Het moederschap is zwaar


#21

Aan mij heb je ook niks, want ik zou voor geen goud mijn kleine vent willen missen. Natuurlijk zijn er dagen waarop je blij bent dat je uk eindelijk in bed ligt. Dat je even rust hebt. Dat heeft iedere moeder, maar om dan te denken, had ik maar geen kind?? nee dat hebik nog nooit gehad, en zal ik ook nooit hebben.
Toch denk ikw el dat het waar is wat Mriek zegt. Ik denk dat er meer moeders zijn die dat wel hebben, dan dat wij denken. Het is alleen maatschappelijk niet geaccepteerd om dat zo te zeggen (waarschijnlijk ook de reden waarom het anoniem kan). Ik denk dus dat het wel heel goed is dat er een dergelijke artikel komt, zodat de moeders die wel deze gevoelens hebben, zich er in kunnen herkennen, en daar een soort van troost uit kunnen putten.

liefs woezel


#22

Ik ben het eens met Mriek. Natuurlijk behoor ik ook niet tot de categorie moeders waar Nathalie naar op zoek is, maar er zijn best vrouwen die dat wel zo ervaren. Ik zou zo’n artikel zelf ook gewoon lezen, als het bv in de Ouders van Nu ofzo zou staan. Gewoon, omdat ik benieuwd ben hoe anderen het dan kunnen ervaren. Ik vind het dan ook goed dat hier op Ikkeben ook aandacht voor wordt gevraagd, want er zijn misschien wel meer moeders dan je denkt die zich zo voelen? Misschien is er hier wel een moeder die reageert? Ik niet overigens, wat ik al zei, maar je kunt ook niet in het hart van een ander kijken…

Groetjes Rainbow, trotse mama

Gewijzigd door - Rainbow op 28 May 2010 22:53:53


#23

ja ik geloof ook best dat die moeders er ook zijn, maar ik zou me daar wel gigantisch rot om voelen als ik dat zou hebben.
niet eens voor mezelf maar voor Rico.
Is geen aanval hoor voor mama’s die dat wel hebben, dat wil ik wel even benadrukken

Lilypie Tweede PicLilypie Tweede Ticker


#24

ondanks dat ik zo nu en dan mijn kids achter het behang wil plakken zou ik ze voor geen goud willen missen en ik denk dus dat je, lezend de andere reacties, dat je hier niet vind wat je zoekt.
het moederschap zelf is niet zwaar mar er zijn natuurlijk wat zware momenten
maar die staan in het donker als je dat vergelijt met de mooie momenten zoals een knuffeltje of een woordje van je kind. de eerste stapjes het eerste rapport het eerste weet ik veel wat.

de zware momenten staan dus niet in verhouding als de goeie en mooie momenten

natuurlijk zijn er mensen die ongewenst zwanger zijn geworden maar zodra ze het kleintje in hun handen hebben is dat gevoel weg en ook als dat niet zo is je gaat er voor het kind is niet schuldig aan jou mistakes

en voor mensen die geen kids kunnen krijgen op de natuurlijke manier (zoals mijn zus die met ivf 2 kindjes heeft mogen krijgen) is dit wel een pijnlijke titel omdat die er alles voor over zouden hebben om het moederschap te ervaren hoe zwaar het af en toe ook is

o ja ik ben dan wel jong moeder geworden maar het was zeker wel gepland

de tijd vliegt voorbij, geniet van elke dag


#25

Ik had het er gister nog even over met mn buurvrouw, en zij vertelde dat haar zus echt nooit aan kinderen was begonnen als haar man geen kids wou.
Zij had ze nooit gewild, en haar man staat er ondanks dat zij gewoon bij hem gebleven is helemaal alleen voor.

En als je soms op tv ook kijkt… er zijn genoeg vrouwen (ook mannen hoor) die hun eigen kids om t leven brengen omdat ze het niet meer aan kunnen, of omdat ze ze niet willen.

