoel dat er iets niet klopt bij het mannetje, maar wat? Ik heb geen flauw idee.
Op het MKD zeiden ze wel dat ie voor is op zn leeftijd.
Nou oke, dat was ons thuis ook al wel opgevallen, niet eens zozeer dat ie voor is op zn leeftijd maar wel dat ie alles oppikt, een achterlijk goed geheugen heeft etc.
Ben voor de lol eens gaan googlen op hoogbegaafde peuters, en ik moet eerlijk zeggen dat het me wel bekend voorkwam, zelfs een vande kenmerken die me bij hem waren opgevallen en die ik wat vreemd vond.
Namelijk het immiteren van andere kinderen en dat ook volhouden, op het MKD gebruikte een autistis jongetje bv dat ie moe was als iets moeilijk was, en nou doet Job dat dus ook, ook als ie niet moe is etc. En dat doet ie met meer dingen, dat ie ineens iets heeft en als ik hem dan ophaal van de peuterspeelzaal zie ik ineens dat ie dat dus van een ander kind heeft.
Maar goed, hier iemand met ervaring mss?
Ik doe er nu sowieso niks mee, ben allang blij dat we weg zijn uit het medische circuit en testen is toch nog lang niet aan de orde, wou gewoon even mn verhaal met jullie delen.
Nogmaal ik ben echt niet zo’n moeder van: oo mijn kind kan dit en dat en blabla.