Het lot en cmv

#1

Gelooft er iemand van jullie in het lot? Want ik vind dat het leven soms toch raar loopt. Alsof alles dat rondom je gebeurt iets té toevallig is om écht toevallig te zijn.

Zo heb ik m’n man leren kennen toen ik mee naar een voetbalmatch ging kijken met m’n zus. Haar toenmalige vriend was van voetbalploeg veranderd en mijn zus kende niemand daar. Ik ging dan mee om haar gezelschap te houden. Daar zag ik op het veld ineens mijn man en was verkocht! Een paar maand later waren we een koppel. Toen ging het ineens slecht tussen m’n zus en haar vriend. Heeft ze hem eindelijk gedumpt en een relatie begonnen met haar huidige vriend, die ook in die nieuwe ploeg voetbalde. Intussen hebben ze samen een zoontje.
Als haar toenmalige vriend toen niet van ploeg was veranderd, had het leven er heel anders uitgezien…

Nog een voorbeeldje: Ik mocht eigenlijk pas beginnen proberen voor een tweede kindje in februari 2011, omdat ik 6 maand niet in contact mag geweest zijn met bepaalde stoffen op m’n werk. Maar geduld is niet mijn sterkste kant en omdat het toch een erg overdreven voorzorgsmaatregel is, was ik toch al in november begonnen… Nu wilde mijn zus ook beginnen aan een tweede en ze had zich laten testen op cmv. Nu was ze volgens haar testuitslag maar pas besmet geweest en haar gynaecoloog zei dat ze dus 5 maand moest wachten om te beginnen klussen.
In november was ze jarig en op haar feestje vertelde ze dit tegen mij. Ik was niet getest geweest, dus ik vorige week naar de dokter om te laten testen.
Dezelfde testuitslag had ik! De huisarts heeft dan naar mijn gynaecoloog gebeld en die zei dat ik niet moest wachten met zwanger worden omdat ik nu toch antistoffen heb, ook al ben ik nog maar kort geleden besmet geweest. De husarts daarentegen vindt het toch verstandiger om nog twee maand te wachten. Tot februari dus! Is dit nu het lot dat me probeert te vertellen dat ik tóch maar moet wachten?
Wat ik wel raar vind is dat mijn gynaecoloog zegt dat ik niet hoef te wachten, en die van m’n zus zegt dat ze 5 maand moet wachten… Iemand hier ervaring met het cmv virus?


#2

Dat is idd allemaal wel toevallig!!! Ik geloof daar ook wel min of meer in…

Over dat cmv, ik kende het niet, maar heb ff gegoogled… Lijkt me niet verstandig dat je nu zwanger gaat worden idd… Het is nogal heftig zoals ik het lees. Ik zou wachten tot het helemaal weg is. Je pasgeborene kan als het ook de ziekte heeft (wordt overgedragen via lichaamsvloeistoffen) op wat latere leeftijd ontwikkelingsachterstand oplopen of problemen met gehoor/zicht… Ik zou het risico niet nemen… Sterkte!!

#3

Ik geloof er zeker in dat bepaalde dingen ment to be zijn al ben ik wel van mening dat je dingen ook in eigen hand hebt. Maar ik ben toendertijd terug verhuist naar mijn oude buurtje, en een half jaar later ging Mervin daar (weer) als groeteman werken. Hij had daar al gewerkt, dan wel in een andere winkel en ik zat toen om de hoek op school. We hebben elkaar wel gezien toen maar nooit gekent. Hij was toen 21 en ik 14 dus was een beetje eh zielig geweest dan he. Maar blijkbaar heeft het dus zo moeten zijn dat we elkaar ruim 10 jaar later op dezelfde plek hebben leren kennen.

Groetjes,

Michèle

#4

@ Hanna: Yentha is de dochter van mijn man. Ze was nog niet geboren toen ik en mijn man mekaar leerden kennen, dus ik en Yentha kennen mekaar al haar hele jonge leventje lang. Ze is mijn allerliefste schatje en zij is ook de hoofdreden dat Noa geboren is. Ik wilde eigenlijk geen kinderen, maar zij heeft mijn hart gestolen en me compleet van gedacht doen veranderen.

Ik ga in ieder geval wachten, door dat cmv virus, want ook al zegt m’n gynaecoloog dat het geen kwaad kan, ik ga het risico toch niet nemen.

@ Michèle: ja, zo’n dingen bedoel ik dus. En ik vind dat er regelmatig zo’n dingen gebeuren die echt té toevallig zijn. Maar ja, dat die dingen nu echt toeval zijn of niet, dat zal altijd een mysterie blijven hé.


#5

Nog even een aanvulling… Ik ben ook Nikki heel dankbaar, want zij heeft min of meer mijn leven gered! Toen ik zwanger was van haar begon bij mij namelijk de tumor bij mijn schildklier te groeien! Doordat ik zwanger was van haar heb ik dat ding dus ontdekt… Door de hormonen is ie blijkbaar gaan groeien, wie weet hoe lang dat ding er anders had gezeten en was gaan uitzaaien! Nu heb ik ook gevochten voor mijn leven om mijn gezinnetje te zien groeien, dus ja, ik geloof er wel in… het had zo moeten zijn!

#6

@ Goudvisje oh maar dat heb ik met mijn vriend ook. Heeft alleen 10 jaar geduurd

@ sophievdb bij ons zijn onze achternamen natuurlijk ook heel bijzonder

Groetjes,

Michèle

#7

@ Yavahn: wat een verhaal! Ja, ik geloof ook niet dat dat toeval is geweest!

@ Michèle: Dezelfde achternamen ofzo?


#8

@ sohievdb Ik ben een Vermeer en Mervin is een Van Rijn

Groetjes,

Michèle