Liefs, Melanie, (mama van Noah)


#26

meen je dat nou melanie?? daar kan ik me nou niks bij voorstellen!!!

ja helaas gebeuren dat soort dingen veel te vaak en daar kan ik met mijn pet ook niet bij dan zou je zou iets als in duitsland moeten doen van die kinderluikjes dan hebben de kids teminste nog een kans op een normaal leven.
en er zijn genoeg instanties waar je terecht kunt als je het niet aan zou kunnen
er zijn genoeg oplossingen maar sommige mensen zijn te egoistich om hulp te vragen ik begrijp dat niet en word daar echt boos om.

de tijd vliegt voorbij, geniet van elke dag


#27

@ melanie en mamma van 3 jongens, kijk naar mijn neefje. Dat is er gekomen omdat mijn zwager per se een kind wilde en anders bij mijn schoonzus weg zou gaan en nu is hij er wordt amper naar hem omgekeken. Volgens mij vinden ze het nog jammer ook dat er geen asiel voor kindjes is.

Groetjes,

Michèle


#28

Hoi Melanie,

Ik ben erg geïnteresseerd in het verhaal van de zus van je buurvrouw. Is het mogelijk dat je mijn e-mailadres doorgeeft en vraagt of ze contact met me wil opnemen?

Hartelijke groeten,
Nathalie de Graaf
journaliste


#29

@Michele: ja dat is echt vreselijk… arm kind, dat is toch niet normaal?
het is geen hype ofzo om kinderen te nemen (alhoewel sommige daar blijkbaar anders over denken)
echt zovan: hee gaaf een kind nemen. maar de dingen die erbij komen kijken vergeten ze voor het gemak maar effe…

Lilypie Tweede PicLilypie Tweede Ticker


#30

Het komt inderdaad veel vaker voor…

@ Nathalie: Sorry ik kan je hier verder niet bij helpen… Wat ik hier allemaal neerzet, leest mijn buurvrouw niet, en ik denk zelf niet dat zij het heel erg prettig vindt als ik hier dus een bericht plaats en vervolgens stuur ik iemand door naar haar zus…Ook al is het Anoniem.

Liefs, Melanie, (mama van Noah)


#31

Nou ik heb soms dus idd wel eens van pfff wat vindt ik het soms zwaar en moeilijk.
Ben alleenstaande mama van 3 kleintjes.
papa is vertrokken toen de tweeling 3 maanden was hij heeft zich nooit meer laten zien voor mn oudste vindt ik het heel erg die heeft alles heel bewust mee gemaakt de kleintjes hebben niet eens een papa.
dit is soms erg moeilijk en heel stiekem denk ik soms wel eens waarom ik.

[/url]

[/url]


#32

@ britt, ken je niet en je verhaal ook niet, maar ik wil toch wel even zeggen! Wat een %$^#%&%#^& die zaaddonor van je kids, want dat wil ik geen papa noemen. Je laten zitten met 3 kids waarvan 2 nog maar 3 maanden oud, belachelijk! Sommige mannen denken ook maar makkelijk he! Nou sta er even perplex van.

OOoohh en over het topic! Nou ben ook wel eens bijzonder moe en soms denk ik ook ja doei!!! maar nee geen spijt, denk wel eens, had het beter wat jaartjes kunnen uitstellen, maar ja dat kun je achteraf moeilijk veranderen en ja ik zou haar ook voor geen goud kunnen missen. Gisteren hoorde ik voor mijn werk weer een verhaal over een kind dat een maand jonger was dan mijn dochtertje dat vorige week aan de mazelen is overleden hier! Nou ookal denk je wel eens was ik nog maar 1 avondje kinderloos, das allemaal achteraf geklets waar je niets aan hebt en als je dan zo’n verhaal hoort dank ik God (of wie dan ook) op mijn blote knietjes dat mijn kleine wel lekker in haar bedje ligt te slapen!